Σε μια στρατηγική στροφή το Βερολίνο απομακρύνεται από το Παρίσι: Η Γαλλία δεν βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο της γερμανικής πολιτικής
French President Emmanuel Macron during his visit to the Basilica of St John Lateran in Rome, Italy, 24 October 2022. EPA, ANGELO CARCONI
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Την απομάκρυνση της Γερμανίας από τη συνεργασία με τη Γαλλία, επισημαίνει το δημοσίευμα της εφημερίδας Le Figaro (κείμενο Pierre Avril), με αφορμή την αναβολή του γαλλογερμανικού Συμβουλίου και την δήλωση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Bruno Lemaire, περί «δύσκολων» στιγμών που γνωρίζει το γαλλογερμανικό ζεύγος.
Σημειώνει επίσης και τις δηλώσεις του Γάλλου προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν στην εφημερίδα Les Echos, ότι:
«Η Γερμανία βρίσκεται σε μια εποχή αλλαγής μοντέλου, ο αποσταθεροποιητικός χαρακτήρας του οποίου δεν πρέπει να υποτιμάται».
Για τον Martin Koopman, διευθυντή του ιδρύματος Genshagen, «δεν υπάρχει τίποτα στις προτάσεις του Scholz, που μπορεί να ικανοποιήσει τη Γαλλία», ενώ ο Éric–André Martin, γενικός γραμματέας της Επιτροπής για τη Μελέτη των Γάλλο-Γερμανικών Σχέσεων (Cerfa), υποστηρίζει, ότι:
«Η Γερμανία, η οποία βασιζόταν πάντα στην κεντρική της θέση, βλέπει να ανοίγει μια νέα διαχωριστική γραμμή με τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και πρέπει τώρα να δώσει σε αυτές δεσμεύσεις για να προσπαθήσει να γεφυρώσει το χάσμα».
Αναφερόμενoς στην δήλωση της υπουργού Εξωτερικών, Annalena Baerbock, «Οι φίλοι μας μας προειδοποιούσαν εδώ και πολύ καιρό και δεν τους ακούγαμε. Ας προσέξουμε τώρα να μην επαναλάβουμε ένα τέτοιο λάθος», ο δημοσιογράφος παρατηρεί, ότι το mea culpa της δεν συγκίνησε τους γείτονές της, καθώς η Βαρσοβία επανάφερε την απαίτηση προς το Βερολίνο των πολεμικών αποζημιώσεων, επικρίνοντας επίσης μαζί με την Τσεχική Δημοκρατία την αναβλητικότητα της γερμανικής κυβέρνησης ως προς την παράδοση αρμάτων μάχης στην Ουκρανία.
Υπογραμμίζοντας επίσης, το ερώτημα που απηύθυνε ο Λετονός Υπουργός Άμυνας Artis Pabriks, στην διάρκεια του πρόσφατου σεμιναρίου του Ιδρύματος Korber, κατά πόσον η Γερμανία είναι έτοιμη να πεθάνει για την υπεράσπιση της ελευθερίας, όπως είναι η Λετονία, ο δημοσιογράφος σημειώνει, ότι για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης αυτής της μικρής βαλτικής χώρας, η Γερμανία ανήκει στη «Δύση», μια γεωγραφική και πολιτική κατηγορία στην οποία κατατάσσει, με σκόπιμα περιφρονητικό τόνο, τις ιδρυτικές χώρες της ΕΕ, κορεσμένες και «τυφλωμένες από την αφέλειά τους προς Ρωσία».
Ένα κλαμπ της «ευρωπαϊκής ολιγαρχίας», στο οποίο, σύμφωνα με την πολωνική κυβέρνηση, εκτός από το Παρίσι περιλαμβάνει το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες.
Όπως σημειώνεται, στα μάτια αυτών των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών, ο Φρανσουά Ολάντ (François Hollande), η Άγγελα Μέρκελ (Angela Merkel) και οι διάδοχοί τους συμβιβάστηκαν με τον Βλαντιμίρ Πούτιν (Vladimir Poutine) κατά τη διάρκεια των συμφωνιών του Μινσκ για το Ντονμπάς, το 2015.
Ειδικοί περιγράφουν μία Γερμανία, η οποία στη νέα γεωπολιτική διαμόρφωση που γεννήθηκε από τον πόλεμο, η οποία ευνοεί τους ριζοσπάστες, να μπαίνει στον πειρασμό να αγκαλιάσει όλο και περισσότερο την ανατολική πλευρά της ΕΕ, για αβέβαια κέρδη, με κίνδυνο να αποξενώσει, δυτικότερα, την υποστήριξη του Παρισιού.
Κατά την εφημερίδα, από στρατιωτικής πλευράς, το «κάλεσμα της Ανατολής» μεταφράζεται από την πολλές φορές επαναλαμβανόμενη φόρμουλα, «η ασφάλεια της Ανατολικής Ευρώπης είναι η ασφάλεια της Γερμανίας».
Θεωρεί δε, ότι η υπόσχεση του Olaf Scholz να επενδύσει 100 δις ευρώ στην Bundeswehr, επιτρέποντας έως το 2026 να εκπληρώσει τις οικονομικές δεσμεύσεις της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ, η επικέντρωση στο άμεσο στη Λιθουανία, με την εγκατάσταση εκεί μιας ταξιαρχίας υπό γερμανική διοίκηση, αλλά και η ενίσχυση της παρουσίας της Γαλλίας στη Ρουμανία, στο πλαίσιο της Ατλαντικής Συμμαχίας, σημαίνουν ανάπτυξη υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, χωρίς την ανάδυση της προωθούμενης από τον Emmanuel έννοια της ευρωπαϊκής άμυνας.
Επισημαίνοντας την πρόταση του Wolfgang Schäuble, σε άρθρο στην Le Figaro στις 20 Οκτωβρίου, Γαλλία, Γερμανία και Πολωνία «να αποτελέσουν τον πυρήνα μιας ευρωπαϊκής αμυντικής κοινότητας» και να υιοθετήσουν «κοινές κατευθυντήριες γραμμές», με την πιθανότητα να συσπειρώσουν άλλους Ευρωπαίους, με συγχώνευση των εθνικών στρατών, ιδέα που συμμερίζεται ο πρώην ΥΠΕΞ της Πολωνίας Jacek Czaputowicz, ο δημοσιογράφος τονίζει, ότι σύμφωνα με το βαρόμετρο 2022 του Γερμανικού Ταμείου Μάρσαλ, το 60% των Πολωνών θεωρεί «πολύ σημαντικό» τον ρόλο της ΕΕ στην «ασφάλεια» της χώρας τους, περισσότερο από τους Γερμανούς (41%) και τους Γάλλους (30%).
Ωστόσο, όπως παρατηρεί, αυτές οι απόψεις διίστανται από εκείνες του «απομονωτικού και ευρωσκεπτικιστικού» κόμματος PiS, που βρίσκεται στην εξουσία στη Βαρσοβία και για το οποίο μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες – ακόμη περισσότερο ο Donald Trump από το Joe Biden – είναι σε θέση να εγγυηθούν την ασφάλεια της χώρας, και όχι οι δυτικοί γείτονές της.
Κατά την άποψή του, αυτή η αναβίωση του «τριγώνου της Βαϊμάρης» δεν εμπνέει το Παρίσι, ενώ για αρκετούς αναλυτές, αυτή η νέα άνθηση ιδεών θα κάλυπτε την απροετοιμασία της γερμανικής κυβέρνησης και της Bundeswehr, αντιμέτωπες με μια ειρηνιστική κοινή γνώμη, να υιοθετήσουν ένα στρατιωτικό δόγμα, βασισμένο σε επιδοτήσεις 100 δις ευρώ, δεδομένου ότι, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Körber Stiftung, μόνο το 14% των Γερμανών θέλουν να δουν τη χώρα τους «να εμπλέκεται περισσότερο στρατιωτικά», ενώ το 68% αντιτίθεται στο να παίζει το Βερολίνο «ηγετικό στρατιωτικό ρόλο στην Ευρώπη».
«Σήμερα, υπάρχει συναίνεση, ως προς το τι δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε, όσον αφορά στην ασφάλεια. Από την άλλη πλευρά, δεν ξέρουμε καθόλου με τι να αντικαταστήσουμε την υπάρχουσα» σημειώνει ο Manuel Lafont Rapnouil, δ/ντής του Κέντρου Ανάλυσης, Προβλέψεων και Στρατηγικής στο γαλλικό ΥΠΕΞ, προσθέτοντάς: «Για τη Γερμανία, αυτό το ερώτημα αποδεικνύεται ακόμη πιο περίπλοκο και ξαφνικά υπάρχει κίνδυνος αδράνειας».
ΠΗΓΗ: Le Figaro Pierre Avril – Dans un virage stratégique, Berlin s’éloigne de Paris
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE