Άγρια επίθεση εναντίον του Αρχιεπισκόπου Αμερικής από τον Σύμβουλο Έκδοσης του «Εθνικού Κήρυκα»: Ελπιδοφόρε, εσύ δεν είσαι Ιάκωβος!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Διαψεύδουν τον Ελπιδοφόρο και τα παπαγαλάκια του: Δεν τον υποδεχθήκαμε επίσημα, δεν ήταν επίσημη επίσκεψη, ανακοίνωσε η Ιερά Μονή Καρακάλλου

Ο Ελπιδοφόρος συνεχίζει την αλλόκοτη περιοδεία του: Επίσκεψη στον Τούρκο πρόξενο στη Θεσσαλονίκη με δώρο το βιβλίο του για την Ουκρανία…

Ανεπιθύμητος στο «Περιβόλι της Παναγιάς» ο Ελπιδοφόρος: Παγερή υποδοχή, βαρύ κλίμα και κλειστές πόρτες στο προσκύνημά του στο Άγιον Όρος

Ο Σύμβουλος Έκδοσης της εφημερίδας «Εθνικός Κήρυκας», με ένα πύρινο άρθρο του στην ομογενειακή εφημερίδα, αποδομεί τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Ελπιδοφόρο, ο οποίος περνά τις διακοπές του στην Ελλάδα, αναζητώντας υποστήριξη από υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης.

Στο άρθρο του στην εφημερίδα έγραψε τα εξής:

Πολύ αναλύθηκε στην Αμερική και στην Ελλάδα η πρόσφατη συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο στο Μέγαρο Μαξίμου.

Γιατί, ρωτούν με έκπληξη, δέχτηκε ο Πρωθυπουργός να τον συναντήσει;

Πρόκειται, απορούν, για μια χειρονομία στήριξης του Αρχιεπισκόπου σ’ αυτή την δύσκολη περίοδο που διέρχεται εξαιτίας των προβλημάτων, που με αυξανόμενη ταχύτητα προκαλεί ή για κάτι άλλο;

Κατ’ αρχήν να σημειώσω ότι κάθε συνάντηση του Πρωθυπουργού έχει τη σημασία της. Ωστόσο, υπάρχουν συναντήσεις και συναντήσεις. Αλλες συναντήσεις είναι ουσίας κι άλλες είναι συμβολικές.

Η συνάντηση αυτή, εμπίπτει, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, στη δεύτερη κατηγορία, στη συμβολική.

Συγκεκριμένα, ο Αρχιεπίσκοπος πέρασε την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου τέσσερα χρόνια μετά την εκλογή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αμερικής και αφού πρώτα περίμενε εναγωνίως αρκετές μέρες για να πληροφορηθεί την απόφαση του Μαξίμου.

Τελικά, φαίνεται ότι επικράτησε η άποψη, μεταξύ των συμβούλων του Πρωθυπουργού, ότι έπρεπε να τον δεχτεί για να τιμήσει τον θεσμό του Αρχιεπισκόπου Αμερικής.

Δεν στέκει να δέχεται ο Πρωθυπουργός άλλους ιεράρχες του εξωτερικού, π.χ. τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας, τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας -και τους δύο σε πολλαπλές περιπτώσεις- και όχι τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής.

Τελικά έχουν δίκαιο. Εφόσον ο Ελπιδοφόρος παραμένει Αρχιεπίσκοπος Αμερικής πρέπει να αντιμετωπίζεται ως Αρχιεπίσκοπος Αμερικής. Αυτό επιβάλλει η θέση του και ο σεβασμός στην Ομογένεια.

Βέβαια, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν εκτός από τη συνάντηση παρατίθετο π.χ. και επίσημο δείπνο με δεκάδες προσκεκλημένους, όπως γινόταν προς τιμήν του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Ιακώβου.

Ηταν αναμενόμενο ότι ο Αρχιεπίσκοπος και οι συνεργάτες του που ασχολούνται με τον εξωραϊσμό της εικόνας του στην Ελλάδα, θα έδιναν την δική τους ερμηνεία στη συνάντηση. Οτι θα προσπαθούσαν να την εκμεταλλευτούν όσο μπορούν για την ενίσχυση της θέσης του.

Ηταν περισσότερο από αναμενόμενο ότι θα την ερμήνευαν ως μια πανηγυρική «στροφή» της κυβέρνησης υπέρ του Αρχιεπισκόπου, μετά από μια μακρά περίοδο απομόνωσής του, αποδίδοντάς την σε μύθους που πλάθουν, γνωρίζοντας ότι απευθύνονται σε ένα ακροατήριο στην Ελλάδα που δεν μπορεί να γνωρίζει όλες τις διαστάσεις των γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στην Ομογένεια της Αμερικής.

Ηταν ενδιαφέρουσα η φανερή προσπάθεια του Αρχιεπισκόπου να κολακεύσει τον Πρωθυπουργό – αργότερα συναντήθηκε και με υπουργούς. Μέχρι που έκανε και αναφορά στην ψήφο των αποδήμων, αλλά βέβαια πολύ λίγο, πολύ αργά. Τα κόμματα είχαν ήδη αποσαφηνίσει τις προθέσεις τους. Το μόνο που κατάφερε ήταν να δυσαρεστήσει τους πρώην φίλους του στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμα, αξίζει να προσεχθεί ότι καμία από τις αθηναϊκές εφημερίδες δεν πρόβαλε στην πρώτη της σελίδα τη συνάντηση αυτή. Ούτε δυο λέξεις. Μόνη εξαίρεση ο «Εθνικός Κήρυκας», ως η ανεξάρτητη φωνή της Ομογένειας.

Δεν μας χαροποιεί το γεγονός αυτό.

Η Ομογένεια αξίζει μια εκκλησιαστική ηγεσία σεβαστή και αποδεκτή πρώτα στην Αμερική, αλλά και στην Ελλάδα. Το αντίθετο είναι σε βάρος της.

Αλλά και η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια ισχυρή, ενωμένη Ομογένεια. Και για λόγους γοήτρου, αλλά -και κυρίως- για εθνικούς λόγους.

Η εκκλησιαστική της Αρχή δεν πρέπει να δρα «κατοχικά», διχαστικά. Πρέπει να δρα ενωτικά. Να εμπνέει με το παράδειγμά της. Να συνθέτει. Να συμφιλιώνει. Να ξεχειλίζει από πνευματικότητα.

Το μοντέλο του Ιακώβου, που φαίνεται να ακολουθεί ο Αρχιεπίσκοπος, είναι εντελώς λανθασμένο. Δεν ήταν αυτός ο Ιάκωβος που ο Ελπιδοφόρος νομίζει ότι ήταν και προσπαθεί να μιμηθεί.

Κάποτε, το 1988 κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής συζήτησης για την αντιπροεδρία μεταξύ του γερουσιαστή Λόιντ Μπέντσεν, με υποψήφιο για την προεδρία τον Μιχάλη Δουκάκη, και του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου Ντεν Κουέλ, με υποψήφιο τον Τζορτζ Μπους, ο Κουέλ συνέκρινε τον εαυτό του με τον Κένεντι. «Γερουσιαστά», του απάντησε ο Μπέντσεν, «υπηρέτησα με τον Τζακ Κένεντι. Γνώριζα τον Τζακ Κένεντι. Ο Τζακ Κένεντι ήταν φίλος μου. Γερουσιαστά», τόνισε, «εσύ δεν είσαι ο Τζακ Κένεντι».

Ελπιδοφόρε, εσύ δεν είσαι Ιάκωβος!

Αντώνης Η. Διαματάρης
Σύμβουλος έκδοσης «Ε.Κ.»

Μετά τους κληρικούς, επίθεση και από τους λαϊκούς του Σικάγου: Απαιτούν να σταματήσει ο Ελπιδοφόρος τη διαίρεση και καταστροφή της Εκκλησίας της Αμερικής