Οι 9.000 κρατήρες που κάνουν το φεγγάρι να μοιάζει με τυρί έμενταλ: Ο τεράστιος αστεροειδής που το… τσαλάκωσε

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Διαστημικός «Γύρος του Θανάτου»: Οι επιστήμονες βρήκαν τρόπο να κρατούν σε φυσική κατάσταση τους αστροναύτες με προορισμό το φεγγάρι [video]

Αστροναύτης αποκαλύπτει τον πραγματικό λόγο που εδώ και 50 χρόνια κανείς δεν έχει πατήσει στη Σελήνη [video]

Η NASA χαρακτηρίζει «στρατιωτικό» το διαστημικό πρόγραμμα της Κίνας: Θέλουν να καταλάβουν τη Σελήνη, υποστηρίζει ο επικεφαλής [videos]

Η μία πλευρά του φεγγαριού είναι γεμάτη με πολύ περισσότερους κρατήρες από την άλλη και οι ερευνητές ξέρουν επιτέλους γιατί.

Ένας τεράστιος αστεροειδής που χτύπησε στο φεγγάρι πριν από περίπου 4,3 δισεκατομμύρια χρόνια προκάλεσε όλεθρο στον μανδύα του, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Περισσότεροι από 9.000 ορατοί κρατήρες υπάρχουν το φεγγάρι, προερχόμενοι από τον καταιγισμό κρούσεων από μετεωρίτες, αστεροειδείς και κομήτες για δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση. Ωστόσο, αυτοί οι κρατήρες δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένοι σε όλη την επιφάνεια της Σελήνης. Η μακρινή (σκοτεινή) πλευρά του φεγγαριού, την οποία οι άνθρωποι δεν βλέπουν ποτέ από τη Γη, επειδή το φεγγάρι είναι παλιρροϊκά κλειδωμένο (χρειάζεται τον ίδιο χρόνο για να περιστραφεί το ίδιο και να περιστραφεί σε τροχιά γύρω από τη Γη), έχει σημαντικά υψηλότερη συγκέντρωση κρατήρων από το ορατό τμήμα του.

Η κοντινή πλευρά του φεγγαριού έχει λιγότερα κοιλώματα επειδή η επιφάνεια καλύπτεται από «σεληνιακή θάλασσα», τεράστιες εκτάσεις συμπαγούς λάβας που μπορούμε να δούμε με γυμνό μάτι στη Γη ως σκοτεινά μπαλώματα στο φεγγάρι. Αυτά τα πεδία λάβας πιθανότατα κάλυψαν τους κρατήρες που διαφορετικά θα φαίνονται στην κοντινή πλευρά του φεγγαριού. Η μακρινή πλευρά του φεγγαριού δεν έχει σχεδόν καθόλου «σεληνιακή θάλασσα», γι’ αυτό και οι κρατήρες του είναι ακόμα ορατοί.

Οι επιστήμονες υποπτεύονται εδώ και καιρό ότι η «σεληνιακή θάλασσα» σχηματίστηκε μετά από μια τεράστια σύγκρουση πριν από περίπου 4,3 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτή η σύγκρουση δημιούργησε τη λεκάνη του Νότιου Πόλου–Aitken (SPA), έναν τεράστιο κρατήρα με μέγιστο πλάτος περίπου 1.600 μίλια (2.574 χιλιόμετρα) και μέγιστο βάθος 5,1 μίλια (8,2 χιλιόμετρα), που είναι ο μεγαλύτερος… λάκκος στο φεγγάρι και το δεύτερος μεγαλύτερος επιβεβαιωμένος κρατήρας στο ηλιακό σύστημα. Ωστόσο, μέχρι τώρα οι ερευνητές δεν ήταν σε θέση να εξηγήσουν γιατί μόνο η κοντινή πλευρά του φεγγαριού έχει πεδία λάβας.

Οι ερευνητές γνώριζαν ήδη ότι τα πεδία λάβας της κοντινής πλευράς προέρχονταν από τον μανδύα του φεγγαριού, επειδή τα σεληνιακά δείγματα που έφτασαν σε αυτούς από τις αποστολές Apollo περιείχαν ραδιενεργά στοιχεία που παράγουν θερμότητα, όπως κάλιο, φώσφορο και θόριο, τα οποία είναι ύποπτα ότι βρίσκονται όλα σε αφθονία στο σεληνιακό μανδύα. σύμφωνα με τη δήλωση.

Στη νέα μελέτη, οι προσομοιώσεις υπολογιστή αποκάλυψαν ότι η πρόσκρουση SPA θα είχε δημιουργήσει ένα νέφος θερμότητας μέσα στον μανδύα που ωθούσε τα ραδιενεργά στοιχεία προς το φλοιό. Οι ερευνητές επανέλαβαν την προσομοίωση για μια σειρά από πιθανά σενάρια της πρόσκρουσης SPA, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων χτυπημάτων και των χτυπημάτων με ματιά, και διαπίστωσαν ότι ανεξάρτητα από το πώς χτυπήθηκε ο αστεροειδής, οι κρούσεις του μανδύα θα είχαν επηρεάσει μόνο την κοντινή πλευρά του φεγγαριού.

Με άλλα λόγια, όταν ένας διαστημικός βράχος συγκρούστηκε με το φεγγάρι, προκάλεσε την έκχυση λάβας από τον μανδύα στην κοντινή πλευρά, θάβοντας πολλούς από τους παλαιότερους κρατήρες πρόσκρουσης.

«Αυτό που δείχνουμε είναι ότι κάτω από οποιεσδήποτε εύλογες συνθήκες τη στιγμή που σχηματίστηκε το SPA, καταλήγει να συγκεντρώνει αυτά τα στοιχεία που παράγουν θερμότητα στην κοντινή πλευρά», είπε ο ερευνητής Jones. «Αναμένουμε ότι αυτό συνέβαλε στην τήξη του μανδύα που παρήγαγε τις ροές λάβας που βλέπουμε στην επιφάνεια».

Οι ερευνητές χαίρονται που έλυσαν αυτό που περιέγραψαν ως «ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα στη σεληνιακή επιστήμη», σύμφωνα με τη δήλωση.

«Ο αντίκτυπος του SPA είναι ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στη σεληνιακή ιστορία», είπε ο Jones. Το να μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα πώς διαμόρφωσε τις δύο πλευρές του φεγγαριού που βλέπουμε σήμερα είναι «πραγματικά συναρπαστικό», πρόσθεσε.

Με πληροφορίες από livescience και science.org

Ο μεγακομήτης Μπερναντινέλι-Μπερνστάιν είναι ο μεγαλύτερος που έχει «δει» το Hubble [βίντεο]