Διαστημικός «Γύρος του Θανάτου»: Οι επιστήμονες βρήκαν τρόπο να κρατούν σε φυσική κατάσταση τους αστροναύτες με προορισμό το φεγγάρι [video]

File Photo Motorcycle driver Zoran Milojkovic performs his stunt at the ‘Bozo Vukadinovic’ wall of death in Belgrade, Serbia, 19 August 2022. EPA/ANDREJ CUKIC ATTENTION: This Image is part of a PHOTO SET




Καθώς το ανθρώπινο είδος ετοιμάζει τη θριαμβευτική του επιστροφή στο φεγγάρι μετά από αρκετές δεκαετίες απουσίας, οι ερευνητές κατέληξαν σε μια μάλλον πρωτοποριακή μέθοδο για το πώς να κρατήσουν σωματικά ακμαίους τους αστροναύτες κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας τους για την προσελήνωσή τους.

Για να αντιμετωπίσουν λοιπόν τη δυσκολία μετακίνησης των αστροναυτών σε ένα περιβάλλον χαμηλής βαρύτητας, οι επιστήμονες τους προτρέπουν να προετοιμάζονται πηγαίνοντας για τρέξιμο. Μιας και όμως μιλάμε για το φεγγάρι, όχι για τρέξιμο οπουδήποτε αλλά να κάνουν αρκετές φορές την ημέρα μια σεληνιακή εκδοχή του «Γύρου του Θανάτου».

Χρησιμοποιώντας ένα τεράστιο ξύλινο κύλινδρο που χρησιμοποιούσαν κάποτε εκπαιδευμένοι μοτοσικλετιστές επικίνδυνων επιδείξεων αψηφώντας τη βαρύτητα, έναν τηλεσκοπικό γερανό ύψους 36 μέτρων και μερικά κορδόνια bungee, οι ερευνητές έδειξαν ότι ήταν δυνατό για έναν άνθρωπο να τρέχει αρκετά γρήγορα στη σεληνιακή βαρύτητα και όχι μόνο να παραμείνει στον τοίχο, αλλά για να δημιουργήσει επαρκή πλευρική δύναμη.

«Είμαι έκπληκτος που κανείς δεν είχε την ιδέα πριν», δήλωσε στον Guardian ο Alberto Minetti, καθηγητής φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. «Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας βολικός τρόπος για προπόνηση στο φεγγάρι», πιο εύκολος από το να φτιάξεις μια περιστρεφόμενη σεληνιακή βάση που παράγει τη δύναμη, όπως ο γιγαντιαίος τροχός στην ταινία «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος».

Ο Αλμπέρτο Μινέτι έχει βραβευθεί με βραβείο Ig, τα θεωρούμενα εναλλακτικά «Νόμπελ του τρελού επιστήμονα», για μια μελέτη που συμπέρανε ότι οι άνθρωποι -χάρη στη μικρή βαρύτητά τους- θα είναι πιθανό να περπατούν πάνω σε λίμνες υγρού νερού στη Σελήνη, αλλά μάλλον όχι στον Άρη.

Το εχθρικό σεληνιακό περιβάλλον παρουσιάζει πολλές προκλήσεις, από τη διασφάλιση ότι οι αστροναύτες έχουν αέρα, τροφή και νερό μέχρι την καλή προστασία από την διαστημική ακτινοβολία. Αλλά χωρίς φυσιολογική βαρύτητα για να δουλέψουν, οι αστροναύτες χάνουν οστική και μυϊκή μάζα, μαζί με τον λεπτό έλεγχο του νευρικού συστήματος που απαιτείται για συντονισμένες κινήσεις, καθιστώντας τα μέτρα για την καταπολέμηση της «αποσυναρμολόγησης» προτεραιότητα.

Οι υπολογισμοί του Minetti και των συναδέλφων του δείχνουν ότι οι άνθρωποι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να τρέχουν γύρω από ένα Τείχος του Θανάτου στη Γη χωρίς να πέσουν κάτω. Αλλά στη σεληνιακή βαρύτητα, που είναι το ένα έκτο από αυτή στη Γη, το κατόρθωμα είναι πολύ πιο εύκολο. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, το τρέξιμο με περισσότερα από 8 μίλια/ώρα θα πρέπει να είναι αρκετό.

Για να δοκιμάσουν την ιδέα, δύο ερευνητές έτρεξαν γύρω από ένα Τείχος του Θανάτου πλάτους 10 μέτρων ενώ ήταν συνδεδεμένοι σε ένα κορδόνι bungee κρεμασμένο από τον γερανό. Το set-up μιμήθηκε τη σεληνιακή βαρύτητα αφαιρώντας τα πέντε έκτα του σωματικού τους βάρους. Σε συνδυασμό με τα δεδομένα του διαδρόμου, οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το τρέξιμο για μερικά λεπτά στην αρχή και στο τέλος κάθε ημέρας θα πρέπει να δημιουργήσει αρκετή πλευρική δύναμη ή «τεχνητή βαρύτητα» για να διατηρήσει τα οστά και τους μύες δυνατά και να διατηρήσει τον καλό έλεγχο του νευρικού συστήματος.

Με πληροφορίες από Guardian

Πάρτε τα smartphone από τα παιδιά μέχρι τα 13: «Καμπανάκι» με την υπογραφή Μακρόν για την επίδραση των social media* Το παράδειγμα των γονιών

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: