Η μακροχρόνια αντίσταση σε λύση τουρκικών προδιαγραφών, για την Κύπρο, είναι η μόνη ελπίδα: Ο “μακροχρόνιος αγώνας” απέτυχε…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι ενοχές τους μετατρέπονται σε ύβρεις κατά του Μακαρίου: Η παρανοϊκή προπαγάνδα τους δεν θα περάσει

Να τον χαίρονται αυτοί που τον προσκάλεσαν: Δεν πήγε στην αντικατοχική ο ψευδοδήμαρχος, μίλησε όμως στη φιέστα για την κατάληψη της κατεχόμενης Αμμοχώστου

Αυτή είναι η απάντηση για την αντικατοχική εκδήλωση της Αμμοχώστου: Έκρυψαν ότι προσκάλεσαν τον παράνομο “ψευτο”-δήμαρχο της κατεχόμενης πόλης

Του ΠΕΤΡΟΥ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ

Μια από τις πιο επιπόλαιες κατηγορίες, που την προσάπτουν οι οπαδοί της όποιας λύσης και εραστές του σχεδίου Ανάν, είναι ότι ο Μακάριος ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση στην Κύπρο, επειδή κήρυξε το 1975 τον μακροχρόνιο αγώνα για δικαίωση της Κύπρου.

Έτσι ακολουθούσαμε τον μακροχρόνιο αγώνα και δεν αποδεχόμαστε τις «σωτήριες λύσεις» που μας πρότειναν. Και φτάσαμε σήμερα στην τουρκοποίηση του κατεχόμενου τμήματος, στην απώλεια της Αμμοχώστου και ένα βήμα πριν τη διχοτόμηση. Αυτά, λένε, είναι αποτέλεσμα του μακροχρόνιου αγώνα του Μακαρίου.

Έχει πράγματι αποτύχει ο μακροχρόνιος αγώνας; Σε αυτόν οφείλονται όλα τα κακά των τελευταίων 48 χρόνων και του επικίνδυνου αδιεξόδου; Αν δεν είχε κηρύξει ο Μακάριος τον μακροχρόνιο αγώνα, θα είχαμε μια λύση καλύτερη από το σημερινό αδιέξοδο; Η ερώτηση που υποβάλλω είναι απλή. Ο Μακάριος απεβίωσε το 1977. Πριν 45 χρόνια.

Γιατί οι μετέπειτα Πρόεδροι της Δημοκρατίας (ΠτΔ), ανάμεσά τους και φανατικοί αντίπαλοι του Μακαρίου, δεν αποκήρυξαν τον μακροχρόνιο αγώνα και δεν συμφώνησαν σε μια αποδεκτή λύση; Ο Μακάριος διακήρυξε ότι ο αγώνας θα είναι μακροχρόνιος, όταν αντιλήφθηκε τις προθέσεις των Τούρκων και την ανοχή των προστατών τους. Στην ουσία τόνισε ότι η αντίστασή μας θα είναι μακροχρόνια.

• Τα δύο μεγάλα κόμματα εργάζονται με πάθος για να επαναρχίσουν οι συνομιλίες από κει που έμειναν στον Κραν Μοντανά. Δεν ξέρω τι εννοούν, όταν λένε από κει που έμειναν. Έμειναν στις απαράδεκτες υποχωρήσεις Χριστόφια – Αναστασιάδη, που κατ’ ευφημισμόν τις αποκαλούν συγκλίσεις.

Έμειναν σε αυτό που θεωρούν «ευαγγέλιο» της λύσης, το πλαίσιο Γκουτέρες. Έμειναν ένα βήμα, πριν τα δώσουν όλα. Και είναι έτοιμοι να συνεχίσουν με νέες υποχωρήσεις, που είναι απαραίτητες για να προσέλθει το πιόνι του σουλτάνου στις συνομιλίες. Λένε ότι δεν συμβιβάζονται με τη διχοτόμηση και την κατοχή. Και είναι έτοιμοι να την μονιμοποιήσουν και να την νομιμοποιήσουν με τη λύση τους, που θα αποτελεί και κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας (Κ.Δ.).

Η τελευταία υποχώρηση της πλευράς μας είναι τα απαράδεκτα ΜΟΕ, που οι Τούρκοι τα έχουν απορρίψει. Ο ΥΠΕΞ, όμως, επιμένει να τα προβάλλει και να προσπαθεί να κερδίσει κάτι. Τι άλλο θα καταφέρει, εκτός από νέες υποχωρήσεις, που θα μας οδηγήσουν στην αναγνώριση του παράνομου μορφώματος;

Αν ο μακροχρόνιος αγώνας είναι επιλογή των «διχοτομιστών», γιατί «οι πατριώτες του ρεαλισμού» δεν τερματίζουν τον μακροχρόνιο αγώνα και να τερματίσουν έτσι και τη διχοτόμηση; Τα τελευταία δέκα χρόνια κυβερνά την Κύπρο ο Νίκος Αναστασιάδης και ο ΔΗ.ΣΥ., οι εκφραστές του λεγόμενου «πατριωτικού ρεαλισμού».

Ο Νίκος Αναστασιάδης (Ν.Α.) ήταν και είναι ένας από τους σφοδρότερους αντίπαλους του Μακαρίου και της πολιτικής του. Στην επιδίωξη της λύσης του συμπαραστέκεται και το ΑΚΕΛ. Γιατί για δέκα χρόνια ο Ν.Α. δεν τερμάτισε τον μακροχρόνιο αγώνα;

Γιατί δεν τον αποκήρυξε; Έκαμε τόσες απαράδεκτες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις για την εξεύρεση λύσης και «επανένωση» της Κύπρου. Γιατί όμως αναγκάστηκε να ενεργήσει με τρόπο που τώρα να τον κατηγορούν, ότι εγκατέλειψε τη λύση στο Κραν Μοντανά;

• Φαίνεται ότι ακόμα και ο πρώτος αντιμακαριακός κατανόησε, ότι το δίλημμα δεν ήταν λύση ή μακροχρόνιος αγώνας, αλλά απαράδεκτη υποταγή στις ορέξεις της Τουρκίας ή μακροχρόνια αντίσταση. Ο μακροχρόνιος αγώνας δεν είναι δηλαδή επιλογή. Είναι απλή λογική.

Για να αποφύγουμε την υποταγή, τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης και την καταστροφή του Ελληνισμού της Κύπρου, είμαστε αναγκασμένοι να ακολουθήσουμε μια μακροχρόνια αντίσταση και άρνηση της υποταγής. Δεν είναι επιλογή μας.

Η μακροχρόνια αντίσταση, όπως μετεξελίχθηκε ο μακροχρόνιος αγώνας, δεν απέτυχε. Κρατεί ακόμα ζωντανή την Κ.Δ. και την ελπίδα. Διατηρεί παράνομη την κατοχή και τη διχοτόμηση. Και η ελπίδα θα πεθάνει, όταν υποταχθούμε στις τουρκικές απαιτήσεις και αποδεχτούμε κατάργηση της Κ.Δ.

Ο μακροχρόνιος δεν έχει αποτύχει. Η μακροχρόνια υποχωρητικότητα και προσπάθεια εξευμενισμού της Τουρκίας έχει χρεοκοπήσει. Η μακροχρόνια αντίσταση σε λύση τουρκικών προδιαγραφών είναι η μόνη ελπίδα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Οταν αφαιρούνται σελίδες από βιβλία, αυτά δεν έχουν πλέον καμία αξία: Η δικαστική απόφαση για Ιγνατίου-Βενιζέλο που ξεγύμνωσε ένα “συγγραφέα”…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Το μοντέλο της Κύπρου για όλες τις περιπτώσεις: Ποιος είπε πως η Τουρκία είναι ανίκητη; Και μία σημείωση για την προεκλογική του παράλογου