Τα τιτιβίσματα, η τουρκική προπαγάνδα και τα “fake news”: Οι ελληνικές απαντήσεις στο πεδίο του Αιγαίου

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο σχεδιασμός της Άγκυρας για την Κύπρο και το μετέωρο βήμα των πολιτικών εργαλείων: Ο στρατηγικός έλεγχος (και της περιοχής) περνά από την τουρκοποίηση του νησιού…

H αποστολή της φρεγάτας ΥΔΡΑ στην Ερυθρά, οδηγός για το face lift στην φρεγάτα ΨΑΡΑ: Τα συμπεράσματα της συμμετοχής στις «ΑΣΠΙΔΕΣ» και η ανάγκη άμεσης αναβάθμισης των ΜΕΚΟ

Μπήκε η τρόπιδα στην πλήρως ψηφιακή Belh@rra «Φορμίων» στη Γαλλία: Η πιό βαριά οπλισμένη με UAV, πυραύλους Aster, Exocet, Ram, τορπίλες και ειδικά αντίμετρα

ΡΕΠΟΡΤΑΖ HELLAS JOURNAL Γ.Σ.

Σίγουρα οι δηλώσεις του υπουργού Άμυνας της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ και οι αναρτήσεις με τα έξι σημεία διεκδικήσεων που «τιτίβισε» ο Διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών της γείτονος, δεν είναι κάτι καινούριο.

Στον επικοινωνιακό πόλεμο, το είχαμε γράψει ξανά στο παρελθόν, η Άγκυρα προηγείται και κυρίως διότι μια μερίδα των Ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης αναπαραγάγει αβίαστα τις τουρκικές θέσεις, με μεγαλύτερη ταχύτητα απ’ ότι συμβαίνει στη γείτονα.

• Σ’ αυτό τον πόλεμο η Αθήνα έχει επιλέξει διαφορετικό δρόμο, σίγουρα όχι αυτό των προκλήσεων ή της «μονταζιέρας» και κινείται σε δυο επίπεδα.
• Η διπλωματία είναι το πρώτο εκ των δυο κι έχει φανεί όλο το τελευταίο διάστημα με τον Μαραθώνιο που έχει κάνει και που πρόκειται να συνεχιστεί.
• Το δεύτερο επίπεδο είναι η προέκταση της διπλωματίας, το «μακρύ χέρι» της, που δεν είναι άλλο από τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Ο σιωπηρός τρόπος λειτουργίας της αποτρεπτικής ισχύς είναι αυτός που έχει στείλει όλα εκείνα τα μηνύματα που ο γείτονας, δεν θα ήθελε να λαμβάνει. Μέσα από αυτά ίσως καταλαβαίνει πως μπορεί να φωνάζει αλλά όχι να συνεχίσει εκεί που θα ήθελε. Τότε ακριβώς τίθενται σε εφαρμογή οι προπαγανδιστικές αναρτήσεις που εκτός της εσωτερικής κατανάλωσης έχουν ακόμη έναν σκοπό, εκείνον της προπαρασκευής για κάτι μελλοντικό που η Άγκυρα θα θελήσει να διεκδικήσει σε κάποιον διεθνή οργανισμό.

Οι χιλιάδες σε ετήσια βάση παραβιάσεις έχουν και αυτό τον σκοπό, της μόνιμης δηλαδή αμφισβήτησης του FIR Αθηνών και του Εθνικού Εναέριου Χώρου, που εκτείνεται στα δέκα ναυτικά μίλια (μια από τις αμφισβητήσεις του τουρκικού μανιφέστου που παρουσιάζει το Υπεξ της γείτονος στην ιστοσελίδα του).

Με παρόμοιο τρόπο η Άγκυρα αμφισβητεί και έδαφος στη νησιωτική Ελλάδα, κατοικημένα νησιά και νησίδες. Ο τρόπος για να το δείξει και να προκαλέσει – και μεταγενέστερα ίσως να το χρησιμοποιήσει- είναι οι εκατοντάδες υπερπτήσεις.

• Κόντρα σε όλες τις πιο πάνω κινήσεις είναι οι αναχαιτίσεις, οι αερομαχίες που πολλές από αυτές είναι ιδιαίτερα σκληρές. Αερομαχίες που προσπαθούν να παρασύρουν αλλά και αερομαχίες που στέλνουν από την Ελληνική πλευρά σαφή μηνύματα κυριαρχίας. Η Ελληνική απάντηση μπορεί να ξεκινά με αεροπορικούς όρους air polishing, αλλά φτάνει στους κανόνες εμπλοκής σε μια εναέρια μάχη και δεν είναι λίγες οι φορές που συμβαίνει.

• Η μόνη οδός που βλέπουν οι Τούρκοι πως μπορούν να εκβιάσουν είναι να συμβεί κάτι ανέλπιστο, ένα ατύχημα που κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια, ποια θα είναι η κατάληξη του. Σε κάθε περίπτωση επιδιώκουν να συμβεί, όπως το έχουν πράξει αμέτρητες φορές στο παρελθόν, όμως δεν τους βγαίνει.

Είναι μηδενικές οι περιπτώσεις που Τούρκος έχει παρασύρει σε μια αεροπορική κούρσα Έλληνα αεροπόρο. Όλοι πλέον καταλαβαίνουν την πονηριά πως εξελίσσεται, με αποτέλεσμα να βρίσκονται ένα βήμα μπροστά από την κίνηση του εναέριου εισβολέα.

Το “έργο” επαναλαμβάνεται και στη θάλασσα…

Το ίδιο σκηνικό συμβαίνει και στην θάλασσα, με τους κυβερνήτες των μονάδων επιφανείας να ξέρουν πολύ καλά τι έχουν ν’ αντιμετωπίσουν, που δεν είναι τίποτα άλλο από την αμφισβήτηση των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων.

• Επιπλέον δεν είναι λίγες οι φορές που η παραβατική συμπεριφορά περικλείεται σ’ ένα «κέλυφος» νομιμοφάνειας. Αμέτρητες οι περιπτώσεις που μια τουρκική μονάδα επιφανείας, πλέει για παράδειγμα από το Βόρειο Αιγαίο προς τα νοτιοανατολικά.

Για να γίνει αυτός ο πλους η πιο λογική ρότα είναι ν’ ακολουθήσει διεθνή ύδατα, δυτικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Όμως η δική τους «αβλαβής διέλευση» μπορεί να είναι μια μίνι κρουαζιέρα- πάντα σε διεθνείς διαύλους- που φτάνει ακόμη και τις Κυκλάδες.

Σταθερή πορεία, χωρίς να στρίβει δεξιά ή αριστερά, χωρίς ελιγμούς, με κατεβασμένα όπλα, άρα δεν προκαλεί. Όμως ήδη μπαίνει σε πιο στενούς διαύλους, ενώ αν δοθεί η ευκαιρία, έστω για λίγο ο κυβερνήτης του τουρκικού πλοίου, θα το φέρει είτε στο όριο των 6 ναυτικών μιλίων είτε και λίγο πιο κοντά, αν προλάβει και δεν φτάσει δίπλα του το πλωτό Ελληνικό τείχος που πάντα θα ακολουθεί και επαγρυπνεί.

Το SOS για τον Στόλο της Ελλάδας από το νέο Α’ ΓΕΝ και ο «ανταγωνιστικός διάλογος» για τις ΜΕΚΟ