Ακιντζολαγνεία και αυτοαναίρεση: Και τώρα τι θα κάνουν οι οπαδοί της όποιας λύσης;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Ο Μουσταφά Ακιντζί δεν είναι ο βασικός παίκτης σε αυτή τη διαπραγμάτευση καθώς είναι σαφές πως όχι μόνο δεν μπορεί να αποφασίζει για το Κυπριακό, αλλά ταυτόχρονα φαίνεται ότι θέλει να είναι και ο καλύτερος από τους προκάτοχούς του εκφραστής της επίσημης τουρκικής γραμμής.
Τα όσα είπε προχθές βράδυ στη διακαναλική συνέντευξη στα κατεχόμενα, δεν συνιστούν «τα αποκαλυπτήρια του», αλλά επιβεβαίωση ότι δεν υπάρχει αλλαγή γραμμής από τουρκικής πλευράς. Η Τουρκία δεν ευνοεί σε αυτή τη φάση συμφωνία γιατί προφανώς θεωρεί πως δεν έχει ακόμη εξασφαλίσει όλα όσα επιδιώκει διά της πεπατημένης, του διακοινοτικού λεγόμενου διαλόγου. Διατηρεί από το 1983 και εντεύθεν το ψευδοκράτος, το οποίο βαθμηδόν αναβαθμίζει ενώ παράλληλα διεκδικεί διά των συνομιλιών και δώρα για όλη την επικράτεια της χώρας. Η Άγκυρα θεωρεί πως εάν οι επιδιώξεις της δεν ικανοποιηθούν από τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, θα επιχειρήσει να τις επιβάλλει διά της ισχύος. Το 2004 εξασφάλισε ό,τι ήθελε διά του σχεδίου Ανάν, δεν κατάφερε να αποτρέψει την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και τούτο θεωρήθηκε αποτυχία καθώς ούτε το Σχέδιο εγκρίθηκε ούτε η ένταξη ματαιώθηκε. Αυτή την περίοδο, δεν επιδιώκει ούτε λύση, ούτε αναγνώριση του ψευδοκράτους. Μόνο εάν προκύψουν στην πορεία των εξελίξεων και ευνοούν τα στρατηγικά της σχέδια θα τα «σφραγίσει». Το σίγουρο είναι πως θα στοχεύσει στο φυσικό πλούτο της Κύπρου, με ή χωρίς συμφωνία, κι αυτό πρέπει να το έχουμε υπόψη.
Ο Μουσταφά Ακιντζί με τα όσα είπε επιχείρησε να τερματίσει τις αυταπάτες με τις οποίες ζουν στην ελληνοκυπριακή πλευρά διάφοροι. Παρόλο που φαντάζει δύσκολο το εγχείρημα του αυτό καθώς όπως προκύπτει από χθεσινές τοποθετήσεις, δυο τουλάχιστον μεγάλων κομμάτων, η ακιντζολαχνεία διατηρείται και τυγχάνει υπεράσπισης με αφοριστικές και καταγγελτικές ρητορικές σε βάρος των άλλων απόψεων. Όχι γιατί επικρατεί η αφέλεια στην πολιτική, αλλά κυρίως γιατί έχουν αυτοπαγιδευθεί. Οικοδόμησαν ένα προφίλ για τον «καλό Ακιντζί» και τώρα παγιδεύθηκαν σε ένα φαύλο κύκλο, που δεν τους επιτρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Γιατί τότε, εάν αναγνωρίσουν τη λάθος εκτίμηση, θεωρούν πως θα αυτοαναιρεθούν. Ούτως ή άλλως αυτή η πολιτική της όποιας λύσης έχει αυτοαναιρεθεί πολλές φορές στο παρελθόν και το μόνο που έχει καταφέρει είναι να γεμίζει το σακούλι με τα δώρα προς την τουρκική πλευρά.
Είναι προφανές πως ο Μουσταφά Ακιντζί έχει περιορίσει σημαντικά τις δυνατότητες συνεννόησης. Εμμένει σε θέσεις που οδηγούν σε αδιέξοδο. Είναι γι αυτό, που αν και αμφισβητείται η ύπαρξη ακόμη και σχεδίου Α΄, ωστόσο, είναι αναγκαίο να προετοιμαζόμαστε και για σχέδιο Β΄. Για να μην βρεθούμε προ εκπλήξεως.