Γνωμες
Σεμνά και ταπεινά…
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Ο Γλαύκος Κληρίδης συνέδεσε την πολιτική του διαδρομή με τις κυριότερες φάσεις της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας. Και ήταν στις περισσότερες ο βασικός πρωταγωνιστής.
Ζήτημα ζωής και θανάτου
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ Στο πρόσφατο συνέδριο του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός Εξωτερικών και πρόεδρος του συγκυβερνώντος κόμματος παραδέχθηκε ότι το ελληνικό πρόβλημα βρίσκεται σήμερα σε «λάθος βάση», με ευθύνη των Ευρωπαίων «θεσμικών» εταίρων μας, καθ’ όσον «αγνοείται το ακραίο όριο αντοχής της ελληνικής κοινωνίας».
Εσύ είσαι αθώος, γι’ αυτό αντιστάσου!
Του Πανίκου Παναγιώτου Εσύ έμεινες χωρίς δουλειά, επειδή κάποιοι ευθύνονται. Εσύ θα προστεθείς σήμερα ή αύριο στον κατάλογο των ανέργων, επειδή κάποιοι ευθύνονται. Εσύ μαραζώνεις μερόνυχτα, αδυνατώντας να συνεχίσεις τη ζωή σου, να συντηρήσεις τον εαυτό σου ή την οικογένειά σου, επειδή κάποιοι ευθύνονται. Εσύ νιώθεις ταπεινωμένος, παρείσακτος στην ίδια σου την πατρίδα, επειδή κάποιοι […]
Η θανάσιμη μοναξιά της ΔΗΜΑΡ
Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ Η αδυναμία της ΔΗΜΑΡ να αντιληφθεί ότι η εύνοια της τύχης δεν μπορεί να είναι αιώνια παγιδεύει το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς σε μια πορεία που δείχνει αδιέξοδη και αυτοκαταστροφική. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί κανείς ότι μένοντας αναποφάσιστος στον καταπέλτη ενός πλοίου, ταλαντευόμενος στο μπαίνω – βγαίνω, τελικά δεν […]
«Σ’ αγαπάω, συγνώμη. Το ξέρω πως με περιμένεις στο σπίτι»…
Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ “Μαμά βγήκα με τους φίλους μου. Πήγα σε ένα πάρτι και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει, να μην πιω αλκοόλ. Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή θα έπρεπε να οδηγήσω μετά, έτσι ήπια ένα αναψυκτικό. Ήμουν περήφανη για μένα, γιατί είχα ακούσει αυτό που τόσο γλυκά με είχες συμβουλεύσει πριν φύγω. […]
Η πόρτα της καρδιάς ανοίγει μόνο από μέσα
Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ Η Μαλβίνα Κάραλη, κάποτε έγραψε πως δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, έξυπνοι και χαζοί, όμορφοι κι άσχημοι, υπάρχουν μόνο άνθρωποι που αγαπήθηκαν και άνθρωποι που δεν αγαπήθηκαν… Και πόσο δίκιο είχε!
Ο απώτερος στόχος των δηλώσεων του Ερντογάν
Του Μιχαήλ Βασιλείου «Τι διάολο διαπραγμάτευση μπορεί να γίνει με ένα κράτος το οποίο δεν σε αναγνωρίζει, σε αντίθεση με όλον τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο;» Αυτό είναι το αυτονόητο ερώτημα που θέτει κάθε Έλληνας Κύπριος ακούγοντας τα λόγια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Μονοδρομικές λύσεις βλάπτουν τη χώρα
Του Κώστα Βενιζέλου Το θέμα της Τρόικας δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με καθαρά επικοινωνιακούς όρους, γιατί η ζωή και τα προβλήματα ακυρώνουν τις όποιες προσπάθειες ανάδειξης μιας «άλλης εικόνας».
Οι θέσεις του Γεράσιμου Αρσένη για το ρόλο του τραπεζικού τομέα στην ελληνική κρίση
Του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΑΡΣΕΝΗ Πιστεύω ότι τα βασικά χαρακτηριστικά της τρέχουσας κρίσης του τραπεζικού συστήματος είναι πια γνωστά και συνεπώς δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω. Περιορίζομαι λοιπόν απλώς να αναφερθώ σε μερικές πτυχές της κρίσης που θα μου χρειασθούν όταν θα μπω στην πολιτική διάσταση του προβλήματος.
Η επανεκκίνηση του Κυπριακού και ο Ντάουνερ
Του Κώστα Βενιζέλου Ο Ντάουνερ έπρεπε να είχε φύγει από το 2009, όταν είχαν κυκλοφορήσει τα απόρρητα έγγραφα και αποκαλυπτόταν ο ρόλος του και ιδιαίτερα η στάση του έναντι της ελληνικής πλευράς.