Σεμνά και ταπεινά…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Καταπέλτης εναντίον του νεοσουλτάνου, αλλά και του Λευκού Οίκου: Δεν μπορούν να προσφέρουν τριαντάφυλλα σε κάποιον που υποστηρίζει τη Χαμάς, λέει ο Ρούμπιν

Eυγνωμοσύνη των ΗΠΑ προς την κυβέρνηση της Κύπρου για την ανθρωπιστική βοήθεια: Αρχές Μαΐου θα ολοκληρωθεί η προβλήτα στη Γάζα

Τα ευρωτουρκικά και το Κυπριακό στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου: Ενημέρωση από Χριστοδουλίδη για τις τελευταίες εξελίξεις

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Ο Γλαύκος Κληρίδης συνέδεσε την πολιτική του διαδρομή με τις κυριότερες φάσεις της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας. Και ήταν στις περισσότερες ο βασικός πρωταγωνιστής.

Τα λόγια μετά τον θάνατο ενός ηγέτη, πρώην Προέδρου, θα πρέπει να είναι προσεκτικά. Να είναι μετρημένα. Με τον θάνατο ενός ιστορικού ηγέτη, μπορεί και να νομιμοποιούνται οι υπερβολές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θεωρούμε πως ο Γλαύκος Κληρίδης δεν θα ανεχόταν αυτές τις υπερβολές ούτε και τις προσπάθειες «αγιοποίησής» του.

Ήταν ως άνθρωπος υπεράνω αυτών και ποτέ δεν έδωσε τροφή για να αναπτυχθούν γύρω από το πρόσωπό του αυτού του είδους οι απόλυτες τοποθετήσεις. Προσωπικά, δεν έχω ταυτιστεί πολιτικά μαζί του. Αντίθετα, διαφωνούσα, κυρίως σε ό,τι αφορά το Κυπριακό αλλά και τη φιλοσοφία που εξέφρασε ως προς τα κοινωνικοϊδεολογικά ζητήματα.

Απεριόριστη, ωστόσο, ήταν η εκτίμηση στο πρόσωπό του, γιατί εξέπεμπε πάντα έναν ανθρωπισμό και αναγνώριζε ενίοτε στον συνομιλητή του την έκφραση της άλλης άποψης. Οι πολιτικοί ηγέτες κρίνονται και κατά τη διάρκεια της ζωής τους όπως και μετά τον θάνατό τους. Και σίγουρα στην κρίση που γίνεται υπάρχουν πάντα τα θετικά και τα αρνητικά.

Τα υπέρ και τα κατά. Στη δημοκρατία, κανείς δεν κρίνεται κατά απόλυτο τρόπο. Κανείς δεν καταδικάζεται για την πολιτική του δράση, εκτός κι εάν διέπραξε εγκλήματα. Ούτε ωραιοποιήσεις ούτε και ισοπεδωτικές προσεγγίσεις. Έτσι θα πρέπει να κριθεί στο μέλλον και ο Γλαύκος Κληρίδης. Με σεβασμό και διαλεκτικότητα. Η πολιτική, άλλωστε, είναι η επιστήμη της εκτίμησης, αξιολόγησης των δεδομένων και των μικρών ή μεγάλων αποφάσεων. Και ο φορέας της πολιτικής κρίνεται εκ του αποτελέσματος.

Ο Γλαύκος Κληρίδης καθιέρωσε έναν τρόπο σκέψης στο Κυπριακό. Είχε υιοθετήσει μια σχολή σκέψης, η οποία διαμόρφωνε και επηρέαζε καταλυτικά την πολιτική του στο εθνικό θέμα. Αυτή η πολιτική δεν εξέφραζε και δεν εκφράζει την κοινή γνώμη, δεν υιοθετείτο από την πλειοψηφία των πολιτών. Αυτό επιβεβαιώθηκε και κατά το δημοψήφισμα του 2004.

Ο ίδιος ο Γλαύκος Κληρίδης στη διάρκεια της προεδρίας του είχε μερικώς εγκαταλείψει αυτή την προσέγγιση και αξιοποίησε στοιχεία της άλλης σχολής, της θεωρούμενης ως πιο σκληρής. Όλα αυτά, όμως, δεν αφορούν στο παρόν, ειδικότερα σήμερα. Για τους πολιτικούς, άλλωστε, όσο βρίσκονται στην ενεργό δράση, η πολιτική τους κρίνεται από τους πολίτες σε εκλογές. Στο μέλλον, μετά τον θάνατό τους, θα κριθούν και από τους ιστορικούς. Δεν μπορεί κανείς, ωστόσο, παρά να μνημονεύσει την κορυφαία πολιτική του πράξη, που θεωρείται η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η διασφάλιση μιας άλλης πορείας για τη χώρα.

Ο Γλαύκος Κληρίδης απέκτησε φανατικούς οπαδούς, φίλους αλλά και φανατικούς αντιπάλους. Κέρδισε, όμως, την εκτίμηση της κοινωνίας για την ανθρωπιά και την εντιμότητά του. Στοιχεία που δεν χαρακτηρίζουν νεότερους πολιτικούς.

ΠΗΓΗ: www.philenews.com