Δυστυχώς, η ατιμωρησία τείνει να γίνει καθεστώς στην πατρίδα μας: Τι κάνουν οι δικαστές; Οι ψυχές του τραίνου που χάθηκαν στο έγκλημα των Τεμπών ζητούν δικαίωση

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι “ορφανοί” γονείς των Τεμπών εκφράζουν πολύ καλύτερα το λαικό αίσθημα από τους απαξιωμένους επαγγελματίες της ελληνικής πολιτικής: Μαρία φτιάξε κόμμα… «Ελλάδα-57»!

Κασσελάκης για Τέμπη: Θα καταθέσουμε αίτημα για προανακριτική, καιρός να μάθουμε ποιος έχει δώσει την εντολή για το μπάζωμα

Ερευνα κατά εισαγγελέως στην υπόθεση των Τεμπών μετά από παρέμβαση Α.Π.: Εθεσε στο αρχείο καταγγελίες για πολιτικούς αντί να τις προωθήσει στη Βουλή

Του ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ*, Λάρισα

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από εκείνη τη στοιχειωμένη νύκτα που οι τριγμοί στις σιδηροδρομικές ράγες έσμιξαν με την φωτιά και τις λαμαρίνες και έκοψαν το νήμα της ζωής 57 νέων ανθρώπων στα καταραμένα στενά των Τεμπών.

57 αθώες ψυχές πέταξαν για τους ουρανούς κάτω από τραγικές συνθήκες με τους τάφους τους να χάσκουν ανοικτοί όσο δεν δίνονται πειστικές απαντήσεις από την δικαιοσύνη για τις πραγματικές συνθήκες που προκάλεσαν  την μετωπική σύγκρουση των τραίνων.

Τα αναπάντητα ερωτήματα είναι δυστυχώς πολλά. Για το ποιος τοποθέτησε έναν ανίκανο υπάλληλο, του οποίου η επιχειρησιακή ικανότητα να διαχειρίζεται το σιδηροδρομικό δίκτυο ήταν ανεπαρκέστατη, σε μια θέση απόλυτης ευθύνης (σταθμάρχη).

Για το ποιες ενέργειες έγιναν προκειμένου να αποκαλυφθούν εκείνοι που πριν ακόμα σταματήσει να κυλά το αίμα των αδικοχαμένων ψυχών στις αιματοβαμμένες ράγες έβαλαν σε εφαρμογή ένα σατανικό σχέδιο συγκάλυψης του εγκλήματος.

• Για το ποιος και γιατί έδωσε εντολή να μπαζωθεί με συνοπτικές διαδικασίες ο τόπος της τραγωδίας; Σε ποιά άλλη παρόμοια περίπτωση έγιναν τόσα πολλά μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;

Ανήκω στους ανθρώπους που έζησαν από κοντά όλες εκείνες τις τραγικές στιγμές/ώρες/μέρες που ακολούθησαν αμέσως μετά την τραγωδία. Ήμουν εκεί όταν τα ασθενοφόρα κουβαλούσαν τους νεκρούς του δυστυχήματος στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας.

Είδα τους ανθρώπους που απεγνωσμένα περίμεναν την ενημέρωσε από τους αρμόδιους φορείς για την τύχη των δικών τους ανθρώπων μέσα στο αμφιθέατρο του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας. Είδα τις νεκροφόρες με τα λευκά φέρετρα να βγαίνουν από το χώρο του νεκροτομείου και να ξεκινούν για το στερνό ταξίδι την των αδικοχαμένων.

Και είχα το μεγάλο προνόμιο να βιώσω τον τρόπο που ο Πάτερ Χριστόδουλος από το Αυγόρου της Κύπρου αντιμετώπισε την απώλεια του παιδιού του. Τραγικές οι στιγμές που οι άνθρωποι της αστυνομίας παρέδιναν τα προσωπικά αντικείμενα του Κυπριανού στην οικογένεια του. Τον σταυρό που φορούσε στο λαιμό του και τη βέρα που είχε περασμένη στο δεξί του χέρι.

Με τον ΠΑΤΕΡ Χριστόδουλου να παραλαμβάνει με μια απίστευτη ψύχραιμα τα προσωπικά αντικείμενα του γιού του συγχωρώντας όλους εκείνους που ευθύνονται για το έγκλημα των Τεμπών.

Διερωτώνται πολλοί: Ήταν πραγματικά έγκλημα αυτό το οποίο συνέβηκε τριάντα εννιά λεπτά πριν η τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου παραδώσει τη σκυτάλη στην πρώτη μέρα της Άνοιξης. Τι σημαίνει αλήθεια στη γλώσσα μας η λέξη έγκλημα;

Έγκλημα είναι κατά τον ορισμό του Ποινικού Κώδικα “πράξη άδικη και καταλογιστέα στον δράστη της, η οποία τιμωρείται από το νόμο” (Π Κ 14). Το έγκλημα είναι η κεντρική έννοια του Ποινικού Δικαίου. Σύμφωνα με τη νέα ποινική δικονομία το έγκλημα είναι μια πράξη άδικη που καταλογίζεται στο δράστη της και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.

Ως πράξη ο νόμος αναγνωρίζει και την παράλειψη ενέργειας. Η μη παρεμπόδιση εγκληματικού αποτελέσματος τιμωρείται όπως ή πρόκλησή του, εφόσον υπήρχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση για να αποτραπεί.

Ωραία λοιπόν! Να αφήσουμε, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός,  τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της και να της έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη. Έλα όμως που η δικαιοσύνη κινείται με ρυθμούς χελώνας! Έλα όμως που, όπως καταγγέλλει σύσσωμη η αντιπολίτευση, η δικογραφία είναι ελλιπέστατη.

Έλα όμως που οι πλείστοι πολίτες δεν εμπιστεύονται τον τρόπο που λειτουργεί η δικαιοσύνη στον τόπο μας. Σπουδαίοι και έντιμοι δικαστές ασφαλώς υπάρχουν, ωστόσο ένα αόρατο χέρι δεν τους αφήνει να ασκήσουν όπως θα ήθελαν τα καθήκοντα τους …

Η ατιμωρησία τείνει να γίνει καθεστώς στην πατρίδα μας.  Εδώ παραμένουν ακόμα ατιμώρητοι για πενήντα ολόκληρα χρόνια οι άνθρωποι που παρέδωσαν την μισή Κύπρο στους τούρκους!!!!!

Άσχετο: Τι γίνεται αλήθια στη Γάζα; Μέχρι πότε θα δολοφονούνται χιλιάδες αθώοι κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα της Διεθνούς Κοινότητας; Ποιος και πότε θα σταματήσει επιτέλους αυτήν την γενοκτονία;

* Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
av.avgoustinο[email protected]

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Ήταν Κυριακή 3 Μαρτίου 1957 όταν ο Γρηγόρης Αυξεντίου πέρασε στην αθανασία: Ένας ΓΙΓΑΝΤΑΣ που ταπείνωσε εις του Μαχαιρά τα όρη την ξευτιλισμένη αγγλική αυτοκρατορία