Το Kυπριακό μπορεί να μεταβάλει τις πολιτικές ισορροπίες; Απαιτείται διάθεση ενότητας έναντι της συλλογικής ευθύνης που πρέπει σε ένα σοβαρό εθνικό ζήτημα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Θυμωμένος ο Πρόεδρος της Κύπρου με τους κομματάρχες: Συμφωνούμε κάποια πράγματα και από κάποιους δεν τηρούνται, καταγγέλλει ο Νίκος Χριστοδουλίδης

“Χάος” στην Κύπρο με τον πόλεμο του Γενικού Εισαγγελέα εναντίον του Γενικού Ελεγκτή: Ο Νίκος Χριστοδουλίδης ομιλεί για “μια δυσάρεστη και ατυχή εξέλιξη”…

Ο «κομματικός πατριωτισμός» και… οι ανάλαφρες μετακομίσεις! Γιατί καλπάζουν στην Κύπρο (και στην Ευρώπη) η ακροδεξιά απειλή και ο φασισμός ενόψει των ευρωεκλογών;

Της ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΑΒΒΙΔΟΥ*, Λευκωσία

Οι προεδρικές εκλογές του περασμένου Φεβρουαρίου ανέδειξαν, εκτός από έναν νέο πρόεδρο, και κάποιες νέες ισορροπίες ή ανισορροπίες στο κομματικό πεδίο.

Η σύμπραξη των κομμάτων του κέντρου και οι ιδιάζουσες δυναμικές στο Δημοκρατικό Συναγερμό συνέβαλαν στην εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη, ο οποίος είχε ήδη ένα πολύ σημαντικό έρεισμα στην κοινωνία. Για λόγους που ποικίλουν και τους οποίους δεν εξετάζουμε εδώ, η νέα κυβέρνηση γίνεται αποδέκτης μιας κριτικής, εν πολλοίς αρνητικής.

Ωστόσο, ενόψει της διαδικασίας για την επανέναρξη των συνομιλιών για το κυπριακό ή έστω της προσδοκίας για την έναρξη νέων διεργασιών, η νέα κυβέρνηση έρχεται αντιμέτωπη με κάποιες προκλήσεις, οι οποίες, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνουν τη μεταστροφή του εσωτερικού κλίματος.

Έπειτα από ένα χρόνο στη διακυβέρνηση του τόπου και εν αναμονή των νέων διεργασιών στο κυπριακό απαιτείται μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ της νέας κυβέρνησης και των κομμάτων της συμπολίτευσης, όπως, επίσης και η δημιουργία μιας κάποιας προοπτικής σύμπνοιας με τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ.

• Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για τη μεταστροφή του εσωτερικού κλίματος, όχι δίκην λευκής επιταγής ή επανατοποθέτησης των μεταξύ τους σχέσεων, αλλά, δίκην διαχείρισης του κυπριακού.

Μια δεύτερη πρόκληση για την κυβέρνηση είναι η ισορροπημένη προβολή και διαχείριση των όποιων εξελίξεων στο κυπριακό με τους υπόλοιπους πυλώνες της διακυβέρνησης. Η συνήθης έως και διαχρονική πρακτική των κυπριακών κυβερνήσεων ήταν ο πρωταγωνιστικός ρόλος του κυπριακού στην επικαιρότητα σε περιόδους έντονης κινητικότητας ή συνομιλιών.

Αυτό ήταν κάτι ιδιαιτέρως βολικό, διότι, παραγκωνίζονταν άλλες εξίσου δύσκολες θεματικές ενότητες της διακυβέρνησης. Σήμερα, η νέα κυβέρνηση διακηρύττει το διαφορετικό, το πρωτοπόρο, το προοδευτικό.

Επομένως, ναι μεν η προβολή των νέων διεργασιών στο κυπριακό μπορεί να αποφορτίσει την κυβέρνηση από τη έντονη κριτική με όρους εύνοιας λόγω της διαχείρισης του εθνικού μας προβλήματος, αλλά, ταυτόχρονα και χωρίς να ακολουθεί την πεπατημένη θα πρέπει να διαχειριστεί με το ίδιο ενδιαφέρον και κυρίως με την ίδια  πρέπουσα ευθύνη τα υπόλοιπα κρίσιμα θέματα της παιδείας, της υγείας, των δημόσιων οικονομικών κ.ο.κ.

Οι συνομιλίες για το κυπριακό ενέχουν το ρίσκο μιας υπολογίσιμης απόστασης του πλαισίου ή έστω των κεκτημένων από τις προσδοκίες της κυπριακής κοινωνίας.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι μας ενδιαφέρει περισσότερο. Η επανέναρξη των συνομιλιών για χάριν της επανέναρξης ή το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων και της λύσης; Με άλλα λόγια, τί αναμένουμε από την εν λόγω διαδικασία; Μας ενδιαφέρει τόσο πολύ τί έγινε στο παρελθόν ή μας ενδιαφέρει η αναζήτηση των συνεπειών στο σήμερα;

• Το βασικότερο δεδομένο είναι ότι έχουμε μια νέα κυβέρνηση. Ο στόχος του νέου προέδρου είναι η απόσειση της εντύπωσης ότι η δική μας η πλευρά «σηκώθηκε και έφυγε από το Κράν Μοντανά». Αυτή θα είναι και η αποκατάσταση της αξιοπιστίας μας.

Εν κατακλείδι, το κυπριακό ως μια νέα διάσταση στη δημόσια συζήτηση, το οποίο θα αλλάξει την ατζέντα της κριτικής θα πρέπει να φέρει μαζί του την ισορροπία στη διαχείριση όλων των ζητημάτων της ευρύτερης θεματολογίας της διακυβέρνησης και της επικαιρότητας.

Ταυτόχρονα, η ήπια προεκλογική περίοδος που διανύουμε, καθότι οι εκλογές του Μαΐου αφορούν κυρίως τις προσωπικότητες και όχι τόσο την κομματική συσπείρωση, δίνει την ευκαιρία στα κόμματα να επιδείξουν μια κάποια διάθεση ενότητας έναντι της συλλογικής ευθύνης που πρέπει σε ένα σοβαρό εθνικό ζήτημα όπως το δικό μας.

* Ειρήνη Σαββίδου
Πολιτικός Επιστήμων, Ερευνήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Επικεφαλής της IS Pegasus Coaching & Consulting Ltd.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η προοπτική ομαλοποίησης των σχέσεων Αιγύπτου-Τουρκίας: Ο Ερντογάν επαναπροσεγγίζει τους εχθρούς του και αυτό είναι κάτι που η Δύση θα πρέπει να το λάβει υπόψιν της…