Το Τείχος του Βερολίνου στη Δυτική Οχθη: Οι ακροδεξιοί έποικοι, σύμμαχοι του Νετανιάχου, σπρώχνουν τους Παλαιστίνιους έξω από τις πόλεις τους κόβοντάς τες στα δύο [videos]

FILE PHOTO A Palestinian on a motorcycle looks on as Israeli troops stand guard during clashes at the northern entrance of the West Bank city of Ramallah, near the Israeli settlement of Beit El, EPA/ALAA BADARNEH




Στον κεντρικό δρόμο της παλαιστινιακής πόλης Huwara της Δυτικής Όχθης, όπου η Road 60 κατευθύνεται βόρεια προς τη Nablus, τα καταστήματα είναι όλα κλειστά.

Πρατήρια υγρών καυσίμων, αρτοποιεία, τράπεζες, η επιχείρηση πώλησης κομμένων προϊόντων από τα τοπικά λατομεία, τα ζαχαροπλαστεία και οι μπουτίκ κινητών τηλεφώνων είναι κλειστά με εντολή του Ισραηλινού στρατού. Στα κύρια σημεία διέλευσης μεταξύ δυτικά και ανατολικά της πλέον διαιρεμένης πόλης, επιφυλακτικοί Ισραηλινοί στρατιώτες με πολυβόλα φρουρούν μια κλειστή κίτρινη μεταλλική πύλη.

Στον ίδιο τον δρόμο, τα μόνα αυτοκίνητα που κινούνται ανήκουν σε κατοίκους των κοντινών σκληροπυρηνικών εβραϊκών οικισμών που είναι διάσπαρτοι στους γύρω λόφους, των οποίων οι υπερορθόδοξοι εθνικιστές κάτοικοι έχουν τη φήμη ότι προωθούν και ασκούν βία κατά των Παλαιστινίων.

Η απαγόρευση του Road 60 στους Παλαιστίνιους κατοίκους της Huwara επιβάλλεται παρά το γεγονός ότι μια νέα παράκαμψη για τη χρήση των εποίκων είναι πλέον βατή με αυτοκίνητο: αλλά πολλοί επιλέγουν να οδηγήσουν μέσα από το κέντρο της Huwara,.

Η διάσπαση της πόλης του σημείου ανάφλεξης, ανατολικά από δυτικά, ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου – την ημέρα που η ισλαμιστική μαχητική οργάνωση Χαμάς σφαγίασε 1.400 ανθρώπους στις νότιες ισραηλινές κοινότητες κοντά στα σύνορα της Γάζας – και αντιπροσωπεύει μια από τις πιο ακραίες αντιδράσεις των ισραηλινών αμυντικών δυνάμεων στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Ήρθε, ωστόσο, καθώς ακροδεξιά πρόσωπα – συμπεριλαμβανομένου του σκληροπυρηνικού εθνικιστή υπουργού Οικονομικών του Ισραήλ, Bezalel Smotrich – χρησιμοποίησαν την κρίση για να απαιτήσουν την επιβολή νέων «ζωνών ασφαλείας» που θα δημιουργηθούν γύρω από εβραϊκούς οικισμούς για τη δημιουργία νέων περιοχών κλειστών για τους Παλαιστίνιους. .

Στη Huwara, όπου ζουν περίπου 7.000 άνθρωποι, οι κάτοικοι μπορούν να διασχίσουν την οδό 60 μόνο με άδεια κατόπιν διαπραγμάτευσης. Οι παράπλευροι δρόμοι είναι αποκλεισμένοι. Αυτό που κάποτε ήταν μια βόλτα λίγων λεπτών τώρα απαιτεί ώρες ταξιδιού.

«Είναι σαν την Ανατολική και τη Δυτική Γερμανία», είπε ο δήμαρχος της πόλης, Moeen Dmeidi. «Χθες, όλοι στην πόλη αποφάσισαν ότι θα προσπαθήσουν να ανοίξουν ξανά τα καταστήματά τους για να σπάσουν την πολιορκία. Αλλά ο στρατός είπε ότι αυτό που θα συνέβαινε αν έμεναν ανοιχτοί θα ήταν μια επανάληψη της επίθεσης των εποίκων στο Huwara».

Ο Ντμέιντι αναφέρεται στη βία από εποίκους στη Huwara τον Φεβρουάριο, όταν 100 ένοπλοι Ισραηλινοί επετράπη από τον Ισραηλινό Στρατό να ξεσπάσουν στην περιοχή ως απάντηση στη δολοφονία δύο αδελφών από Παλαιστίνιους ένοπλους στην πόλη. Αυτοκίνητα και επιχειρήσεις κάηκαν και εκατοντάδες τραυματίστηκαν.

«Τις πρώτες 10 ημέρες», είπε ο δήμαρχος, «απαγορευόταν στους κατοίκους να διασχίζουν τον κεντρικό δρόμο με τα πόδια. Μετά από έντονες και κουραστικές διαπραγματεύσεις, μπορείτε να περπατήσετε απέναντι από τα ανατολικά προς τα δυτικά, αλλά δεν σας επιτρέπεται να περπατήσετε στο πεζοδρόμιο.

«Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Και το μόνο που κάνουν είναι να ικανοποιήσουν τους εποίκους»

Ο Ντμέιντι μίλησε σε έκτακτη συνεδρίαση στον δήμο γεμάτο με δημοτικούς συμβούλους και ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και από τις δύο πλευρές της πόλης, που κλήθηκαν να συζητήσουν την αποτυχία των προσπαθειών τους να ξανανοίξουν σε πείσμα του Ισραηλινού Στρατού.

«Δεν είναι μία ή δύο μέρες κλεισίματος. Έχει περάσει ένας μήνας», είπε ο Ντμέιντι, εξοργισμένος. «Δεν πολεμάμε τους Ισραηλινούς. Υπακούμε τους άδικους νόμους τους. Προσπαθήσαμε να ανοίξουμε γιατί πρέπει να βγάλουμε τα προς το ζην. Θέλουμε μόνο να ζούμε με αξιοπρέπεια».

Καθώς προχωρούσε η συνάντηση, ακούγονταν φωνές στο ισόγειο από κατοίκους που ήταν θυμωμένοι για την κατάσταση.

Μεταξύ εκείνων που προσπάθησαν να ανοίξουν τα καταστήματά τους ήταν και ο 26χρονος “Slash” Awda, ο οποίος έχει μια επιχείρηση στεγνού καθαρίσματος.

«Ήμουν ανοιχτός για περίπου 10 λεπτά πριν έρθει ο στρατός στο κατάστημά μου», είπε. «Οι στρατιώτες ανέφεραν ένα κατάστημα που κατεδαφίστηκε από τον στρατό [ως απειλή] και ένας από τους στρατιώτες έσκυψε στο όπλο του. Έχει περάσει ένας μήνας και δεν μπορούμε να περάσουμε καν την πόλη».

Οι συνέπειες του κλεισίματος και του χωρισμού της Huwara ήταν βαθιές. Πολλοί Παλαιστίνιοι βασίζονται σε κάρτες προπληρωμής για νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά οι περισσότερες επιχειρήσεις όπου μπορούν να χρεωθούν κάρτες βρίσκονται στον κεντρικό δρόμο.

Τώρα ο δήμος έπρεπε να κάνει ρυθμίσεις για να συλλέξει κάρτες για να τις μεταφέρει –με άδεια– σε μια επιχείρηση που είναι ακόμα ανοιχτή.

Με τα αρτοποιεία επίσης κλειστά, οι κάτοικοι πρέπει είτε να ψήσουν στο σπίτι τους είτε να ταξιδέψουν σε κοντινές πόλεις κατά μήκος των λίγων πίσω δρόμων που είναι ακόμα ανοιχτοί.

«Είμαι από την ανατολική πλευρά της πόλης», είπε ο Jalal Awda, ένας άλλος από τους δημοτικούς συμβούλους. «Έπρεπε να έρθω εδώ για να υπογράψω κάποια χαρτιά. Για να διασχίσετε το δρόμο είναι μια απόσταση οκτώ μέτρων. Αντίθετα, χρειάστηκε να οδηγήσω 14 χιλιόμετρα για να φτάσω εδώ σήμερα. Μου πήρε δύο ώρες. Είναι εντελώς άδικο».

«Αυτός δεν είναι ένας φυσιολογικός τρόπος ζωής», είπε ο Μοχάμεντ Χαντάν, 71 ετών, που διατηρεί ένα αρτοποιείο. «Αν κάποιος συγγενής μένει στην απέναντι πλευρά της πόλης, δεν μπορώ να τον επισκεφτώ.

«Έχω ένα σούπερ μάρκετ, ένα αρτοποιείο και ένα ζαχαροπλαστείο. Όλα είναι κλειστά από τις 7 Οκτωβρίου. Έχω 15 εργάτες που δεν μπορώ να πληρώσω. Και κάθε μέρα πετάω τα εμπορεύματα γιατί είναι ξεπερασμένα».

Το κλείσιμο της Huwara δεν συνέβη στο κενό. Ένα μακροχρόνιο επίκεντρο της βίαιης έντασης μεταξύ ακροδεξιών εποίκων και Παλαιστινίων κατοίκων, έχει γίνει σύμβολο μιας βαθύτερης κρίσης στη Δυτική Όχθη τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και της αυξημένης πολιτικής επιρροής των πολιτικών που συνδέονται με τους εποίκους στην κυβέρνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου.

Για αυτά τα στοιχεία, ο πόλεμος με τη Χαμάς έδωσε το πρόσχημα για μια ολοένα πιο ριζοσπαστική ατζέντα απαλλοτρίωσης που αναπόφευκτα πυροδότησε την αυξανόμενη βία.

Ένας από τους πιο εξέχοντες ήταν ο Smotrich, επικεφαλής ενός από τα θρησκευτικά-εθνικιστικά κόμματα του κυβερνώντος δεξιού συνασπισμού, ο οποίος έγραψε στον Νετανιάχου και τον υπουργό Άμυνας, Yoav Gallant, απαιτώντας ειδικές ζώνες γύρω από τους οικισμούς για να σταματήσουν οι Παλαιστίνιοι να πλησιάζουν, «συμπεριλαμβανομένων αυτών για τη συγκομιδή της ελιάς».

Ενώ ο Smotrich υποστήριξε ότι η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου από τη Χαμάς πρόσφερε μαθήματα στους ισραηλινούς οικισμούς στη Δυτική Όχθη, στην πραγματικότητα είχε ήδη ζητήσει το κλείσιμο της Huwara σε μια επίσκεψη στην πόλη την ημέρα πριν από την επίθεση της Χαμάς, μετά από πυροβολισμούς στην πόλη.

«Απαιτώ να εκδοθεί αμέσως γραπτή οδηγία από το πολιτικό κλιμάκιο προς τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις για να δημιουργήσουν αυτές τις ευρείες ζώνες ασφαλείας γύρω από τους οικισμούς και τους δρόμους και να αποτρέψουν τους Άραβες να τους πλησιάσουν», έγραψε, προσθέτοντας ότι πρότεινε να αποζημιωθούν όσοι αρνήθηκαν την πρόσβαση στις καλλιέργειές τους.

Νωρίτερα φέτος, ο Smotrich προχώρησε ακόμη περισσότερο, μιλώντας σε ένα οικονομικό συνέδριο. «Νομίζω ότι το χωριό Huwara πρέπει να εξαφανιστεί. Νομίζω ότι το κράτος του Ισραήλ πρέπει να το κάνει», είπε.

Για τον Jihad Awda, έναν από τους παρόντες στη συνάντηση, οι κάτοικοι της Huwara αντιμετωπίζουν τώρα ένα τρομερό δίλημμα. «Θέλουμε να αψηφήσουμε το κλείσιμο αλλά με το μικρότερο κόστος. Δεν θέλουμε να πεθάνουμε. Δεν θέλουμε να πυροβοληθεί κανείς».

Με πληροφορίες από theguardian.com/Peter Beaumon
Ελλάδα Αθήνα 

Σφίγγει ο κλοιός του Ισραήλ στη Γάζα: Στο 1,5 εκατομμύριο οι εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι, χωρίς αποτέλεσμα οι διαπραγματεύσεις για τους ομήρους [βίντεο]

.

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: