Κυριαρχεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά θα έχει ένα (ακρο)δεξιό πονοκέφαλο: Ο Αλέξης Τσίπρας έχει πλέον σοβαρό πρόβλημα

Υποστηρικτές της Νέας Δημοκρατίας παρακολουθούν πυροτεχνήματα έξω από τα γραφεία του κόμματος, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του προέδρου Κυριάκου Μητσοτάκη μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, Αθήνα, Κυριακή 25 Ιουνίου 2023. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΤΣΑΡΑΣ




ΣΧΟΛΙΟ DEFENCE POINT

Ζούμε ίσως τη σημαντικότερη εκλογική αναμέτρηση των δυο τελευταίων δεκαετιών. Παρόλο που το “τέλος της Μεταπολίτευσης” έχει χρησιμοποιηθεί αρκετές φορές και το παρελθόν, όλα δείχνουν ότι οι σημερινές εκλογές θα μείνουν στην Ιστορία ως ο ενταφιασμός της…

Διότι το σημερινό αποτέλεσμα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κερδισμένων και χαμένων, είναι που τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό. Κι αυτό σχετίζεται με το ότι η ελληνική κοινωνία δείχνει να γυρίζει την πλάτη στην πολιτική λογική που εκπροσωπούσε η Μεταπολίτευση… όταν γέρασε. Κι ως γνωστόν, στην Ελλάδα μας παίρνει μια δυο δεκαετίες περισσότερο να προσαρμοστούμε στις εξελίξεις της εκάστοτε εποχής.

Ενδιαφέρον έχει όμως να δούμε τους κερδισμένους και τους χαμένους. Αφού πρώτα όμως αναφερθεί ότι υπάρχει μαι συνολικότερη ευρωπαϊκά τάση προς την κεντροδεξιά. Είναι η πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση που η Κεντροαριστερά συγκεντρώνει τόσο χαμηλά ποσοστά, συνολικά.

Παράλληλα, δεν θα πρέπει να διαφύγει από τη μεγάλη εικόνα, το ότι είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται ένα και μόνο κόμμα εξουσίας, με το πολιτικό σκηνικό να συμπληρώνουν άλλα εφτά κόμματα διαμαρτυρίας…

  • Ξεκινώντας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία, είναι προφανές ότι είναι οι θριαμβευτές της κάλπης. Το συνολικό πακέτο που παρουσίασε, ένα μείγμα τεχνοκρατισμού και πολιτικού ρεαλισμού, έπεισε τους ψηφοφόρους, είτε καθολικά είτε με τη λογική του “μη χείρον βέλτιστον”.

Ουσία έχει όμως το τελικό αποτέλεσμα και αυτό είναι που του δίνει εντολή να συνεχίσει να κυβερνά και να επιχειρήσει να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του.

Εάν υπάρχει μια ήττα για τον Μητσοτάκη και το εκλογικό του επιτελείο, είναι η τρόπος χειρισμού της υπόθεσης της Χρυσής Αυγής. Το αποτέλεσμα των “Σπαρτιατών”, καταρχάς επιβεβαιώνει ότι οι απαγορεύσεις δεν δουλεύουν, όταν ανταποκρίνονται σε πραγματικές τάσεις στη βάση της κοινωνίας.

Από τις φυλακές Δομοκού, ο Ηλίας Κασιδιάρης “δούλεψε” το πολιτικό σύστημα και την προσπάθεια να αποκλειστεί η Χρυσή Αυγή από τις εκλογές.

Ένα θέμα που θα τεθεί σύντομα από τους αναλυτές, είναι το να εκτιμηθεί εκ των υστέρων τι θα ήταν καλύτερο… η Χρυσή Αυγή με όλη την αρνητική “προίκα” που κουβαλούσε, ή ένα νέο κόμμα, με νέο όνομα, νέα ηγεσία, χωρίς “τάγματα εφόδου”, χωρίς υπερβολές λεκτικές και επιθετική συμπεριφορά;

Δηλαδή, ένα κόμμα αναβαπτισμένο μέσα από μια “κολυμβήθρα του Σιλωάμ” την οποία επί της ουσίας πρόσφερε γενναιόδωρα η πολιτική που επέλεξε η Νέα Δημοκρατία. Διότι παρά τις δηλώσεις ότι η απαγόρευση επιχειρήθηκε… για χάρη της δημοκρατίας, οι κυνικοί πολιτικά θεωρούν πως έγινε για λόγους εκλογικής στρατηγικής.

Κατά συνέπεια, το σημερινό αποτέλεσμα δείχνει κάτι άλλο… Αυτό που προκύπτει λοιπόν, είναι ότι υπάρχει ανταπόκριση των απόψεων που εκπροσωπεί στην ελληνική κοινωνία.

  • Οπότε, η όλη επιχείρηση μη εκπροσώπησης της τάσης από τις εκλογές, πέραν του ότι κατέληξε σε τεράστιο φιάσκο, δημιουργεί τις συνθήκες για την εμφάνιση ενός “ελληνικού AfD”, δηλαδή τους αντιστοίχου του γνωστού γερμανικού ακροδεξιού – αντισυστημικού κόμματος.

Πάμε όμως και στους μεγάλους ηττημένους, τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για συντριβή που ανοίγει τον δρόμο ακόμα και για επιστροφή του κόμματος στα ποσοστά που κάποτε εκπροσωπούσε.

Αντιστρόφως από την περίπτωση Μητσοτάκη, η ελληνική κοινωνία φέρεται να εισέπραξε μια υποψηφιότητα που δεν συνδυάζει τεχνοκρατική γνώση και πολιτικό ρεαλισμό, αλλά αντιμετώπιση των καταστάσεων με βάση γνωστές και πάλαι ποτέ δημοφιλείς στην Αριστερά ιδεοληψίες.

Το πρόβλημα είναι ότι η πλήρης διάψευση από την πραγματικότητα. Αυτό, σε συνδυασμό με τα ανύπαρκτα πολιτικά αντανακλαστικά, τα οποία σε συνδυασμό με τα καταγεγραμμένα αποτελέσματα της κυβερνητικής τους θητείας, οδήγησε σε εκλογική καταστροφή.

Αντιστάθηκαν στο να εισαχθούν σταδιακά αλλαγές σε επίπεδο ρητορικής, προτιμώντας την υιοθέτηση επιθετικής ρητορικά πολιτικής, με βάση το “όχι σε όλα“.

Όπως αποδεικνύεται, η ελληνική κοινωνία έχει πλέον αντιληφθεί ότι υπάρχουν όρια στην “αντιστασιακή γενναιότητα” και ότι εκεί έξω υπάρχει μια πραγματικότητα η οποία δεν πρόκειται να αλλάξει με προεκλογικού χαρακτήρα διακηρυκτικού τύπου πομφόλυγες.

Αντιθέτως, ακόμα κι αν το εκλογικό σώμα επιλέξει να πιστέψει το εύπεπτο σύνθημα, έρχεται αυτή η πραγματικότητα και προσγειώνει ανώμαλα τον λαϊκισμό, από όπου κι αν προέρχεται.

Αυτό πληρώνει σκληρά μια Αριστερά που γαλουχήθηκε μέσα στο παρανοϊκό σκηνικό της δεκαετίας του 1990. Οι ακρότητες εξέθρεψαν τα άκρα και τελικά μας πήρε πάνω από μια 20ετία για να ισορροπήσει το εκκρεμές ανάμεσα στην άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά.

  • Πρακτικά δηλαδή, αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι η ολική επαναφορά του πολιτικού εκκρεμούς στο Κέντρο του πολιτικού φάσματος.

Το Κέντρο λοιπόν το κέρδισε η πολιτική δύναμη της οποίας ο αρχηγός έπεισε προσωπικά ότι το εκπροσωπεί, ενώ παράλληλα να πείθει τους πολλούς πως διαθέτει και το “πακέτο”, όπως το απέδειξε κατά την πρώτη κυβερνητική θητεία. Δηλαδή, τη μόρφωση, την παιδεία και τελικά την ικανότητα να παίξει επιτυχώς τον ρόλο και γενικότερα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις.

Υπάρχουν και άλλες αθέατες παράμετροι, οι οποίες βοήθησαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να καταφέρει να μην καταβάλλει εκλογικό κόστος για τις αρρυθμίες που παρουσίασε η προηγούμενη κυβερνητική του θητεία.

Ισχυρές επικοινωνιακά εικόνες όπως η ομιλία Μητσοτάκη στο αμερικανικό Κογκρέσο αλλά και η ευχέρεια εκπροσώπησης της χώρας στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά, είναι φανερό ότι έχει διαμορφώσει ένα πολύ θετικό επικοινωνιακά περιβάλλον.

Αυτό, σε συνδυασμό με την επιτυχή – μετριοπαθή διαχείριση σημαντικών κρίσεων, ως αποτέλεσμα κυβερνητικών παραλείψεων και λαθών, αναλαμβάνοντας ευθύνες που -έστω πολιτικά- του αναλογούσαν, οδήγησε στο σημερινό αποτέλεσμα.

Η περίπτωση του ΠΑΣΟΚ και του Νίκου Ανδρουλάκη παρουσιάζει κάποιες δυσκολίες στο να κατηγοριοποιηθεί ως επιτυχία ή αποτυχία. Φαίνεται ότι ενισχύει τα ποσοστά του, όμως υπολείπεται στην εκμετάλλευση της ευνοϊκότατης συγκυρίας για δραστική μείωση της απόστασης που το χωρίζει από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι “ΠΑΣΟΚογενείς” δεν φαίνεται να επέστρεψαν μαζικά στο κόμμα από το οποίο προέρχονται και αυτό δεν μπορεί παρά να χρεωθεί ως αποτυχία στην ηγεσία του κόμματος.

Την επόμενη ημέρα φαίνεται πως υπάρχει ένα πρόβλημα προσανατολισμού. Θα στραφεί περισσότερο προς τα δεξιά.,.. του κέντρου ή προς τα αριστερά; Από τα δεξιά ο αντίπαλος αυτή τη στιγμή μοιάζει να είναι εκτός συναγωνισμού. Από αριστερά η προσπάθεια έγινε και δεν έπεισε.

Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι ο Ανδρουλάκης θα προσπαθήσει αρχικά να παραμείνει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και να ακολουθήσει τακτική αναμονής, ευελπιστώντας ότι τα προβλήματα που θα υπάρξουν στη χώρα θα οδηγήσουν σε ραγδαία φθορά την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ανοίγοντας παράθυρο ευκαιρίας ν απευθυνθεί στους μετακινούμενους πολιτικά κεντρώους…

Όσον αφορά τα μικρά κόμματα, το συμπέρασμα είναι ότι εισπράττουν την αντισυστημική ψήφο, η οποία παρουσιάζεται ως μια πολύ ισχυρή τάση, τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά.

  • Στα αριστερά φαίνεται πως το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου προβάλλεται σε αριστερούς ψηφοφόρους ως πιο γνήσιος εκφραστής της ριζοσπαστικής αριστεράς σε σύγκριση με τον ΣΥΡΙΖΑ, παρόλο που εμφάνισε αποσυσπείρωση τις τελευταίες μέρες πριν τις εκλογές.

Στα δεξιά, αυτό που έχει ενδιαφέρον, είναι το πολύ μεγάλο ποσοστό που συγκεντρώνουν τα κόμματα που κινούνται στα δεξιά της Νέα Δημοκρατίας, ένα ποσοστό που θα υπερβεί το 12%! Αυτό επιβάλλει έναν συνολικότερο αναστοχασμό για την καταλληλότητα της στρατηγικής απέναντι στην άκρα δεξιά, καθότι το σημερινό αποτέλεσμα την ενταφιάζει.

Φαίνεται, ότι μια σειρά από όσα πρεσβεύουν και διακηρύττουν συνολικά τα κόμματα από τα δεξιά μέχρι τα άκρα δεξιά, πέραν δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας που κινείται περισσότερο προς τον χώρο του κέντρου, βρίσκουν ευήκοα ώτα στην ελληνική κοινωνία.

Η απόρριψη της ατζέντας τους με συνθηματολογία, οδήγησε στο σημερινό αποτέλεσμα. Προς γνώση -του πολιτικού συστήματος- και συμμόρφωση λοιπόν…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Ένα διόλου βολικό ερώτημα: Τι σκέφτεται να πράξει η Αθήνα για το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή πέραν των συμβατικών προνομίων και ασυλιών;

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: