Debate: Πίσω από τις λέξεις, μπροστά στα μάτια του λαού! Ηγετικότητα, Αοσμία και Βρωμιά!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Θα πιέζω μέχρι τέλους για διάλογο» λέει η κ. Ολγκίν Κουεγιάρ: Ετοιμάζει έκθεση και θα ενημερώσει τον Γ.Γ. του ΟΗΕ σχετικά με τις επαφές της για το Κυπριακό

Θετικά αποτελέσματα από τα μέτρα για το μεταναστευτικό βλέπει ο υπουργός Εσωτερικών της Κύπρου: «Τα πάντα αξιολογούνται», εν αναμονή για το θέμα με Λίβανο

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κατάφερε να διχάσει και την κυπριακή κοινότητα της Αμερικής: Ήταν η πλέον ενωμένη ομάδα της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας…

Κείμενο ΚΥΠΡΟ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ
ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Αναμφίβολα, τα debate μεταξύ των βασικών υποψηφίων προέδρων, αποτελούν σε όλο τον κόσμο, ένα σημαντικό τεστ κατανόησης για το που στέκει ο κάθε υποψήφιος ως μονάδα αλλά και σε σχέση με τους ανθυποψήφιους του.

Μετά από κάθε debate, ακολουθεί θόρυβος, ένας θόρυβος που προέρχεται ως επί το πλείστον από τους ήδη συνειδητοποιημένους οπαδούς του κάθε υποψηφίου και όχι από αυτούς που κάθισαν να το δουν για να αποφασίσουν (αναποφάσιστοι).

Αποτέλεσμα του πιο πάνω, ειδικά στην εποχή των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ), να επικρατεί ένα αλαλούμ απόψεων και αναρτήσεων. Σε συνδυασμό με τα υπαλληλικά και μη Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ), αυτό το αλαλούμ τρελαίνει την προεκλογική ατμόσφαιρα ακόμη πιο πολύ.

Πηγαίνοντας στο προχθεσινό debate, αν ανοίγαμε την τηλεόραση πέντε λεπτά πριν τελειώσει η συζήτηση, θα νομίζαμε ότι η συζήτηση αφορούσε τα προσωπικά μηνύματα συγκεκριμένου υποψηφίου και όχι το μέλλον του τόπου.

• Αν την επόμενη μέρα βλέπαμε τις ειδήσεις του καναλιού αυτού, πάλι το ίδιο θα διερωτόμασταν. Σύμφωνα με τις μετρήσεις τηλεοπτικού χρονου και τηλεμερηδίων, ο κόσμος το είδε από την αρχή, κι έτσι, ευτυχώς, αποφεύχθηκε η όποια σύγχυση!

Εκείνα τα τελευταία λεπτά, η “δημοσιογραφική αγωνία”, και όχι μόνον, της “ερώτησης” για να δοθούν απαντήσεις, ήταν μεγάλη. “Δεν θα μπω σε αυτή τη συζήτηση”! Και νάσου ξανά η ίδια ερώτηση, και ξανά η ίδια απάντηση: “Σας απάντησα, προχωρώ στο αύριο της κοινωνίας”.

Κάποιος θα πει “καλά γιατί δεν μπαίνει σε συζήτηση”; Και ρωτώ, “γιατί να μπει”;

(1) Για να απολογηθεί (αν έκανε λάθος επιλογή συνεργάτη) για κάτι που δεν αφορά την κοινωνία αλλά προσωπικές, εμπιστευτικές συνομιλίες, οι οποίες έγιναν ελεεινό “προσκύνημα” συγκεκριμένου “έντυπου” και του “μεγάλου αφεντικού”, εκμεταλλευόμενοι την πείνα κάποιων για “5 λεπτά δημοσιότητας”;

(2) Να μπει σε μια συζήτηση να απαντά, να ανταπαντά και να συρθεί στο μικροπολιτικό χάος ενός χθες που εξάντλησε – διέλυσε την κοινωνία; Να τους κάνει δηλαδή το χατήρι και να κατέβει στο επίπεδο τους; Αν συζητήσεις σαν αυτές πάρουν τη μορφή αλληλοκατηγοριών (ο καθένας κάτι θα βρει να σούρει στον άλλο), φανταστείτε τι θα γινόταν!

Αυτού του είδους συζητήσεις θέλει η Κύπρος;

Η προσπάθεια του πιο πάνω υποψηφίου να προχωρήσει μπροστά και να προβάλει τις θέσεις και προτάσεις του ήταν ξεκάθαρη. Όσες τρικλοποδιές κι αν του έβαζαν, με άνεση, με σεβασμό, με εμφανή ηγετικότητα και χωρις καμιά υπεροψία, προχωρούσε και πήγαινε εκεί που ο ίδιος ο λαός ζητα: Μπροστά (όχι πίσω). Αυτό το επίπεδο επιζητα ο κόσμος.

Όποιο άλλο επίπεδο συζητήσεων είναι για τους φανατικούς οπαδούς, αυτούς που βρέξει-χιονίσει δεν αλλάζουν θέση. Αυτές οι (άλλες) συζητήσεις είναι για κάποια κόμματα που επιμένουν να ακολουθούν τακτικές συσπείρωσης παλαιολιθικών εποχών. Να συσπειρώσουν ποιους; Ο κόσμος πλέον δεν είναι μαντρί. Ο κόσμος πλέον είναι ελεύθερος. Κρατά την πολιτική ταυτότητα και παράλληλα έχει τη δύναμη της ψήφου του για να στέλνει μηνύματα και να βάζει στη θέση όποιον/α δεν “καταλαμβαίνει”!

Σε τέτοια debate κερδίζει η σοβαρότητα, η σωστή προετοιμασία, η καθαρότητα των θέσεων και η πυγμή εκεί και όπου πρέπει. Κερδίζει συτός/ή που δεν σταματά να επικεντρώνεται στον Άνθρωπο και την κοινωνία.

• Αυτός/ή που έχει την ικανότητα να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις των αντίπαλων συνομιλητών και του/των (συχνά εχθρικών) δημοσιογράφων, με ετοιμότητα και χωρίς να σκύβει το κεφάλι ή να ειρωνεύεται με γκριμάτσες υπεροψίας (βλέπε άλλο υποψήφιο), ακόμη και όταν τα υπόγεια συνεργεία “φωτίζουν” το τηλεοπτικό στούντιο με ίντρικες και κτυπήματα κάτω από τη μέση (όπως φάνηκε πίσω από τις λέξεις και τις κινήσεις του άλλου υποψηφίου).

Αν προχθές, κάποιος αναποφάσιστος κάθισε να δει, αν κάποιος άφηνε το φανατισμό στην άκρη και διάβαζε τόσο τις ίδιες τις λέξεις όσο και πίσω από τις λέξεις, είναι αδύνατον να μην είδε θέσεις, ψυχραιμία, καλή πρόθεση και σωστή προετοιμασία του υποψηφίου που αγνόησε πρακτικές του παρελθόντος και έσπρωξε με σύνεση και ενωτική διάθεση προς το μέλλον.

Αν προχθές, κάποιος αναποφάσιστος κάθισε να δει, αν προχθές κάποιος άφηνε το φανατισμό στην άκρη και διάβαζε τόσο τις ίδιες τις λέξεις όσο και πίσω από τις λέξεις, είναι αδύνατον να μην είδε ότι ένας άλλος υποψήφιος ήταν νωθρός, άοσμος, εκτός επικοινωνιακής σφαίρας και συχνά απροετοίμαστος και αδύνατος να αντεπεξέλθει στις ανάγκες ενός debate και κατ’ επέκταση στις απαιτήσεις της ίδιας της κοινωνίας.

Τέλος, αν προχθές, κάποιος αναποφάσιστος κάθισε να δει, αν προχθές κάποιος άφηνε το φανατισμό στην άκρη και διάβαζε τόσο τις ίδιες τις λέξεις όσο και πίσω από τις λέξεις, είναι αδύνατον να μην “μυρίστηκε” τη βρωμιά που “φώτιζε” το στούντιο και απλωνόταν μέχρι έξω, κάτω από κάθε πέτρα, μπροστά στα μάτια του λαού!

Με τρεις, απλές, κατανοητές λέξεις: Ηγετικότητα, Αοσμία και Βρωμιά!

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

Δηλαδή κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, είναι “μύθος” η ομιλία του Προέδρου Αναστασιάδη για τις αλήθειες που είπε έναντι της Τουρκίας;