Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μια τέτοια χώρα (την Τουρκία) στο πλευρό της, είναι σαν να βάζει φίδι στον κόρφο της

European Commissioner for Neighbourhood and Enlargement, Oliver Varhelyi, speaks during a debate on ‘EU-Western Balkans relations in light of the new enlargement package’, at the European Parliament in Strasbourg, France, 19 October 2022. EPA, JULIEN WARNAND




Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

«Τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) πρέπει να κατανοήσουν ότι η Τουρκία είναι πολύ σημαντικός περιφερειακός παίχτης και πρέπει να την έχουμε στο πλευρό μας» τόνισε πρόσφατα, σε δηλώσεις του στο EURACTIV, ο Επίτροπος της Ε.Ε. για τη Γειτονία και τη Διεύρυνση, Ούγγρος Όλιβερ Βάρελι.

Υπογράμμισε ότι «πρέπει επίσης να κατανοήσουμε ότι η Τουρκία είναι ένας βασικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ και να έχουμε την Τουρκία στο πλευρό μας είναι προς το συμφέρον μας».

Όσο οι ηγεσίες και οι αξιωματούχοι της ΕΕ δεν λένε τα πράγματα με το όνομά τους και δεν χαράζουν ενιαία και ολοκληρωμένη πολιτική απέναντι στα αυταρχικά καθεστώτα και στα κράτη που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο με στρατιωτικές κατοχές και επεκτατικές επιχειρήσεις, το «πρόβλημα Τουρκία» εξελίσσεται σε μία από τις σοβαρότερες απειλές για την ύπαρξη της ΕΕ.

  • Οι πολιτικές κατευνασμού και καλοπιάσματος, που επανειλημμένα έχουν αποδειχθεί επικίνδυνες και επιζήμιες, δεν βοηθούν ούτε τον τουρκικό λαό, μεγάλη μερίδα του οποίου διώκεται και φυλακίζεται.

Το τρομοκρατικό υπόβαθρο, οι ισλαμοφασιστικές πρακτικές και οι παράνομες ενέργειες του καθεστώτος Ερντογάν συνθέτουν ένα επικίνδυνο σκηνικό όχι μόνο σε βάρος της περιφερειακής σταθερότητας, αλλά και της ευρωπαϊκής ασφάλειας.

Η υπεράσπιση των ευρωπαϊκών αρχών και αξιών θα πρέπει να συμπορεύεται με την υπεράσπιση της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας κάθε κράτους μέλους της ΕΕ.

Αν, σήμερα, στις Βρυξέλλες και στις πρωτεύουσες των μεγάλων χωρών της ΕΕ δεν κατανοήσουν το μέγεθος της τουρκικής παραβατικότητας και αν δεν αντιμετωπίσουν τα γεγονότα στις πραγματικές διαστάσεις τους, αύριο θα βρεθούν ενώπιον ανεξέλεγκτων καταστάσεων και τότε η Ιστορία θα καταγράψει ξανά μικρούς και ανήμπορους ηγέτες που βρέθηκαν στο πέρασμά της, όπως στην περίπτωση του πολέμου στην Ουκρανία.

Όσοι εκλέγονται ή διορίζονται σε ευρωπαϊκά αξιώματα οφείλουν πρώτα απ’ όλα να προστατεύουν τα κράτη μέλη της ΕΕ και όχι τα ποικιλόμορφα οικονομικά συμφέροντα, εξυπηρετώντας διάφορες ομάδες πίεσης (λόμπι).

Έχουν χρέος απέναντι στους λαούς της ΕΕ να παλεύουν για διαφάνεια και δημοκρατία, πασχίζοντας συνεχώς για να κρατηθεί αλώβητο και ισχυρό το ευρωπαϊκό οικοδόμημα της Ειρήνης και του Πολιτισμού.

Ο στρατηγικός στόχος του Βλαντιμίρ Πούτιν, του Ταγίπ Ερντογάν, αλλά και υπερσυντηρητικών κύκλων (και όχι μόνο) στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο πολυκερματισμός και η διάσπαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αξιοποιώντας στο έπακρο αδυναμίες και προβλήματά της, που, σε πολλές περιπτώσεις οι ηγεσίες της ΕΕ δεν κατάφεραν και δεν τόλμησαν να τα αντιμετωπίσουν συγκροτημένα και αποφασιστικά.

Γι’ αυτό, για παράδειγμα, η έλλειψη συνολικής στρατηγικής για το μεταναστευτικό ζήτημα (και χωρίς ουσιαστική καταπολέμηση των γενεσιουργών αιτιών του) συνέτεινε καθοριστικά στην ενίσχυση της εθνικιστικής και ρατσιστικής ρητορικής.

«Για την Ευρώπη διακυβεύεται η δομή ασφαλείας που έχει βοηθήσει στη διατήρηση της ειρήνης στην ήπειρο από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» επισημάνθηκε ενδεικτικά σε άρθρο στη «Νιου Γιορκ Τάιμς».

  • Όπως σημειώθηκε, οι Ευρωπαίοι ήταν αρχικά διχασμένοι σχετικά με το πώς να απαντήσουν σε διάφορες μορφές ρωσικής επιθετικότητας και η σύγκρουση αποκάλυψε τα ρήγματα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Η οργή όμως για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία βοήθησε στη δημιουργία ενός «ενιαίου μετώπου» και η ΕΕ έλαβε αποφάσεις για κυρώσεις που χαρακτηρίστηκαν «πρωτόγνωρες».

Αυτός ο χειμώνας αναμένεται να δοκιμάσει σε μεγάλο βαθμό την ενότητα, αλλά και την οργή των λαών της ΕΕ. «Δεδομένης της ενεργειακής κρίσης και της ανόδου των φιλικών προς τον Πούτιν δεξιών κομμάτων, η δημόσια υποστήριξη για περαιτέρω βοήθεια στην Ουκρανία είναι εύθραυστη» αναφέρθηκε σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της δεξαμενής σκέψης «Carnegie Europe».

Η Ευρωπαϊκή Ένωση λοιπόν έχει μπροστά της τεράστιες και πολυσύνθετες προκλήσεις. Όχι μόνο για να βρει εναλλακτικές πηγές ώστε να αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο, αλλά και για να διασφαλίσει τις δημοκρατικές δομές, την κοινωνική συνοχή και την αξιοπρέπεια των πολιτών της.

Επιπλέον, οφείλει να καταστήσει σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Και για να κατανοήσουν τα κράτη μέλη της ΕΕ ότι «η Τουρκία είναι πολύ σημαντικός περιφερειακός παίχτης», όπως ισχυρίστηκε ο κ. Βάρελι, θα πρέπει πρώτα η Τουρκία να κατανοήσει ότι η ΕΕ δεν ανέχεται εκβιασμούς και δεν παζαρεύει θέματα κυριαρχίας των κρατών μελών της.

Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μια τέτοια χώρα (την Τουρκία) στο πλευρό της, είναι σαν να βάζει φίδι στον κόρφο της…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Κλιματική αλλαγή και ανθρώπινη ζωή: Παράδειγμα για την Ελλάδα και την Κύπρο η περίπτωση της Φλόριντα των ΗΠΑ;

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: