Πόλεμος και Δημοκρατία: Η λύση για την αποτροπή του πολέμου δεν έγκειται στην αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Δικαστήριο στη Ρωσία έθεσε σε κατ’ οίκον περιορισμό τον δημοσιογράφο του Forbes Σεργκέι Μινγκαζόφ: Γιατί τον κατηγορούν

Η φυγή προς τα εμπρός που επιλέγει ο Εμανουέλ Μακρόν είναι δυστυχώς ο… πόλεμος: Πρέπει να σκεφτούμε μια «ευρωπαϊκή ασπίδα» έναντι των ρωσικών πυραύλων…

Ο Τζέφρι Πάιατ βλέπει “τεράστια (ενεργειακή) ευκαιρία για την Ανατολική Μεσόγειο”: Οι αγορές δεν θα κοιτάξουν ποτέ ξανά τη Ρωσία, τονίζει ο Αμερικανός υφυπουργός

Του Δρ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΥΛΗ*

Η Ευρώπη, για πρώτη φορά στην ιστορία της, αντέδρασε σε έναν πόλεμο με συντονισμένο και αποτελεσματικό τρόπο, διαψεύδοντας αντίθετες προσδοκίες και σηματοδοτώντας την απαρχή σημαντικών εξελίξεων στον τομέα της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.

Αυτή η ενιαία και ορθολογική ευρωπαϊκή αντίδραση στον ρωσικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας, διέπεται από δύο βασικές συνιστώσες που αφορούν την εδραίωση της δημοκρατίας στη Γηραιά Ήπειρο.

Η πρώτη συνιστώσα σχετίζεται με τη λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό εγχείρημα μοναδικό στον κόσμο, έτυχε συχνά ευρείας αμφισβήτησης ειδικά ως προς τη διαχείριση διεθνών κρίσεων.

Στην παρούσα όμως διεθνή κρίση, οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης λειτούργησαν υποδειγματικά, γεγονός ιδιαιτέρως θετικό καθότι καταδεικνύει ότι η δημοκρατία εδραιώνεται ολοένα και περισσότερο στο οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έχοντας την εμπειρία του πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας το 1999, τον πρώτο πόλεμο στη γειτονιά της μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, η Ευρώπη έδειξε να μαθαίνει από τα λάθη της.

Δυστυχώς, στους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ και της Λιβύης, οι δημοκρατικοί θεσμοί της Ευρώπης δεν λειτούργησαν αποτελεσματικά ώστε να αποφευχθούν οι πόλεμοι, με συνέπεια τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων και την οικονομική εξαθλίωση των χωρών. Και ο αντίκτυπος αυτών των πολέμων ήταν ιδιαιτέρως αρνητικός στους λαούς της Ευρώπης και στο συλλογικό αίσθημα της δικαιοσύνης.

Αυτή η συλλογική μνήμη του πρόσφατου παρελθόντος πυροδότησε τις δημοκρατικές ευαισθησίες των ευρωπαϊκών λαών και προκάλεσε μια σειρά γενικευμένων αντιδράσεων κατά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, γεγονός που αποτελεί τη δεύτερη συνιστώσα που συνέβαλε στην ορθή διαχείριση της ευρωπαϊκής αντίδρασης.

• Ορθά λοιπόν η Ευρώπη αποφάσισε να μην εμπλακεί με στρατιωτικές δυνάμεις στην αντιμετώπιση της ρωσικής εισβολής, γεγονός που θα επέφερε την επέκταση του πολέμου με τραγικές συνέπειες για ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο.

Και εδώ προβάλλει το σοβαρό έλλειμμα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση αναφορικά με την απουσία μιας ενιαίας εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, η οποία αποδυναμώνει τον ρόλο της στα ευρωπαϊκά και διεθνή δρώμενα και αναγκαστικά προσδένεται στο άρμα των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.

Η λύση ωστόσο για την αποτροπή του πολέμου δεν έγκειται στην αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών των ευρωπαϊκών κρατών που ξεκινά με την απόφαση της Γερμανίας να επενδύσει 100 δις € και αναπόφευκτα θα ακολουθήσουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ένα ράλι πολεμικών εξοπλισμών που αναμφίβολα θα συμπαρασύρει και άλλες χώρες και συμμαχικούς συνασπισμούς στον κόσμο, δεν προοιωνίζει θετικά το μέλλον της Ευρώπης και του κόσμου γενικότερα.

Η λύση πρωτίστως έγκειται στην ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι ώστε μέσα από ενιαίες πολιτικές άμυνας και εξωτερικής πολιτικής η  Ευρώπη να ενισχύει την εσωτερική της συνοχή και να διαχειρίζεται αποτελεσματικά κάθε μελλοντική πρόκληση για την ασφάλεια της, για  την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τη  διασφάλιση της ειρήνης.

Στο δηλητήριο του πολέμου το αντίδοτο είναι η δημοκρατία.

*Ο κ. Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας και απόφοιτος των Σχολών Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας. – https://m.facebook.com/evangelos.stergioulis

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Γιατί ο κ. Κασουλίδης τηρεί εξευμενιστική πολιτική; Το φάντασμα του Τσάμπερλεν μας οδηγεί στην συντριβή