Το πολιτικό #MeToo: Το όνειδος της Μενδώνη, τα λάθη του Μητσοτάκη και οι δαίμονες του Τσίπρα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μητσοτάκης από τη Δροσιά: Να στήσουμε ανάχωμα απέναντι σε αυτούς που με πρόστυχο τρόπο εκμεταλλεύονται την χριστιανική πίστη

«Δεν υπάρχει χριστιανόμετρο, δεν θα μας πει τι θα κάνουμε ο Βελόπουλος ή οποιοσδήποτε πολιτικός»: Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου από το Δήλεσι [βίντεο]

Ιερή «ανακωχή» Εκκλησίας – κυβέρνησης: Κοινή επίσκεψη Μητσοτάκη – Ιερώνυμου στο Δήλεσι, σε δομές της Αρχιεπισκοπής

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΖΑΓΟΡΙΑΝΙΤΗ

Ο βιασμός είναι ένα έγκλημα. Ο βιασμός ανηλίκων είναι διπλό έγκλημα. Ένα σκαλοπάτι κάτω από την ανθρωποκτονία καθώς δολοφονεί ψυχές και τις περισσότερες φορές αφήνει ανήκεστες βλάβες που κατατρύχουν τα θύματα σε όλη τους τη ζωή.

Στην περίπτωση Λιγνάδη και σε όλες τις αντίστοιχες είναι σαφές πως η Δικαιοσύνη θα αποφανθεί τελικά για την ενδεχόμενη ενοχή. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει αλλιώς.

Σε ότι αφορά όμως στο πολιτικό σκέλος, αυτό του διορισμού του στο Εθνικό Θέατρο και τη στάση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη, επίσης τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η κυρία Μενδώνη έπρεπε να παραιτηθεί όχι γιατί γνώριζε, αυτό προς το παρόν το ξέρει μόνο η ίδια και μένουμε στις διαβεβαιώσεις της.

Έπρεπε να έχει ήδη παραιτηθεί γιατί έτσι συμβαίνει στον κανονικό κόσμο. Και επιπλέον γιατί με τη συνέντευξή της έκανε δυο τεράστια πολιτικά σφάλματα:

• Πρώτον, στην αγωνία της να παραμείνει στη θέση της είπε διάφορα αδιανόητα περί παραπλάνησής της και
• Δεύτερον γιατί δίκασε και καταδίκασε ως μη όφειλε εκ της θέσεώς της.

Και αν η ίδια δεν καταλαβαίνει το καθήκον της τι κάνει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης;

Δυστυχώς, για τον ίδιο, ο πρωθυπουργός το τελευταίο χρονικό διάστημα πέφτει σε διαδοχικά λάθη τα οποία προφανώς οφείλονται στη βεβαιότητα της μη ύπαρξης πολιτικού αντιπάλου. Από τη βόλτα στην Πάρνηθα, στο γλέντι της Ικαρίας και κυρίως τώρα στην υπόθεση Μενδώνη-Λιγνάδη για να σταθούμε σε ορισμένα κομβικά.

Ειδικά, όμως, για το τελευταίο, εκτιμάται ότι θα προκαλέσει στον ίδιο και την κυβέρνησή του μεγαλύτερη πολιτική ζημιά από την πανδημία και τη Μήδεια, μαζί.

Και αυτό γιατί πολύ απλά επαναφέρει στη συλλογική μνήμη της κοινωνίας εικόνες που ήλπιζε ότι δεν θα ξαναέβλεπε ποτέ. Τις οποίες ο πρωθυπουργός είχε υποσχεθεί ότι δεν θα επαναληφθούν.

• Δεν έχει να κάνει με τα πρόσωπα. Έχει να κάνει με συμπεριφορές.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πληρώσει το γεγονός ότι επιτρέπει στην κυρία Μενδώνη να βάζει την καρέκλα της πάνω από απ’ όλα. Το πολιτικό φιλότιμο και η πολιτική ευθύνη ενίοτε αδικούν αλλά πάντοτε υπερτερούν.

Και επίσης το ότι, παρότι το έχει διαφημίσει στο παρελθόν, δεν τολμά να διορθώσει ένα δικό του λάθος και να την αποπέμψει από την κυβέρνηση.

Και πόσο θα το πληρώσει; Αυτό κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει. Έως τώρα στις δημοσκοπήσεις η κυβέρνηση έχει ένα ανυπέρβλητο πλεονέκτημα. Η κοινωνία μόλις φτάνει μπροστά στο οποίο πρόβλημα ανεξαρτήτως του αν είναι ή όχι ευχαριστημένη με την ασκούμενη πολιτική απαντά ότι με ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα θα ήταν χειρότερα.

Αν φυσικά αυτό αρκεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι δικός του λογαριασμός. Να γνωρίζει όμως πως όταν το πουλόβερ αρχίζει να ξηλώνεται τότε ο αντίπαλος δεν έχει παρά να περιμένει να μαζέψει το κουβάρι. Αργά ή γρήγορα. Ακόμη κι αν το κουβάρι δεν είναι αρκετό για να γίνει πρώτο κόμμα, θα είναι σίγουρα αρκετό για να μην ξαναγίνει η ΝΔ κυβέρνηση.

Σε ότι αφορά τώρα τον Αλέξη Τσίπρα και την αντιπολίτευση που ασκεί, δυστυχώς έχει επιστρέψει στη λογική περασμένων δεκαετιών όταν η αντιπολίτευση απλώς θεωρούσε καθήκον της να καταγγέλλει την κυβέρνηση με κάθε τρόπο, σε κάθε ευκαιρία χρησιμοποιώντας όλο και βαρύτερες εκφράσεις. Χωρίς ουσιαστικές προτάσεις, χωρίς ειρμό και συνέχεια.

Προφανώς ο κ. Τσίπρας έχει τους δικούς του δαίμονες: εσωκομματικούς αλλά και παρελθοντικούς καθώς δεν έχουν κλείσει ακόμη οι λογαριασμοί της δικής του διακυβέρνησης. Από την υπόθεση Παπαγγελόπουλου ως την υπόθεση Παππά, με τον Καλογρίτσα και τα βοσκοτόπια του.

Απλώς το 2021 και ενώ η χώρα έχει περάσει την περιπέτεια των μνημονίων πιθανότατα αυτό δεν αρκεί και γι’ αυτό δεν κλείνει η ψαλίδα στις δημοσκοπήσεις.

Που θα οδηγήσει όλο αυτό. Πιθανότατα σε όξυνση, σε κλασσικές μεθόδους πολιτικής αντιπαράθεσης και σε μια ακόμη χαμένη ευκαιρία.

Και τελικά με αυτή την τακτική χάνεται η ουσία που θα έπρεπε να είναι και ο στόχος.

Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει. Αλλιώς τελικά θα χαθεί. Μην μας ξεγελά αυτό το πρόσκαιρο διάλειμμα της καταιγίδας. Δεν είναι έτοιμη να σταθεί στον κόσμο.

Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος. Στο δρόμο προς τον γκρεμό εμείς κοιτάμε απλώς τη θέα…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

Μαζέψτε τους λοιμωξιολόγους από την τηλεόραση: Μπερδεύουν, φοβίζουν, κουράζουν