Όταν εμείς σφαζόμαστε μεταξύ μας, πώς αναμένουμε από τους άλλους να μας δώσουν το χέρι;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Εξήντα χρόνια από το πογκρόμ της Πόλης, καταπατώντας κάθε συνθήκη: Οι απελάσεις των Ρωμιών από τους Τούρκους, μια ανοιχτή πληγή στο σώμα του Ελληνισμού [βίντεο]

«Η έλευση του τουρκικού στολίσκου στη Γάζα θα αποτελέσει πρόκληση», επιμένει ο αρχηγός των Ε.Δ. του Ισραήλ: Παρασκηνιακές συνεννοήσεις Ισραήλ-Τουρκίας μέσω της Αιγύπτου

Ο σχεδιασμός της Άγκυρας για την Κύπρο και το μετέωρο βήμα των πολιτικών εργαλείων: Ο στρατηγικός έλεγχος (και της περιοχής) περνά από την τουρκοποίηση του νησιού…

Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ (*) – Νέα Υόρκη

Την Παρασκευή το βράδυ, ώρα Αμερικής, είχα την ευκαιρία και τη χαρά να παρακολουθήσω τη διαδικτυακή συζήτηση των Μιχάλη Ιγνατίου και Νίκου Μελέτη, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου τους “Η συμφωνία που γκρίζαρε το Αιγαίο”.

Μια συζήτηση για τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και τον ρόλο των ΗΠΑ, με συντονιστή τον δημοσιογράφο της εφημερίδας “Καθημερινή”, Αθανάσιο Έλλις. Λέχθησαν πολλά και πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, όλα, μέσα από τις προσωπικές εμπειρίες και έρευνες που διεξήγαγαν, ξεσκονίζοντας απόρρητα έγγραφα.

Είναι αλήθεια ότι ανυπομονώ να πάρω το βιβλίο στα χέρια μου μιας και υπάρχουν στοιχεία και γεγονότα, που δεν μπορούμε να τα βρούμε πουθενά αλλού.

Παρ’ όλο που λέχθησαν πολλά και ενδιαφέροντα, η δική μου παρέμβαση θα επικεντρωθεί σε αυτό που μπορώ να υποστηρίξω. Τα υπόλοιπα τα έκαναν άψογα οι συνάδελφοι με την εμπειρία και τις γνώσεις τους.

• Με αφορμή τη συζήτηση, στάθηκα σε μια φράση που είπε ο αγαπητός φίλος και συνάδελφος, Μιχάλης Ιγνατίου: “Δεν δικαιολογώ τους Αμερικανούς. Όμως, δεν μπορούμε να περιμένουμε από αυτούς να κάθονται να μετράνε τις παραβιάσεις των Τούρκων για λογαριασμό μας! Εμείς πρέπει να το κάνουμε και να τους ενημερώνουμε” (σε μια προσπάθεια να τους πείθουμε για τα δίκαια μας).

Πόσο αλήθεια είναι αυτό! Και πόσο σύμφωνο με βρίσκει! Πλήρως ευθυγραμμισμένο σε σχέση με τη συζήτηση που είχα στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Αντ1 πριν λίγες μέρες, όταν ρωτήθηκα “τι θα αλλάξει για την Κύπρο με την εκλογή Μπάιντεν;”. Η απάντηση μου συνάδει πλήρως με την εύστοχη αναφορά του αγαπητού Μιχάλη: “Πρέπει πρώτα εμείς να κοιτάξουμε τους πόρους και τις δυνατότητες μας (resources and capabilities) και μετά να ζητάμε την όποια βοήθεια”.

Αν εμείς δεν υπερασπιζόμαστε την εισβολή και κατοχή της χώρα μας, πώς περιμένουμε να το αναφέρει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ;

Αν εμείς δεν ξέρουμε ποια στρατηγική έχουμε ως κράτος (όχι ανά κόμμα αλλά ως κράτος), τότε πώς θα μπορούσαν οι ΗΠΑ να στηρίξουν τα όσα ζητάμε; Αλήθεια, διερωτώμαι συχνά, ξέρουμε τι ζητάμε;

Αν η Ελλάδα δεν καθόρισε και διαφύλαξε την ΑΟΖ της όλα αυτά τα χρόνια, γιατί τα βάζουμε με τους Τούρκους, οι οποίοι ξέρουμε πως τέτοια κενά τα μασάνε στο λεπτό;

Επανερχόμενος στον ΟΗΕ και τον Γ.Γ., παραθέτω το προχθεσινό ερώτημα μου εκ μέρους του ikypros.com προς τον eκπρόσωπο του Γ.Γ., το οποίο αφορούσε την διαδήλωση χιλιάδων Τουρκοκυπρίων και την απαίτηση στο δικαίωμα τους να αποφασίζουν μόνοι, χωρίς παρεμβάσεις-επεμβάσεις από την Τουρκία:

“Στις 10.11.2020, χιλιάδες Τουρκοκύπριοι διαμαρτυρήθηκαν εναντίον του Τατάρ και της Τουρκίας, απαιτώντας να αφεθούν ελεύθεροι να αποφασίζουν για το μέλλον τους, αντιδρώντας έντονα στις επεμβάσεις της Τουρκίας”.

Ερώτηση: O Γενικός Γραμματέας εξακολουθεί να πιστεύει ότι το Κυπριακό μπορεί να λυθεί από τις δύο κοινότητες, με την Τουρκία να εισβάλλει παράνομα στην Κύπρο και να αποφασίζει εξ’ ονόματος όλων των κατοίκων του νησιού, τόσο για τους Ελληνοκύπριους όσο και για τους Τουρκοκύπριους;

Η απάντηση του Εκπροσώπου του ΟΗΕ:

Σε αυτό το θέμα, αυτό που πρέπει να πούμε είναι ότι ο Γενικός Γραμματέας χαιρέτισε την πρόθεση που εξέφρασε ο νέος Τουρκοκύπριος ηγέτης, κ. Ersin Tatar, και ο Ελληνοκύπριος ηγέτης, κ. Νίκος Αναστασιάδης, να συναντηθούν. Ελπίζουμε ότι αυτό θα ανοίξει το δρόμο για γόνιμες συζητήσεις.

Ευχαριστώ πολύ. Σας αφήνω τώρα γιατί έχω ταξίδι στο διάστημα και πρέπει να ετοιμάσω τη βαλίτσα μου. Ο πύραυλος θα φύγει σε 5 λεπτά. Τα λέμε!

Ναι, αυτό γίνεται τα τελευταία χρόνια. Καμιά αναφορά στις παραβιάσεις της Τουρκίας. Η κυβέρνηση στέλνει σωρεία διαμαρτυριών και επιστολές μέσω της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Κύπρου στον ΟΗΕ αλλά κανένας δεν ασχολείται. Γέμισαν τα συρτάρια του ΟΗΕ και άδειασε το “δίκιο” μας.

Με παρόμοιο τρόπο κινείται και η “μεγάλη” μας οικογένεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αν εδώ στον ΟΗΕ, υπάρχει μια “δικαιολογία”, μιας και ο Γ.Γ. δεν φαίνεται να είναι κάτι παραπάνω από εκτελεστικό όργανο των μεγάλων, για την Ευρώπη, τι δικαιολογία να βρούμε που σφυρά αδιάφορα βλέποντας την ίδια τη γη της και τη θάλασσα της να καταπατείται; Γιατί η Αμμόχωστος είναι Ευρώπη! Και το πίκνικ του Ερντογάν την Κυριακή, στη υπό κατοχή Ευρώπη θα γίνει!

• Κι όμως, η Ευρώπη μας έδωσε όπλα αλλά εμείς τα έχουμε ασφαλισμένα. Πριν λίγο καιρό, από αυτήν εδώ τη στήλη, μιλήσαμε για το αυτονόητο: “Έτσι παίζεται το παιχνίδι της διεκδίκησης των αυτονόητων! Κυρώσεις για τη Λευκορωσία; Κυρώσεις και για την Τουρκία!”. Το σχετικό άρθρο ΕΔΩ

Αυτονόητο; Μάλλον έχει διαγραφεί αυτή η λέξη από τις δικές μας “στρατηγικές”! Αλοίμονο, που καιρός για στρατηγικές της πατρίδας; Al Jazeera, βρωμιά, όλοι άριστοι, ακόμη και ο διαχωρισμός των αναπομείντων ελεύθερων πόλεων σε σχέση με τον ιό, όλα, μα όλα μας οδηγούν στον όλεθρο. Ο αποπροσνατολισμός κτυπάει κόκκινο!

Όταν εμείς σφαζόμαστε μεταξύ μας, πώς αναμένουμε από τους άλλους να μας δώσουν το χέρι;

(*) Ο Δρ. Νίκος Αντωνιάδης είναι Αν. Καθηγητής Επικοινωνίας & Πολιτικού Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s της Νέας Υόρκης και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com και L.A. Voice

ΕΔΩ ΟΛΗ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΕΛΛΙΣ

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

Το λέγαμε ξεκάθαρα από την αρχή: “Η κρυμμένη ψήφος θα φέρει ανατροπές”… Και έφερε…