Πώς εκλέγεται ο Πρόεδρος των ΗΠΑ; Ποιος εκλέγεται με βάση τη δύναμη των εκλεκτόρων σε κάθε Πολιτεία;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το πανεπιστήμιο Κολούμπια αναβάλλει την απομάκρυνση των καταληψιών φοιτητών: Γενικεύεται το κίνημα κατά του πολέμου στη Γάζα [videos]

«Δεν πουλάμε» λέει η μητρική του TikTok, παρά το τελεσίγραφο των ΗΠΑ: Γιατί το Κογκρέσο εκτιμά ότι η πλατφόρμα αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια

Eυγνωμοσύνη των ΗΠΑ προς την κυβέρνηση της Κύπρου για την ανθρωπιστική βοήθεια: Αρχές Μαΐου θα ολοκληρωθεί η προβλήτα στη Γάζα

Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ (*) – Νέα Υόρκη

Αρκετός κόσμος (δικαιολογημένα) δυσκολεύεται να κατανοήσει το σύστημα των Προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ. Ειδικά μετά τις εκλογές του 2016, όπου ο Ρεπουπλικανός Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε το χρήσμα, έχοντας σχεδόν 3 εκατομμύρια λιγότερες ψήφους από την Δημοκρατική ανθυποψήφια του Χίλαρυ Κλίντον.

Γι’ αυτό και η παρούσα ανάλυση θα επικεντρωθεί σε δυο άξονες: (1) στον τρόπο που λειτουργεί η εκλογική διαδικασία ανάδειξης στο ανώτατο αξίωμα των ΗΠΑ, και (2) με βάση αυτη τη διαδικασία, που “βρίσκεται” (αυτή την στιγμή) ο κάθε ένας από τους δυο υποψηφίους.

• Το σύστημα των Εκλεκτόρων

Σήμερα, 538 εκλέκτορες αποτελούν το ονομαζόμενο “Electoral College” των ΗΠΑ. Κάθε Πολιτεία (50 Πολιτείες) διαθέτει εκλογείς ίσους με τον αριθμό των εκπροσώπων της στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ (επί του παρόντος συνολικά 435) συν τους δύο γερουσιαστές του (συνολικά 100). Η Περιφέρεια της Κολούμπια διαθέτει επίσης τρεις εκλέκτορες. Αυτοί οι αριθμοί μπορούν να αλλάζουν κάθε 10 χρόνια, με βάση τα αποτελέσματα της απογραφής.

Κατ’ επέκταση, 538 εκλέκτορες αποφασίζουν για τον Πρόεδρο. Για να εκλεγεί κάποιος Πρόεδρος των ΗΠΑ, χρειάζεται τη ψήφο τουλάχιστον 270 εκλεκτόρων (50% του 538 + 1).

Παρόλο που οι πολιτειακοί νόμοι διαφέρουν ως προς τον τρόπο επιλογής των εκλογέων, σαράντα οκτώ Πολιτείες και η Περιφέρεια της Κολούμπια (εξαιρούνται η Nebraska με δυο μόνο εκλέκτορες και το Maine με μόνο έναν εκλέκτορα) ακολουθούν την πολιτική του “νικητή”.

Δηλαδή, ο υποψήφιος που κερδίζει σε μια Πολιτεία, έστω και με μια ψήφο διαφορά (μετά την καταμέτρηση των ψήφων του λαού), κερδίζει το 100% των εκλεκτόρων (Electoral College). Ως παραδείγματα, να δώσουμε τη Νέα Υόρκη και το Τέξας.

Η Νέα Υόρκη εκπροσωπείται από 29 εκλέκτορες. Αν η πλειοψηφία του λαού της Νέας Υόρκης προτιμήσει τον κ. Μπάιτεν, τότε ο κ. Μπάιτεν θα κερδίσει τους 29 εκλέκτορες της Νέας Υόρκης. Στην αντίπερα όχθη, το Τέξας εκπροσωπείται από 38 εκλέκτορες. Αν ο λαός προτιμήσει τον κ. Τραμπ, τότε ο κ. Τραμπ θα κερδίσει τους 38 εκλέκτορες.

• Τραμπ ή Μπάιτεν; (ανά Πολιτεία)

Όπως συμπεραίνεται από τα πιο πάνω, ένας Πρόεδρος μπορεί να κερδίσει περισσότερες ψήφους (λαϊκή ψήφος) αλλά να χάσει τις εκλογές λόγω μικρότερου αριθμού εκλεκτόρων.

Όπως έγινε δηλαδή το 2016 μεταξύ Τραμπ και Κλίντον. Ενώ οι έρευνες ορθά έδειχναν μεγάλο προβάδισμα της Χίλαρι Κλίντον (συχνά πέραν του 10%), εν’ τούτοις, η όποια έρευνα που καλύπτει όλες τις ΗΠΑ, δεν μπορεί να δράσει ως αξιόπιστο εργαλείο για τα επιτελεία. Κατ’ επέκταση, σημαντικό είναι να υπάρξει ανάλυση ανά Πολιτεία.

Στο Σχεδιάγραμμα 1, παρουσίαζεται ο αριθμός εκλεκτόρων ανά Πολιτεία:

Σχεδιάγραμμα 1: Εκλέκτορες ανά Πολιτεία

Το “270toWin Polling”, παρουσιάζει τον μέσο όρο των μεγάλων δημοσκοπήσεων για τις προεδρικές εκλογές 2020 κατά τις τελευταίες τριάντα μέρες, ανά Πολιτεία (ο σύνδεσμος εδώ)

Σε μια προσπάθεια να “προβλέφθεί” το αποτέλεσμα των εκλογών της 3ης Νοεμβρίου (πάντα με βάση τα μέχρι ΤΩΡΑ δεδομένα), θα προχωρήσω στην εξής υπόθεση: “Η διαφορά των δυο υποψηφίων είναι μεγαλύτερη του 5%”.

Με βάση αυτή την υπόθεση, τα (μέχρι στιγμής) αποτελέσματα δείγνουν ότι ο κ. Μπάιτεν κερδίζει τουλάχιστον 269 εκλέκτορες (υπερισχύοντας σε 23 Πολιτείες).

Παρ’ όλο που το όριο είναι 270 εκλέκτορες, και παρ’ όλο που ο κ. Μπάιτεν φαίνεται ότι προηγείται και σε άλλες Πολιτείες (με μικρότερη όμως διαφορά από το 5%), σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να μην ληφθεί υπόψιν η “κρυμμένη ψήφος”, μια ψήφος που θεωρώ ότι ανήκει εξ’ ολοκλήρου στον Πρόεδρο Τραμπ λόγω της “φοβίας” αρκετών να απαντήσουν (μετά τα όσα καταλογίζονται στον Πρόεδρο) σε σχέση κυρίως με τους χειρισμούς του στο θέμα της πανδημίας αλλά και σε θέματα χειρισμών του σε θέματα ρατσισμού. Επίσης, θα πρέπει να σημειώσω κάποια προκαταρτικά αποτελέσματα ακαδημαϊκής έρευνας την οποία διεξήγαγα.

Η έρευνα εξέτασε τον “συσχετισμό” (correlations) διαφόρων προβλημάτων που ταλανίζουν τις ΗΠΑ (όπως Οικονομία, Μεταναστευτικό, Πανδημία, Υγεία, Εξωτερική Πολιτική, Ρατσισμός, κ.λπ.). Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι κανένας από τους δυο υποψηφίους δεν φαίνεται να έχει “επαφή” (σχέση) με τα πιο πάνω σοβαρά προβλήματα του λαού.

Σχεδόν όλα τα πιο πάνω προβλήματα δεν παρουσιάζουν κάποια “σχετικότητα” με τα όσα “συζητούν” οι δυο υποψήφιοι σε αυτές τις εκλογές. Κατ’ επέκταση, σχεδόν κανένα μήνυμα τους δεν φαίνεται να φτάνει εύκολα στα αυτιά των ψηφοφόρων, ειδικά όσων δεν έχουν ακόμη αποφασίσει, και οι οποίοι ανέμεναν/αναμένουν “θέσεις” για να το πράξουν.

Όπως σημειώθηκε πιο πάνω, “σχεδόν όλα”! Ο μοναδικός συσχετισμός που διαφάνηκε στην πιο πάνω ακαδημαϊκή μελέτη, αφορά τις κινήσεις των δυο υποψηφίων σε θέματα που αφορούν τον ρατσισμό. Κι εδώ επανέρχεται ξανά το θέμα της κρυμμένης ψήφου και του βαθμού ρατσιστικής “ανοχής” (η μη) των Αμερικανών.

Με απλά λόγια, ούτε ο “κορονοϊός”, ούτε η “οικονομία”, ούτε η “υγεία”, ούτε η “εξωτερική πολιτική” των ΗΠΑ φαίενται ότι θα έχουν τον τελικό λόγο σε αυτές τι εκλογές. Αλλά, η αντίληψη του κάθε Αμερικανού σε θέματα που σχετίζονται με αυτό το τεράστιο κεφάλαιο: τον ρατσισμό.

Άλλωστε, το γεγονός ότι σε κανένα σημείο της μελέτης (εκτός του “ρατσισμού”), κανένας από τους δυο υποψήφιους δεν δείχνει να έχει “σχέση” με τα μεγάλα, σοβαρά προβλήματα της χώρας, διαφαίνεται ότι οι Αμερικανοί θα ψηφίσουν στην βάση του “μη χείρον βέλτιστον” και όχι στη βάση του ότι είναι πραγματικά πεπεισμένοι ότι ο ένας εκ των δυο υποψηφίων πληρεί βασικά κριτήρια, που ικανοποιούν τα “θέλω” και τις ανάγκες του.

Μελέτη-Ανάλυση: Δρ. Νίκος Αντωνιάδης, Νέα Υόρκη, Οκτώβριος, 2020

Πηγές:
LivingFacts
270toWin

* Ο Δρ. Νίκος Αντωνιάδης είναι Αν. Καθηγητής Επικοινωνίας & Πολιτικού Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s της Νέας Υόρκης και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com και L.A. Voice

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Πρόεδρε, ο δαίμονας άλλους πρέπει να πάρει, όχι τα ΜΜΕ: Απαντήσεις θέλουμε, όχι “αστεία” και φλερτ!