Γιατί ο Ερντογάν πέφτει… στον τοίχο πατώντας γκάζι: Όλο και πιο κοντά στην πανωλεθρία

Πολίτες περπατούν στην οδό Istiklal στην Κωνσταντινούπολη, φορώντας μάσκες για την προστασία από τον κορωναϊό. Από τα υπόλοιπα προβλήματά τους όμως; EPA/TOLGA BOZOGLU




Με την οικονομία στο χείλος της καταστροφής, με τη λίρα στη χειρότερη ισοτιμία όλων των εποχών, με όλο και περισσότερα κράτη να συνασπίζονται εναντίον του. Κι όμως, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί ότι συνομιλεί με το πεπρωμένο του, που πιστεύει ότι θα τον οδηγήσει στο πάνθεο των ηρώων της παγκόσμιας ιστορίας.

  • Προφανώς όμως έχει διαβάσει τη λάθος παγκόσμια ιστορία.

Δεν αντιλαμβάνεται ότι ένα κράτος με διαλυμένη οικονομία δεν μπορεί να παριστάνει τον παγκόσμιο χωροφύλακα. Ότι ένας ηγέτης που κυνηγά φαντάσματα και πραξικοπηματίες μεταξύ των μισών κατοίκων της Τουρκίας δεν μπορεί να σταθεί για πολύ μεγάλο χρόνο στην εξουσία.

  • Η δικτατορική του μετάλλαξη που προφανώς προετοίμαζε μεθοδικά επί χρόνια τον οδηγεί σε οδυνηρά προσωπικά αδιέξοδα καθώς πάντα οι δικτάτορες έχουν ψευδαισθήσεις και απαντούν στα προβλήματα πάντα με κινήσεις καταναγκασμού και βίας.

Και δεν είναι μόνον αυτό. Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι ενδείξεις και οι αποδείξεις ότι στην Τουρκία έχει στηθεί ένα κλεπτοκρατικό σύστημα που ευνοεί όχι μόνον την ίδια την οικογένεια Ερντογάν αλλά και τους υποστηρικτές του. Επιχειρηματίες που πλούτισαν υπερβολικά και σε αντάλλαγμα αγόρασαν κάθε αντιπολιτευόμενο ΜΜΕ για να του προσφέρουν άκριτη υποστήριξη. Και όποιος δεν δέχθηκε να εξαγοραστεί είτε υποχρεώθηκε να κλείσει είτε κατάληξε στη φυλακή ως «φίλος» του ιμάμη Γκιουλέν.

  • Ο Ερντογάν σήμερα προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων του κόσμου ΗΠΑ, Ρωσία, ΕΕ και θεωρεί ότι μπορεί να αναδειχθεί ως ηγέτης μιας μεγάλης περιφερειακής δύναμης που θα καθορίζει τις τύχες όλων των κρατών σε όλη την ευρύτερη περιοχή καθώς και στο σύνολο του ισλαμικού κόσμου.

Ο ίδιος φαίνεται ότι έχει χάσει το μέτρο. Με το… φάντασμα του ΔΝΤ να τον κυνηγά και να τον πλησιάζει κάθε μέρα και περισσότερο δείχνει πλέον αμήχανος και δεν μπορεί να αντιδράσει ρεαλιστικά. Κάθε φορά που προκύπτει μια κακή είδηση για την οικονομία αυτός είτε στήνει φιέστες είτε ρίχνει μια εθνικιστική κορώνα για τη μεγάλη Τουρκία που θα τιμωρήσει τους εχθρούς της. «Εχθρούς» που πολλαπλασιάζονται με δική του επιλογή και με προκλητικά επιθετικές δράσεις: Γαλλία, Αυστρία, Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, Τουρκία, Αρμενία, Σαουδική Αραβία, Εμιράτα, Αίγυπτος. Τα ανοιχτά του μέτωπα τον ξεπερνούν, είναι προφανές. Προσπαθεί να τα διαχειριστεί αλλά κάθε φορά που προσπαθεί να κλείσει ένα, ανοίγουν δύο.

Με τις ΗΠΑ να έχουν φτάσει στα όρια τους και τον Τραμπ να κινείται στα όρια της άρνησης εφαρμογής των νόμων για να τον προστατεύσει. Είναι σαφές ότι οι λεονταρισμοί του τύπου «γιατί περιμένετε και δεν μας βάζετε κυρώσεις για τους S-400» δείχνουν μια άφρονα διάθεση καθώς όλοι θυμούνται τι έγινε πριν μερικά χρόνια, πριν δηλαδή γίνει «φίλος» με τον Τραμπ, όταν εκείνος είχε λάβει αποφάσεις για οικονομικές κυρώσεις λόγω της παράνομης κράτησης του πάστορα Άντριου Μπράνσον.

  • Με την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην αντέχει πλέον να υπολογίζει τα οικονομικά οφέλη καθώς καταπατούνται βασικές και δομικές αρχές του πολιτισμού της.

Απορρίπτεται η ρητορική μίσους του Ερντογάν: Όλοι εναντίον του αναιδέστατου Σουλτάνου

Με τη Ρωσία και να τον θέλει ως σύμμαχο για να εξυπηρετήσει τα δικά της ευρύτερα συμφέροντα αλλά και να τον… απεχθάνεται καθώς όχι μόνο δεν της ταιριάζει αλλά και την προκαλεί σε ζωτικά της συμφέροντα.

Στην Τουρκία εκατομμύρια πολίτες δεν μπορούν να καλύψουν πλέον ούτε τις βασικές τους βιοτικές ανάγκες τους. Να μην μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους αλλά και το ηλεκτρικό ρεύμα και το φυσικό αέριο. Η απάντησή του είναι οι αμφίβολες φιέστες για το φυσικό αέριο που υποτίθεται ότι βρήκε στη Μαύρη θάλασσα και οι υποσχέσεις για φτηνή ενέργεια για του πολίτες, στην καλύτερη περίπτωση μετά από 10 χρόνια.

Με τον Ερντογάν στην εξουσία, δεν ευδοκιμεί στην Τουρκία ούτε το …ρακί ούτε η Δημοκρατία

Μόλις χθες ένας πολίτης στην περιοχή της Μαλάτια, όπου περιόδευε ο Ερντογάν του ότι «δεν έχουμε ψωμί να φάμε στο σπίτι, είμαστε άνεργοι». Και ο Τούρκος πρόεδρος του απάντησε λέγοντας ότι το βρίσκει υπερβολικό αυτό που άκουσε (να μην έχει να φάει) και για… βάλσαμο του έδωσε ένα πακετάκι τσάι λέγοντάς του «Πάρε, είναι τσάι του… κεφιού αυτό. Πιες αυτό το τσάι».

Παράλληλα, με τις καθημερινές τους δηλώσεις επί παντός του επιστητού βγάζει έναν τεράστιο εκνευρισμό καθώς αντιλαμβάνεται ότι ο δρόμος που έχει διαλέξει καταλήγει σε έναν τοίχο από μπετό. Αναζητά το θαύμα, αλλά… πατάει γκάζι πηγαίνοντας ολοταχώς για τη σύγκρουση σαν αφιονισμένος.

Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι καθοριστικές για την τύχη του Ερντογάν. Οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ θα είναι το πρώτο πραγματικό crush test. Η ενδεχόμενη νίκη Μπάιντεν είναι σαφές ότι θα αλλάξει τη συμπεριφορά των ΗΠΑ απέναντί του καθώς η προσβολή που έχει γίνει στην υπερδύναμη με τους S-400 είναι βαρύτατη.

Η όλο και αυξανόμενη ένταση με ευρωπαϊκά κράτη, Ελλάδα, Κύπρο αλλά πρωτίστως με τη Γαλλία είναι δεδομένο ότι τον οδηγεί καθημερινά όλο και πιό κοντά σε κυρώσεις. Η Γερμανία που ναι μεν θέλει, αλλά σκέπτεται τις οικονομικές της συναλλαγές και τα εκατομμύρια των Τούρκων που ζουν εκεί, δεν θα αντέξει ως το τέλος να δέχεται τέτοιου τύπου προσβολές.

Η ουσία είναι πως έχουμε φτάσει σε πλήρες αξιάξοδο καθώς ο Ερντογάν δεν μπορεί να κάνει πίσω και να εξευτελιστεί στα μάτια του λαού του. Προτιμά να πέσει όρθιος. Το θέμα είναι τι άλλο θα πάρει μαζί του.

Hellas Journal, Παντελής Ζαγοριανίτης

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

Οι ειρωνείες Ερντογάν κατά ΗΠΑ βύθισαν το νόμισμα: Για πρώτη φορά 1 δολάριο = 8 λίρες

Σεργκέι Λαβρόφ: Κυρίαρχο δικαίωμα κάθε κράτους να καθορίσει το εύρος των χωρικών υδάτων έως τα 12 μίλια

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: