Η Τουρκία δεν θέλει ειλικρινή διάλογο, θέλει να γκριζάρει το Αιγαίο: Αλλά έχασε…

Η επίδειξη σημαίας από το Πολεμικό Ναυτικό και η διαρκής επαφή με τους ακρίτες των νησιών είναι κάτι που δεν μπορεί να αποτυπωθεί ούτε σε εικόνες ρεπορτάζ ούτε σε κείμενα. Αυτό το ζουν μόνο τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού με τους νησιώτες. Πηγή εικόνας: Hellas Journal




Άρθρο ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ για την HJ

Η Τουρκία τελικώς απέσυρε το ερευνητικό πλοίο Oruc Reis κάτω από τις διεθνείς πιέσεις και φοβούμενη τις επικείμενες οικονομικές κυρώσεις που θα αποφασίσει η Ευρώπη στη Σύνοδο Κορυφής.

Με αυτήν της την κίνηση επιβεβαίωσε και όλες τις φωνές που υποστήριζαν ότι η Τουρκία καταλαβαίνει μόνο από πράξεις. Μόλις το καθεστώς της Τουρκίας αντιλήφθηκε ότι το στρατηγικό σχέδιο εκμετάλλευσης της έλλειψης συνοχής στην Ευρώπη αποτυγχάνει και ότι έχει στρέψει σχεδόν το σύνολο της Ευρωπαϊκών κρατών εναντίον της, αναγκάστηκε να τα μαζέψει και να επιστρέψει στην Αττάλεια.

Αντί όμως να κοιτάξει να επιλύσει τα τεράστια οικονομικά προβλήματα και σκάνδαλα που έχει προκαλέσει και ταλανίζουν την τουρκική κοινωνία, συνεχίζει να επιζητά τον διάλογο. Τον “ελεύθερο και άνευ όρων” διάλογο, υποστηρίζουν οι Τούρκοι αξιωματούχοι. Μία έκφραση με τέσσερις λέξεις που απειλεί να τινάξει στον αέρα το status quo δεκαετιών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Πόσο μακριά όμως μπορεί να πάει μία τέτοια διαδικασία όταν από την αρχή το ένα μέρος έρχεται και διεκδικεί να τα ανατρέψει όλα;

  • Η απάντηση είναι απλή. Ένας διάλογος σύμφωνα με την τουρκική αντίληψη δεν πρόκειται να προχωρήσει ουσιαστικά. Γιατί πολύ απλά δεν είναι ειλικρινής, αλλά εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο της αναθεωρητικής στρατηγικής της γείτονος. Μία στάση που είναι ύπουλα συνεπής εδώ και παραπάνω από τρεις δεκαετίες, προσπαθώντας να βάλει πάνω στο τραπέζι ανεδαφικές διεκδικήσεις που έχει αναδείξει μονομερώς.

Ξεκίνησε το 1996 και τις υποτιθέμενες “γκρίζες ζώνες” στο Αιγαίο με την κρίση των Ιμίων, όπου πλέον οι Τούρκοι αποκαλούν το σύμπλεγμα των ελληνικών βραχονησίδων Ίμια ως “Κάρντακ”. Συνεχίζοντας αυτήν την πονηρή τακτική, ο Τσαβούσογλου τις προάλλες σε συνέντευξη του σε ελληνικό μέσο αποκάλεσε το Καστελόριζο, “Μέις”. Και δύο μέρες αργότερα, σε αντίστοιχη συνέντευξη σε τουρκικό μέσο παρουσίασε χάρτη που έδειχνε ότι η Λέσβος ανήκει στην Τουρκία! Τι σημαίνουν όλα αυτά; Είναι ξεκάθαρες ενδείξεις που αποτυπώνουν τη στρατηγική της γείτονος να “γκριζάρει” και άλλες ελληνικές περιοχές με το έτσι θέλω και όχι να συζητήσει σοβαρά για την επίλυση των διαφορών μας.

Ας μην γελιόμαστε. Η κρίση που ξεκίνησε με την υπογραφή του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου τον Νοέμβριο του 2019 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα έχει ένα και μοναδικό σκοπό. Την αλλαγή του status quo.

Οι βόλτες του Oruc Reis, το “καζάν – καζάν”, οι απειλές, η τακτική των κανονιοφόρων και η προσωρινή απόσυρση του είναι όλες τακτικές κινήσεις που εντάσσονται στην στρατηγική της Τουρκίας για εισβολή στην χώρα μας και αρπαγής εδαφών, ενεργειακών πόρων και κεκτημένων.

Όμως τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα υπολόγιζε και σήμερα είναι πλέον εγκλωβισμένη στην ακραία ρητορική της.

  • Μετά την αποτυχία της εισβολής στον Έβρο και της διπλής δυναμικής απάντησης των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο και με μία οικονομία στο χείλος της καταστροφής, σήμερα υποστηρίζει ότι ξεκινάει διάλογο με τη χώρα μας ο οποίος θα έχει μάλιστα και μεγάλη διάρκεια.

Μας καλεί μάλιστα και “καλόπιστα” να “εκμεταλλευτούμε” το χρόνο μέχρι το Oruc Reis να τελειώσει τη συντήρηση του, γιατί αλλιώς θα συνεχίσει τις βόλτες του στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι σαν να μας λέει να αγοράσουμε τώρα τον διάλογο σε τιμή ευκαιρίας σε περίοδο εκπτώσεων!

Ο λύκος δεν γίνεται αρνί: Η απόσυρση του Oruc Reis και ο εκνευρισμός στο «Σαράι»

Στην πραγματικότητα έχει ήδη χάσει. Απλά προσπαθεί να εξαπατήσει για μία ακόμη φορά το εσωτερικό ακροατήριο της Τουρκίας για την υποχώρηση της. Γιατί γνωρίζει ότι στον επερχόμενο διάλογο, η Χώρα μας δεν έχει σκοπό να συζητήσει κάτι περισσότερο από την οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, σε έναν διάλογο που θα διεξαχθεί βασισμένος στο Διεθνές Δίκαιο, στον αλληλοσεβασμό και στις αρχές της καλής γειτονίας. Και αν δεν τα βρούμε μεταξύ μας, εμείς έχουμε την πρόθεση να πάμε και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Όμως η γείτονα ασφαλώς και δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο. Διαδικασίες που βασίζονται στην εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου προκαλούν αλλεργία στη γείτονα, έτσι έχει δείξει μέχρι σήμερα.

Ως Χώρα έχουμε διαχρονικά την αποστολή να φυλάμε Θερμοπύλες απέναντι σε αντιπάλους που δεν στρέφονται μόνο εναντίον της Πατρίδας μας, αλλά και ευρύτερα στον Δυτικό Κόσμο. Αυτό φαίνεται ότι έγινε πλέον απόλυτα αντιληπτό από την Ευρώπη που τις τελευταίες μέρες επιτέλους μέσω των δηλώσεων των ανώτατων αξιωματούχων της, δείχνει ότι έχει αντιληφθεί το μέγεθος της απειλής που αποτελεί η Τουρκία του καθεστώτος Ερντογάν με τις νεο – οθωμανικές βλέψεις τις.

Η Τουρκία έχει σήμερα μόνο μία ουσιαστική επιλογή αν θέλει να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργήσει η ίδια εναντίον της. Να αφήσει τους τακτικισμούς και να προσέλθει για έναν εποικοδομητικό διάλογο με την Ευρώπη και κατ’ επέκταση και με τη Χώρα μας.

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

Η Αρμενία δεν είναι μακριά ούτε είναι μόνη: Αποθρασύνουν το θηρίο και θα βρεθούν αντιμέτωποι με την κατοχική Τουρκία

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: