Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είναι αποδυναμωμένος από τη κινεζική στρατηγική: Έγινε μαριονέτα του Πεκίνου
Ο Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΫ), Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεέσους με συνεργάτες του στα γραφεία του Οργανισμού, στη Γενεύη. EPA, SALVATORE DI NOLFI
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πεδίο μάχης τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ: Εισβολή της αστυνομίας και εκατοντάδες συλλήψεις διαδηλωτών υπέρ της Παλαιστίνης – Και συγκρούσεις με υποστηρικές του Ισραήλ [live, videos]
Έκλεισε και η «τελευταία πόρτα» για αμβλώσεις στον αμερικανικό νότο: Σε ισχύ και στη Φλόριντα η απαγόρευση διακοπής της κύησης μετά την έκτη εβδομάδα
Συνεχίζονται τα δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου, σχετικά με τη σχέση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της Κίνας και την κρίση που διέρχεται ο Οργανισμός.
Κατά την άποψη της εφημερίδας Le Monde (κείμενο της Marie Bourreau) είναι η χειρότερη στην ιστορία του, καθώς, όπως τονίζεται, προδίδει την πολιτικοποίηση της διακυβέρνησής του, τον εφησυχασμό του για τον Κινέζο εταίρο και την ανάγκη για μεταρρύθμιση, και μάλιστα σε τέτοιο σημείο, που οδήγησε τις μεγάλες δυνάμεις, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ, μετά την «διπλωματία στον τομέα της υγείας» του Πεκίνου, να «ξυπνήσουν», καταγγέλλοντας τις «αδυναμίες» του στη διαχείριση της επιδημίας, εν μέρει, κατά την άποψη της δημοσιογράφου, για να καλύψουν τις δικές τους ελλείψεις.
Ο καθηγητής Δημόσιας Υγείας, γιατρός Antoine Flahault, του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας, κάνει λόγο για «Υποκρισία!», υπενθυμίζοντας, ότι ο ΠΟΥ είναι μόνο ένας διακυβερνητικός οργανισμός, χωρίς εξουσία κυρώσεων ή εξαναγκασμού στα Κράτη μέλη του.
«Δεν είναι παρά μόνο αυτό που θέλουν», σημειώνει ο καθηγητής, με την εφημερίδα να επισημαίνει, ότι ο ιδιωτικός τομέας και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα, όπως αυτό του Bill et Melinda Gates , του δεύτερου μεγαλύτερου χορηγού του ΠΟΥ, μετά τις ΗΠΑ, να έχουν καλύψει το κενό, στερώντας του την επιχειρησιακή αυτονομία.
Υπογραμμίζοντας, ότι οι σημερινοί επικριτές στοχεύουν κυρίως τον γενικό διευθυντή Dr Tedros Adhanom Ghebreyesus, η δημοσιογράφος διερωτάται κατά πόσον η ιδεολογική του εγγύτητα με το Πεκίνο τον καθιστά μαριονέτα.
Σημειώνει την άποψη των υποστηρικτών του, που θεωρούν την κατηγορία ακόμη πιο άδικη, τη στιγμή που εξελέγη με την πλέον δημοκρατική ψηφοφορία, από τη δημιουργία του ΠΟΥ το 1948.
Ωστόσο, επισημαίνεται η ενίσχυση, από την ανάληψη των καθηκόντων του, της «επίθεσης» του Πεκίνου, μέσω του έργου «Δρόμοι του μεταξιού», αλλά και η τοποθέτηση στο περιβάλλον του Dr Tedros, του κινεζικής επιρροής Ren Minghui, γενικού υποδιευθυντή, υπεύθυνου για την ομάδα Μεταδοτικών Νόσων.
Η Nadège Rolland, ερευνήτρια σε θέματα Πολιτικής και Ασφάλειας Ασίας-Ειρηνικού, στο Εθνικό Γραφείο Ασιατικών Ερευνών (NBR), επισημαίνει το πως μέσα σε λίγα χρόνια, η Κίνα πέτυχε να «καταβροχθίσει» πολλά επίπεδα υγείας, χρησιμοποιώντας το Οργανισμό ως πλατφόρμα, για την υπογραφή διμερών συμφωνιών με εργαστήρια, νοσοκομεία, ερευνητικά κέντρα, διεθνή προγράμματα και ταμεία.
Για την δημοσιογράφο, «η Κίνα δεν σκοπεύει πλέον να είναι μόνο ένας παίκτης στην διπλωματία υγείας, θέλει να έχει μερίσματα».
ΠΗΓΗ: L’OMS, une organisation affaiblie face à la stratégie sanitaire chinoise