Ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ με τον πρωθυπουργό της Ολλανδίας, Μark Rutte στη Διάσκεψη του Μονάχου. EPA, PHILIPP GUELLAND
“Καλέσαμε όλα τα μέρη να απέχουν από ενέργειες που αυξάνουν την ένταση στην περιοχή» τόνισε ο αναπληρωτής βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, Christopher Robinson, κατά τη διάρκεια κατάθεσης στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας.
Η κατάθεση αφορούσε τις εξελίξεις στη Λιβύη και στα μέλη της Επιτροπής μίλησε επίσης ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών για Υποθέσεις Εγγύς Ανατολής, David Schenker.
Αναφερόμενος στην Ανατολική Μεσόγειο, ο κ. Ρόμπινσον είπε ακριβώς ότι αναφέρει στις εκθέσεις του ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, αλλά και ότι συμπεριλαμβάνεται στα τελευταία ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που αφορούν την Κύπρο.
Κατά τη διάρκεια όμως της ακρόασης στην αμερικανική Γερουσία, ο κ. Ρόμπινσον αναγκάστηκε στη συνέχεια να ομολογήσει την αλήθεια για το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο, παραδεχόμενος ότι ευθύνεται μόνο η Τουρκία. Αλλά, δεν το έκανε από μόνος του.
Ο επικεφαλής της δημοκρατικής μειοψηφίας στην εν λόγω Επιτροπή, γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ, ακούγοντας τα όσα ανέφερε ο αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τον ρώτησε με έκδηλη απορία:
Ο κ. Ρόμπινσον επιχείρησε να μην απαντήσει ευθέως, υποστηρίζοντας ότι «δεν θέλουμε οι εντάσεις να κλιμακωθούν. Δεν θέλουμε καμία χώρα να αναλάβει δράσεις που θα προκαλέσουν περαιτέρω ένταση. Και πάλι, είμαστε δεσμευμένοι διπλωματικά με όσους εμπλέκονται για να υπάρξει αποκλιμάκωση».
Ο κ. Μενέντεζ επέμενε, δείχνοντας ότι και η πολιτική υποκρισία έχει τα όριά της.
Τότε, ο Δημοκρατικός γερουσιαστής από το Νιού Τζέρσεϊ τόνισε με νόημα: «Ευχαριστώ. Τουλάχιστον διά της αφαιρετικής μεθόδου βρήκαμε ότι είναι μόνο η Τουρκία που προβαίνει σε προκλητικές ενέργειες. Και εμείς (ως ΗΠΑ) τους εγκαλούμε όλους».
Ο συγκεκριμένος διάλογος ανέδειξε τη σημασία που έχει στην πολιτική o διεκδικητικός τρόπος υποστήριξης της αλήθειας. Ο γερουσιαστής Μενέντεζ υποχρέωσε με απλό επιχείρημα έναν αξιωματούχο της κυβέρνησης της χώρας του να παραδεχθεί ότι η Τουρκία είναι το κράτος που δημιουργεί αστάθεια και αυξάνει την ένταση στην περιοχή, παρά την εμφανή προσπάθεια του αξιωματούχου να οχυρωθεί πίσω από πάγιες θέσεις της Ουάσινγκτον.
Μπορεί κάποιες περιπτώσεις να μην είναι συγκρίσιμες, αλλά έχουν έναν κοινό παρονομαστή: όσα συμφέροντα και να υπάρχουν στην πολιτική και ειδικότερα στη διεθνή σκηνή, ελπίζεις όταν παραμένεις ανυποχώρητος στην αλήθεια και το δίκαιο με έναν ευθύ και ειλικρινή τρόπο.
Ο Αντόνιο Γκουτέρες επιμένει να καλεί συνεχώς «όλα τα μέρη» να αποφύγουν περαιτέρω κλιμάκωση των εντάσεων. Ουδέποτε αναφέρθηκε στις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ και στην προκλητικότητά της στην περιοχή. Ουδέποτε αναφέρθηκε στον εποικισμό της κατεχόμενης Κύπρου που αποτελεί έγκλημα πολέμου. Ούτε καν τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας δεν επικαλέστηκε για να σημειώσει, έστω και εμμέσως, ότι είναι παράνομο το λεγόμενο μνημόνιο μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης. Τίποτα δεν είπε.
Μήπως χρειάζεται ένας Μενέντεζ σε Μαξίμου και Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου για να υποβάλει ορισμένες σαφείς και ξεκάθαρες ερωτήσεις προς τον Αντόνιο Γκουτέρες για το ρόλο και τις υποχρεώσεις του ως Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ενός Οργανισμού που η Ελλάδα και η Κύπρος είναι κράτη μέλη του;
Για την αποθράσυνση του Ερντογάν και για την τουρκική παραβατικότητα στην κυπριακή ΑΟΖ και στα ελληνικά χωρικά ύδατα έχουν ευθύνη και τα Ηνωμένα Έθνη. Πέρα από τις σκοπιμότητες των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, ο Γενικός Γραμματέας υποχρεούται να υπερασπίζεται τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ.
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Πρόεδρος της Κύπρου θα πρέπει τόσο κατ’ ιδίαν όσο και δημόσια να θέσουν μερικά απλά επίμονα ερωτήματα στον κ. Γκουτέρες, όπως έθεσε ο κ. Μενέντεζ προς τον Αμερικανό αξιωματούχο:
Ποιος ευθύνεται για την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και για την κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου; Έκανε η Ελλάδα κάτι παράνομο; Έκανε η Κύπρος κάτι παράνομο; Γιατί αξιότιμε κύριε Γενικέ Γραμματέα μιλάτε για όλα τα μέρη; Εάν ούτε κι εσείς πείτε την αλήθεια, τότε ποια είναι η αναγκαιότητα ύπαρξης του Οργανισμού που εκπροσωπείτε;