Όταν ήταν πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου επισκέφθηκε τον Μουαμάρ Καντάφι στην Τρίπολη. Φωτογραφία ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η Λιβύη υποστήριξε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Το ανέφερε τις προάλλες ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε μια προσπάθεια του να δικαιολογήσει την αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στη χώρα αυτή.
Τα όσα είπε ο Ερντογάν επιβεβαιώνονται και από τηλεγραφήματα του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, τα οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας η γνωστή ιστοσελίδα Wikileaks. Επιβεβαιώνεται και από άρθρο που δημοσιεύθηκε στην τουρκική Βολκάν.
Όπως σημειώνεται στο τηλεγράφημα, ο τότε ηγέτης της Λιβύης, Μουαμάρ Καντάφι, είχε λάβει μέρος σε «τελετές παράδοσης του υλικού». Όπως σημειώνεται ο Καντάφι αποφάσισε να παραχωρήσει το υλικό επειδή είχε συναισθηματικούς δεσμούς με την Τουρκία καθώς είχε φοιτήσει στην στρατιωτική ακαδημία της χώρας.
Στο ίδιο τηλεγράφημα, με επίκληση της ίδιας πηγής, αναφερόταν πως δυο ημέρες μετά την εισβολή στην Κύπρο, στις 22 Ιουλίου, μεγάλος αριθμός πολεμικών αεροσκαφών, τύπου Φάντομ (αμερικανικά), τα οποία προορίζονταν για το Ιράν, στάθμευσαν καθ’ οδόν στην Τουρκία. Όπως επισημαίνεται, τα διακριτικά του Ιράν σβήστηκαν και στη θέση τους μπήκαν εκείνα της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας.
Άρθρο του Μπιρόλ Ερτάν στην τουρκική εφημερίδα Βολκάν, το οποίο αναδημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ο Φιλελεύθερος ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 12/04/2011 αναφέρεται μεταξύ άλλων τα εξής:
ΕΤΟΣ 1974. Μερικές μέρες μετά την “ειρηνευτική επιχείρηση”. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις διενήργησαν επιτυχημένη απόβαση στο νησί και λύτρωσαν τους Τ/κ. Από στιγμή σε στιγμή μπορούσε να ξεσπάσει ελληνοτουρκικός πόλεμος. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ήταν έτοιμες για έναν τέτοιο πόλεμο, αλλά υπήρχε σοβαρή έλλειψη οπλισμού. Ο Τανέρ Μπαϊκότ ήταν διπλωμάτης που υπηρετούσε στο ΝΑΤΟ. Η Τουρκία ζήτησε οπλισμό από Ιράν και Ιράκ. Το Ιράν στην αρχή κωλυσιεργούσε και στη συνέχεια μας έστειλε κάτι ψευτοπράγματα. Το Ιράκ διεμήνυσε ότι δεν διέθετε τον οπλισμό που θέλαμε και ότι αυτόν τον διαθέτει η Λιβύη.
Το ΥΠΕΞ επικοινώνησε αμέσως με τη Λιβύη. Από εκεί μας πληροφόρησαν ότι υπάρχουν άφθονα όπλα και υλικά στις αποθήκες οπλισμού των ΗΠΑ οι οποίες έκλεισαν με διαταγή του Καντάφι και ότι θα μπορούσαν να μας τα στείλουν. Μετά από μικρό χρονικό διάστημα προσγειώθηκαν στην Τουρκία τέσσερα αεροσκάφη γεμάτα με οπλισμό και υλικά. Πρωθυπουργός ήταν ο Ετζεβίτ και υπουργός Άμυνας ο Χασάν Εσάτ Ισίκ.
Ο Ισίκ κάλεσε τον Μπαϊκότ και του είπε ότι θα στείλει ευχαριστήρια επιστολή στον Καντάφι, ενώ του ζήτησε να πάει στη Λιβύη και να ζητήσει και νέα ποσότητα οπλισμού. Ο νεαρός διπλωμάτης ρώτησε κατά πόσο θα έπρεπε να καταβληθεί η αξία του οπλισμού που ήδη είχε παραληφθεί. Ο υπουργός απάντησε καταφατικά και ο Μπαϊκότ μετέβη στη Λιβύη.
Εκεί συναντήθηκε με τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου της Λιβύης και του είπε ότι ήθελε να πληρώσει την αξία του οπλισμού και παράλληλα να ζητήσει την αγορά και νέου. Η απάντηση του αρχηγού ήταν «από εσάς δεν παίρνουμε χρήματα. Να σας στείλουμε όλο τον οπλισμό και υλικό που υπάρχει στις αποθήκες».
Οι Τούρκοι αξιωματικοί που συνόδευαν τον διπλωμάτη μετέβησαν στη Βάση και επέλεξαν ό,τι τους εξυπηρετούσε. Το υλικό φορτώθηκε σε 4 DC9 και απεστάλη στην Τουρκία.
Ο Λίβυος ηγέτης ρώτησε: «Και γιατί δεν καταλάβατε το σύνολο της νήσου;» προσθέτοντας: «Αν τολμήσει να κινηθεί η Ελλάδα θα έχετε την κάθε μας βοήθεια».
Στη συνέχεια ζήτησε από τον Μπαϊκάλ να γευματίσουν με τους Λίβυους στρατιώτες για να τους ενημερώσει για το Κυπριακό.
Η απάντηση του Μπαϊκάλ ήταν: «Μετά χαράς, αλλά θα χάσουμε το αεροσκάφος». Τελικά έμειναν επειδή ο Καντάφι προθυμοποιήθηκε να τους διαθέσει το ιδιωτικό του αεροσκάφος. Μάλιστα. Τότε ο Καντάφι πρόσφερε στην Τουρκία ό,τι καμιά άλλη χώρα.
Ο Καντάφι είχε σχέσεις και με την Κύπρο και την Ελλάδα.
Μετά την αποχώρησή του από την Ελλάδα και τη Σχολή Ευελπίδων, ο Καντάφι είχε αναπτύξει φιλικές σχέσεις με ορισμένους από τους έλληνες, μετέπειτα ανώτερους, αξιωματικούς. Αυτό το γεγονός αποτελεί το υπόστρωμα για όσα αμφιλεγόμενα ακολούθησαν το 1969, όταν ο συνταγματάρχης Καντάφι ανέτρεψε τον βασιλιά Ιντρις, δύο χρόνια μετά το πραξικόπημα των συνταγματαρχών στην Ελλάδα.
Μόλις ο συνταγματάρχης πληροφορήθηκε το γεγονός, κάλεσε τον Πλεύρη στην Τρίπολη.
Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΤΑΦΙ
Μια συνάντηση του Προέδρου Μακαρίου με τον Καντάφι, στις 9 Νοεμβρίου 1973, είχε ενοχλήσει πολύ τους Αμερικανούς.
Tα πρακτικά(*), που παρελήφθησαν στο υπουργείο Eξωτερικών της Kύπρου στις 12:30 το μεσημέρι της 13ης Mαρτίου 1974, αφού είχαν εγκριθεί προσωπικά από τον Kαντάφι και στη συνέχεια από τον Mακάριο, χαρακτηρίστηκαν «αυστηρώς εμπιστευτικά» Tα πιο σημαντικά σημεία εκείνης της συνομιλίας, που εκνεύρισε τον Κίσιγκερ, αναφερόνταν:
Πρώτον: Στις πληροφορίες του Mακάριου ότι το Iσραήλ βρίσκεται πίσω από διάφορες συνωμοσίες εναντίον της Kύπρου,
Δεύτερον: Στις φήμες για πιθανή συνεργασία του Γρίβα με το Iσραήλ,
Τρίτον: Στη διερεύνηση εκ μέρους του Kαντάφι των διαθέσεων του Mακάριου για να τεθεί εκτός νόμου το AKEΛ(!), και
Τέταρτον: Στους φόβους του Mακάριου μήπως μετατραπεί η Kύπρος σε βάση του NATO.
(*Το έγγραφο δημοσιεύθηκε στο βιβλίο Τα μυστικά αρχεία του Κίσιγκερ των Μιχάλη Ιγνατίου και Κώστα Βενιζέλου)