Δύο από τους πρωταγωνιστές της αναγνώρισης της Αρμενικής Αγενοκτονίας, οι βουλευτές Άνταμ Σιφ (κέντρο) και Έλιοτ Ένγκελ (δεξιά). Υπέρ ψήφισαν επίσης και οι Τζέρι Νέιτλερ (αριστερά) και Χακίμ Τζέφρι. EPA, ERIK S. LESSER
Ήταν εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο υποδέχθηκαν η Ελλάδα και η Κύπρος την ανακοίνωση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας στην Αμερικανική Βουλή, ως αποτέλεσμα της οποίας ήταν η αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας ως ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα εναντίον της Ανθρωπότητας, τον περασμένο αιώνα.
Ήταν οι σφαγές των ορδών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που ενέπνευσαν τον Αδόλφο Χίτλερ για να εκτελέσει το σχέδιο του για την εξαφάνιση όλων των Εβραίων από προσώπου γης. Οι Τούρκοι έσφαξαν 1,5 εκατ. Αρμένιους και οι ναζί κατέκαψαν 6 εκατ. Εβραίους.
Εντυπωσιαστήκαμε και πανηγυρίσαμε για την πολύ μεγάλη νίκη των Αρμενίων, για την οποία βοήθησαν και οι Έλληνες ομογενείς μας, οι οποίοι μαζικά τηλεφώνησαν στα γραφεία βουλευτών και ζήτησαν από τους φιλέλληνες νομοθέτες να υποστηρίξουν το ψήφισμα. Όλοι ψήφισαν και όλοι έπραξαν το καθήκον τους. Βεβαίως, οι Αρμένιοι είχαν και το απόλυτο «υπερόπλο» μαζί τους. Την τηλεπερσόνα Κιμ Καρντάσιαν, η οποία έπαιξε τον δικό της, εξαιρετικά σημαντικό όπως αποδείχθηκε, ρόλο.
Για πολλούς από εμάς που ζήσαμε στην Ουάσιγκτον αυτή την τιτάνια προσπάθεια των Αρμενίων, τα μαθήματα είναι πάρα πολλά. Το πιο βασικό είναι ότι ούτε οι Αρμένιοι, ούτε οι Εβραίοι επιτρέπουν στους εαυτούς τους να ξεχάσουν τα εγκλήματα των Τούρκων και των Γερμανών. Θυμούνται, διότι ΔΕΝ πρέπει να ξεχνούμε ποτέ τέτοια εγκλήματα. Και πρέπει να θυμίζουμε στους νέους ότι η λήθη θα επιτρέψει στους διεθνείς εγκληματίες να τα επαναλάβουν.
Πολλοί τους κορόϊδεψαν επειδή συνέχιζαν την προσπάθεια για την αναγνώριση. Πολλοί τους λοιδόρησαν. Πολλοί τους συμβούλευσαν ότι ρίχνουν αυγά στον τοίχο. Δεν άκουσαν κανένα. Είχα βρεθεί σε μία διαδήλωση μπροστά στο Λευκό Οίκο και στην κυριολεξία έμεινα άφωνος. Παιδιά από 6 ετών μέχρι 16 με τις κίτρινες φανέλες τους φώναζαν δυνατά την αποφασιστικότητά τους για την αναγνώριση. Αυτό εκτίμησαν οι Αμερικανοί νομοθέτες. Την πίστη των Αρμενίων για απόδοση Δικαιοσύνης. Γι’ αυτό τους βοήθησαν. Ήταν βέβαια και η συγκυρία που βοήθησε. Ότι οι λέξεις «Τουρκία» και «Ερντογάν» προκαλούν απέχθεια στην Αμερική. Οι Αμερικανοί νομοθέτες έβγαλαν την οργή τους για τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας με το ψήφισμα για τη Γενοκτονία και το νομοσχέδιο για τις κυρώσεις εναντίον της Άγκυρας.
Προωθούν μία επικίνδυνη θεωρία «να τα βρούμε με την Τουρκία» και κρύβουν ότι για να επέλθει η όποια συμφωνία, η λύση πρέπει να είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Ταγίπ Ερντογάν.
Είναι καλά να χειροκροτούμε τους Αρμένιους, που αρνούνται να ξεχάσουν τα τουρκικά εγκλήματα. Αλλά δεν νομίζετε ότι είναι καιρός και να τους μιμηθούμε; Το σύνθημα «Δεν Ξεχνώ» είναι πάντα επίκαιρο. Οι Αρμένιοι το κάνουν πράξη κάθε μέρα. Εμείς, που το σκεφτήκαμε πρώτοι, το πετάξαμε στα σκουπίδια…
“Χορός θανάτου” γύρω και πάνω από την Τουρκία: Ο Ερντογάν δεν είναι ευπρόσδεκτος στις ΗΠΑ