File photo: Εκατομμύρια άνθρωποι, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, έχουν εκτοπιστεί μέσα στην ίδια τους την πατρίδα, στην Υεμένη, λόγω του εμφύλιου πολέμου. EPA, YAHYA ARHAB
Από το Μάρτιο του 2015 διεξάγεται στην Υεμένη ένας αιματηρός και βρώμικος πόλεμος. Οι θάνατοι έχουν ήδη ξεπεράσει τις 100 χιλιάδες με τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα να χρησιμοποιούν, ενήλικους και ανήλικους μισθοφόρους- συνήθως Αφρικανούς κυρίως από το Σουδάν- ενώ οι λιμοί και αρρώστιες, όπως η χολέρα, θερίζουν τα γυναικόπαιδα.
Αυτό συνέβη τα ξημερώματα στις 14 Σεπτεμβρίου (Σάββατο ξημερώματα) όταν βομβαρδίστηκαν δυο εγκαταστάσεις επεξεργασίας πετρελαίου της Σαουδαραβικής εταιρίας ARAMCO – Αμπκάικ και Χουραίς- που βρίσκονται στη ανατολική πλευρά της Σαουδικής Αραβίας, στον Περσικό Κόλπο που χωρίζει τη χώρα από το Ιράν. Η επίθεση έβγαλε από τη διεθνή αγορά τη μισή περίπου καθημερινή παραγωγή πετρελαίου της Ριάντ – 5.5 εκ βαρέλια- απειλώντας εκτόξευση στις τιμές πετρελαίου, διεθνή κρίση, ακόμη και πόλεμο. “Παραδόξως” τίποτα δεν συνέβη και όλα εκτονώθηκαν πάρα πολύ γρήγορα. Και υπάρχει εξήγηση για αυτό.
Η φυλή των επαναστατών Χούτι της Υεμένης ανέλαβε την ευθύνη ως πολεμικό αντίποινο κατά της Σαουδικής Αραβίας. Η τελευταία, επικεφαλής ενός συνασπισμού κρατών άρχισε τους βομβαρδισμούς το 2015 υποστηρίζοντας το φιλικό της καθεστώς της Υεμένης, που ανέτρεψαν για λίγο οι Χούτι. Η φυλή των Χούτι, είναι μεν αραβική αλλά ταυτόχρονα και παρακλάδι του ισλαμικού σχίσματος (Ιμαμία των Ζαϊτητών) των Σιιτών του Ιράν. Ορθόδοξοι στο Ισλάμ θεωρούνται οι Σουννίτες με ηγέτες τους Σαουδάραβες. Οι μη σουννίτες – που αποτελούν μειοψηφία – δαιμονοποιούνται και καταδιώκονται.
Μια κυριαρχία των Χούτι στην Υεμένη ενισχύει πολλαπλά και αυξάνει την διαπραγματευτική ισχύ της Τεχεράνης έναντι όλων που την δαιμονοποιούν, την απειλούν με πόλεμο και της επιβάλλουν κυρώσεις. Η Σαουδική Αραβία, που χάνει σε πολλά μέτωπα, δεν είναι διατεθειμένη να ανεχθεί επιρροή των Ιρανών στο “μαλακό της υπογάστριο” και οργάνωσε την επίθεση κατά της Υεμένης. Σύμμαχούς της έχει τα δέκα αραβικά καθεστώτα της περιοχής, πλην του Ομάν.
Έχει επίσης την ενεργή υποστήριξη των ΗΠΑ (που έχασαν την στρατιωτική τους παρουσία στην Υεμένη) αλλά και του Ισραήλ, που πάντοτε βρίσκεται απέναντι στο Ιράν σε όλα τα μέτωπα. Τέλος και άλλα Σουννιτικά καθεστώτα, όπως η Αίγυπτος, το Μαρόκκο, η Ιορδανία το Πακιστάν καθώς και η Τουρκία, δεσμεύτηκαν να συστρατευθούν με την Ριάντ σε μια “Σουννιτική” συμμαχία εναντίον της Τεχεράνης. Πρόσφατα όμως τα Αραβικά Εμιράτα εγκατέλειψαν τον συνασπισμό. Και έπονται και άλλα κράτη.
Με λιγοστές εξαιρέσεις όλα τα Δυτικά κράτη και τα δυτικά ΜΜΕ κατηγορούν το Ιράν ως οργανωτή και εκτελεστή της επίθεσης. Το Ιράν δεν κρύβει την ουσιαστική υποστήριξη του προς τους Χούτι αλλά αρνείται επίμονα συγκεκριμένη ανάμειξη.
Μέσα από την οπτική αυτή όλες οι επιμέρους συγκρούσεις/πόλεμοι στη Μέση Ανατολή διασυνδέονται. Και σε περιφερειακό επίπεδο πρωταγωνιστές είναι η Σουννιτική Σαουδική Αραβία και το Σιιτικό Ιράν. Το ανατρεπτικό στοιχείο της επίθεσης κατά της Σαουδικής Αραβίας είναι τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν, η στρατηγική που την διέπει αλλά και το ψυχολογικό τραύμα που προκάλεσε, όχι μόνο στη Σαουδική Αραβία.
Για την επίθεση χρησιμοποιήθηκαν πάμφθηνα μη επανδρωμένα αεροπλάνα (drones) και πιθανόν και πύραυλοι εδάφους, αν και αυτό δεν είναι σίγουρο παρά τις φωτογραφίες που δημοσίευσε η Σαουδική Αραβία. Η επίθεση κατάφερε σημαντικό στρατιωτικό πλήγμα με κρίσιμο ψυχολογικό περιεχόμενο, αλλά έστειλε και στρατηγικής διάστασης μηνυμάτα του Ιράν στη Δύση και σε όλους τους ενεργούμενούς της στη περιοχή.
Η επιτυχημένη επίθεση απέδειξε πως ένας αποφασισμένος Δαβίδ μπορεί πάντοτε να τα βάλει με ένα Γολιάθ. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση απεδείχθη πως η Σαουδική Αραβία είναι μια χάρτινη τίγρης. Και είναι θέμα χρόνου να την εγκαταλείψουν οι τοπικοί της σύμμαχοι.
Μέσω της επίθεσης των Χούτι η Τεχεράνη εφάρμοσε αποτελεσματικά μια στρατηγική προληπτικής αποτροπής. Και όλες οι ανοικτές πηγές συγκλίνουν πως η επίθεση όντως άρχισε από την Υεμένη με πιθανή χρήση κομάντος Χούτι μέσα στη Σαουδική Αραβία που καθοδήγησαν τα μη επανδρωμένα αεροπλάνα – και πιθανό τους πυραύλους- στους τελικούς στόχους τους.
Στην περιοχή του χτυπήματος βρίσκεται η μεγαλύτερη έρημος της Σαουδικής Αραβίας και οι φυλές εκεί είναι σιιτικές και φιλικές προς τους Χούτι. Στο πόλεμο της Υεμένης οι Σαουδάραβες θα πρέπει να επιλέξουν. Συνέχιση του πολέμου και περισσότερες επιδρομές από τους (Ιρανό) Χούτι, ή τα πετρέλαια τους και τη δυναστεία τους.
Όχι, δεν θέλει δύο κράτη ο Τσαβούσογλου: Ο ύπουλος ψυχολογικός πόλεμος της Τουρκίας