Ο καιρός στο Νταβός τον Ιανουάριο έχει συνήθως λαμπρό ουρανό, κρύο και μεγάλες πιθανότητες χιονιού. To πολιτικό κλίμα, πάλι, είναι πιο απρόβλεπτο. Από τότε που συνεκλήθη για πρώτη φορά το φόρουμ, το 1971, έχουν υπάρξει δραματικές μετατοπίσεις στο γεωπολιτικό κλίμα.
Οι πρώτες δύο δεκαετίες ήταν σε κλίμα ψυχρού πολέμου.
Η περίοδος από το 1989 ως το 2001 σημαδεύτηκε από την πτώση του τείχους και την ένταξη των πρώην κομμουνιστικών χωρών στην παγκόσμια οικονομία. Μετά την 11ηΣεπτεμβρίου, στην ατζέντα κυριάρχησαν ο «πόλεμος κατά του τρόμου», η εισβολή στο Ιράκ και τα παρεπόμενά της. Από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 κι ύστερα, το πολιτικό σκηνικό χαρακτηρίζεται από τις αντιδράσεις κατά της παγκοσμιοποίησης και την άνοδο του λαϊκισμού.
Στην εποχή του Τραμπ, οι σχέσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων έχουν επιδεινωθεί σημαντικά. Πέρυσι, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν έναν εμπορικό πόλεμο με την Κίνα, στη βάση του οποίου βρίσκονται οι αμερικανικές ανησυχίες ότι η Κίνα θέλει να γίνει η κυρίαρχη δύναμη του 21ου αιώνα.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση του Βλαντίμιρ Πούτιν έχει λόγους να είναι ευχαριστημένη από την αμερικανική εξωτερική πολιτική επί κυβέρνησης Τραμπ. Η εχθρική στάση του τελευταίου απέναντι στην ΕΕ, και ιδιαίτερα τη Γερμανία, έχει ανοίξει ένα ρήγμα στις αμερικανοευρωπαϊκές σχέσεις. Ο Τραμπ έχει εκφράσει επανειλημμένα αμφιβολίες για το ΝΑΤΟ, το οποίο κατηγορείται από τη Ρωσία για επιθετική στάση απέναντί της. Οτιδήποτε αποδυναμώνει το ΝΑΤΟ ικανοποιεί τον Πούτιν.
Οι ενδείξεις αναταραχής στην ΕΕ αυξάνονται.
Στο μεταξύ, η αμερικανική επιρροή στη Μέση Ανατολή καταρρέει, ενώ η Ρωσία αναδεικνύεται και πάλι σε βασικό παίκτη. Η ανακοίνωση του Τραμπ ότι θα αποσύρει τα στρατεύματά του από την περιοχή δείχνει ότι οι ΗΠΑ αποτελούν έναν αναξιόπιστο σύμμαχο, έτοιμο να εγκαταλείψει τους Κούρδους στην τύχη τους. Το επιτελείο του Τραμπ επιχειρεί να μετριάσει τις συνέπειες της απόφασής του, γεγονός που δείχνει από μόνο του ότι η αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι πλέον δυσανάγνωστη.
Αν το Ιράν είναι ένα πιθανό σημείο ανάφλεξης το 2019, ένα άλλο είναι η κορεατική χερσόνησος.
Η περυσινή συνάντηση του προέδρου Τραμπ με τον Κιμ Γιονγκ Ουν είχε ως αποτέλεσμα να χαλαρώσουν πρόσκαιρα οι εντάσεις. Έκτοτε, όμως, η «αποπυρηνικοποίηση» της κορεατικής χερσονήσου έχει προχωρήσει ελάχιστα. Αν αυτό οδηγήσει στην εγκατάλειψη των συνομιλιών, οι στρατιωτικές εντάσεις μπορεί και πάλι να αυξηθούν.
Μακροπρόθεσμα, πάντως, ο ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας πιθανότατα θα μεγαλώσει. Απειλητικά σύννεφα μαζεύονται στον λαμπρό ουρανό του Νταβός.
(*) Ο Γκίντεον Ράχμαν είναι αρθρογράφος των Financial Times – Πηγή: Financial Times via ΑΠΕ-ΜΠΕ
Γιατί χαίρονται οι Τούρκοι για την παραίτηση του Μίτσελ: Ήταν ο πρώτος που τους κατάλαβε!