Το έγκλημα Κίσινγκερ και η “ανακάλυψη” της Αμερικής

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Παραλήρημα Ερντογάν εναντίον ΗΠΑ: Αντί να κατηγορεί την Τουρκία, να κοιτάξει τη Γάζα και να σταματήσει να στηρίζει το Ισραήλ [video]

Καταπέλτης εναντίον του νεοσουλτάνου, αλλά και του Λευκού Οίκου: Δεν μπορούν να προσφέρουν τριαντάφυλλα σε κάποιον που υποστηρίζει τη Χαμάς, λέει ο Ρούμπιν

Ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Μπόρις Πιστόριους επικρίνει την Ελλάδα και την Ισπανία, επειδή δεν δωρίζουν συστήματα αεράμυνας Patriot στην Ουκρανία

Του ΤΑΚΗ ΚΑΤΣΙΜΑΡΔΟΥ

Σαράντα χρόνια από το πραξικόπημα και την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, παραδόξως, μερικοί «ανακαλύπτουν την Αμερική». Οχι με την κλασική έννοια, αλλά με πλήρη αντιστροφή της. Μετά τέσσερις δεκαετίες τεκμηριωμένων ιστορικών ερευνών και εδραιωμένων αντιλήψεων, πια, για τον ρόλο των ΗΠΑ, της Βρετανίας και του ΝΑΤΟ στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 και την τουρκική απόβαση στο νησί μετά πέντε μέρες, κατασκευάζεται μια νέα αφήγηση για την τραγωδία (και τη διπλή προδοσία).

Σύμφωνα με τη νέα «θεωρία», όπως διατυπώνεται αυτήν την περίοδο στο νησί, αμερικανονατοϊκές ευθύνες και ενοχές δεν υπάρχουν. Πρόκειται για… μυθολογία ότι είχαν ενεργή ανάμειξη Ουάσιγκτον και Λονδίνο. Αυτά «είναι απόρροια της σοβιετικής προπαγάνδας»! Η Μόσχα «εκμεταλλεύτηκε το πραξικόπημα και ακολούθως την τουρκική εισβολή»! Στόχος της «να αποσταθεροποιήσει το ΝΑΤΟ και να εξασφαλίσει ίδια οφέλη από την Τουρκία»!

Σοβιετική προπαγάνδα, λοιπόν, που κυριαρχεί μια εικοσιπενταετία μετά τον θάνατο της ΕΣΣΔ! Προπαγάνδα ακόμη και το πόρισμα – καταπέλτης της Κυπριακής Βουλής και οι ομολογίες Αμερικανο­βρετανών! Αυτά κι άλλα πολλά συναρ­θρώ­νονται στη βάση ότι «δεν έχει τεκμηριωθεί ανάμειξη των ΗΠΑ ή της Βρετανίας στον σχεδιασμό, στην οργάνωση και στην εκτέλεση του πραξικοπήματος, με σκοπό τη διευκόλυνση της τουρκικής εισβολής». Προφανώς, με το ίδιο «επιχείρημα» ουδεμία σχέση έχουν οι ίδιες δυνάμεις για τη δικτα­τορία του 1967-1974 και πάει λέγοντας. Η «νέα ιστορία» γράφεται, βεβαίως, και για την Ελλάδα, καθώς ο Ιούλιος του 1974 σφράγισε και τις δύο χώρες.

Με το νέο αφήγημα επιχειρείται, στο όνομα μιας κυπριακής «ιστορικής αυτογνωσίας», η απενοχοποίηση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τα πραγματικά γεγονότα και την ιστορία. Κυρίως, όμως, για τη συγκυρία στο κατεχόμενο ακόμη 37% του κυπριακού κράτος και τα προωθούμενα σχέδια το τελευταίο διάστημα. Δυστυχώς, η όψιμη «αναθεώρηση» της σύγχρονης (και τρέχουσας ακόμη) ιστορίας δεν φαίνεται να συνιστά απλώς μια περιθωριακή ανάγνωση. Ούτε ακόμη μια κριτική θεώρηση για υπαρκτά λάθη του Μακαρίου και της τοτινής ελληνοκυπριακής ηγεσίας. Ισως γι΄ αυτό στη μαύρη επέτειο εκείνο το ιστορικό ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ του 1974 είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Δεν ξεχνώ την κατοχή και τα ιουλιανά του 1974 ως μέρος της αμερικανοβρετανικής «λύσης» του Κυπριακού στο πλαίσιο ευρύτερων στρατηγικών. Ανεξαρτήτως των επιμέρους εγκληματικών φαντασιώσεων της χούντας σε Αθήνα – Λευκωσία και των κατακτητικών στόχων της Αγκυρας.

ΠΗΓΗ: www.ethnos.gr