Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL Λέτε ότι το γέλιο είναι μια επαναστατική πράξη. Με ποιο πράγμα γελάτε πιο πολύ; Με τα ανέκδοτα; Τις γελοιογραφίες; Το γεγονός ότι κόβουν την κορδέλα δέκα άτομα με το ψαλίδι σε μιαν τελετή εγκαινίων; Το γεγονός ότι ένας πολίτης, ο οποίος ψυχοπλακώνεται από τον […]
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Σήμερα Δευτέρα, στις 2:00 μ.μ. αναμέναμε να φτάσει στο λιμάνι της Λεμεσού το υπό βρετανική σημαία γεωτρύπανο Stena IceMax, το οποίο εκμίσθωσε ο αμερικανικός ενεργειακός κολοσσός Exxon Mobil, για να πραγματοποιήσει δύο γεωτρήσεις στο οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ. Συμμετέχει στο εγχείρημα και η εταιρεία πετρελαίων του Κατάρ, που κατά τα άλλα […]
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Μία χώρα, η οποία έχει περάσει πόλεμο, βιώνει τη συνεχιζόμενη κατοχή, σχεδόν ο μισός πληθυσμός της έχει προσφυγοποιηθεί το 1974, δεν μπορεί να έχει απώλεια μνήμης. Μια κοινωνία, που μετά την εισβολή της Τουρκίας, ένας μεγάλος αριθμός πολιτών της αναγκάσθηκε να μεταναστεύσει για να μπορέσει να επιβιώσει, δεν μπορεί να έχει χάσει […]
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ Το 1976 ο Αμερικανός καθηγητής ψυχιατρικής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ Τζων Μακ (1929 – 2004), στο κλασικό του σύγγραμμα “Η Ζωή του Τ.Ε Λώρενς”, (A Prince of Our Disorder: The Life of T. E. Lawrence) πρωτοχρησιμοποίησε τον όρο «εγωισμός της θυματοποίησης» (egoism of victimization).
Του JORGE GALINDO (*) Όταν η Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτές επιβεβαίωσε την περασμένη Τρίτη τη νίκη της και έγινε η νεότερη βουλευτής στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, μια γυναίκα, νέα, ισπανόφωνη (όπως εκείνη), μου είπε, κοιτάζοντας τη φωτογραφία του νέου αστεριού του Δημοκρατικού Κόμματος: «Είμαι εγώ». Το πρόσωπό της έλαμπε.
Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ* – Νέα Υόρκη Δεν σου λέω να σηκωθείς από τον καναπέ. Δεν σου λέω να αφήσεις την οικογένεια σου και να “τρέξεις” με πανό και πλακάτ για να φτιάξεις ότι απέμεινε. Δεν σου λέω ούτε καν να στείλεις μια επιστολή διαμαρτυρίας, έτσι, απλά για να νιώσεις “Κύπριος Πολίτης”. Ξέρω, η οικογένεια σου […]
Του MAURIZIO MOLINARI (*) Οι πρόσφατες εκλογές στην Ιταλία, τον περασμένο Μάρτιο, προκάλεσαν μια πολιτική επανάσταση. Οι συνέπειες γίνονται τώρα αισθητές σε όλη την ήπειρο. Και η επανάσταση είναι η σωστή λέξη για να περιγραφεί αυτό που συνέβη.
Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ Οι θάνατοι του Ζακ Κωστόπουλου και του Κωνσταντίνου Κατσίφα -τόσο διαφορετικοί, αλλά και με κάποιους κοινούς παρονομαστές- επανέφεραν στην επιφάνεια ένα πρόβλημα, το οποίο συνεχώς οξύνεται. Πρόκειται για την ανάδυση ενός ιδεοληπτικού μίσους, το οποίο έχει φθάσει στο σημείο να βάζει ιδεολογικό πρόσημο και στους νεκρούς, ακυρώνοντας με ευκολία που τρομάζει αιώνιες […]
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ Δεν είχαν προλάβει να στεγνώσουν τα δάκρυα από την κηδεία του αδικοχαμένου Ελληνα στις Βουλαριάτες και στη Νέα Δημοκρατία έστηναν πανηγύρι. Για έναν Γερμανό…
Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Η πιο δυνατή εικόνα των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν αυτή με τον Εμανουέλ Μακρόν και την Άνγκελα Μέρκελ στην Κομπιένη. Τίμησαν τους νεκρούς και υπέγραψαν το βιβλίο επισκεπτών, στο ίδιο σημείο που υπογράφηκε η ανακωχή των εχθροπραξιών, στις 11 Νοεμβρίου 1918.