epa11333920 Marina Satti representing Greece with the song ‘Zari’ performs during the grand final of the 68th Eurovision Song Contest (ESC) at the Malmo Arena, in Malmo, Sweden, 11 May 2024. EPA, JESSICA GOW SWEDEN OUT
Για κάποιο λόγο που δυσκολεύομαι να εξηγήσω -ανακλαστικής μάλλον ταύτισης με όλες τις επιλογές του καθεστώτος Μητσοτάκη- τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, ξέρετε αυτά που ολημερίς και ολονυχτίς εξυμνούν τον Μωυσή και την Υπέρκομψη, λύσσαξαν με την Ελληνοσουδανή έθνικ αοιδό, λες και από την επίδοση της κρινόταν η τύχη της πατρίδας.
Στην προσπάθεια τους να αβαντάρουν μια δευτεροκλασάτη μουσική σύνθεση, έναν τουρκομπαρόκ αχταρμά που ήταν φανερό ότι δεν θα είχε τύχη παρά μόνο σε κάποιο διαγωνισμό… «τα-τα-τα», στο Ντουμπάι, τη Βηρυτό ή το Νέο Δελχί, ξεπέρασαν κάθε όριο κίτρινης υπερβολής:
«Η Μαρίνα τα σπάει», «Η Μαρίνα τα έσπασε», «Η Μαρίνα έχει φαρυγγίτιδα», «Η Μαρίνα θα τραγουδήσει με 39 πυρετό», «Η Μαρίνα ξεσήκωσε τον κόσμο σε ξέφρενο πάρτυ», «Η Μαρίνα χασμουρήθηκε» και πάει λέγοντας…
Η Μαρίνα βεβαίως, παρότι…μας τα σπασε ομολογουμένως, ψιλοπάτωσε ως αναμενόταν. Κι έμεινε εκείνο το χασμουρητό, ύψιστη κίνηση πολιτικού συμβολισμού, μήπως τσιμπήσει κανένα βαθμουλάκο και τα παλικάρια της που τη συνόδευαν στη σκηνή ως αρσενικοθήλυκες νεράιδες και έμοιαζαν σα να έχουν βγει από τσαντίρι της Μανωλάδας.
Είναι φανερό ότι η δημόσια τηλεόραση του καθεστώτος Μητσοτάκη δεν υπολογίζει ιερό και όσιο. Και βέρα Τουρκάλα να ήταν η Σάτι θα την κατέβαζε με ελληνικό διαβατήριο εφόσον πίστευε ότι θα κερδίσει και θα δοξαστεί ο Μωυσής. Ετσι λειτουργούν τα πράγματα πλέον.
Πάμε τώρα και στην ουσία του θεσμού που λέγεται Γιουροβίζιον και την συμμετοχή στον οποίο πληρώνουμε από την τσέπη μας. Είμαι βέβαιος πως αν σας πω πως πρόκειται για επινόηση του…ΝΑΤΟ, ναι του ίδιου ΝΑΤΟ που πρόδωσε την Κύπρο και σήμερα υπερασπίζεται την Ουκρανία, θα με περάσετε για ντιπ ψεκασμένο.
Και όμως. Νατοική ήταν η ιδέα το 1955 για ένα μουσικό φεστιβάλ που θα «συνέβαλε» στην ευρωπαική ενοποίηση, εκείνη την εποχή χωρίς τους «απεχθείς» Σοβιετικούς και σήμερα με το…Ισραήλ, το Μαρόκο, ακόμη και την Αυστραλία. Απλώς τελικά κρίθηκε ότι δεν θα ήταν σωστό να τεθεί υπό την αιγίδα μιας στρατιωτικής συμμαχίας και βρέθηκε η λύση της EBU.
Προσωπικά σας εξομολογούμαι ότι έπαψα να παρακολουθώ αυτό το κακόγουστο καρναβάλι, διακρατικού διαγωνισμού «ήπιας ισχύος» με τάχα μου γεωστρατηγικές προεκτάσεις, από το 2006.
Όταν κέρδισαν στην Αθήνα κάτι Φινλανδοί επίδοξοι χεβυμεταλάδες, τέταρτης κατηγορίας, με μοναδικό ατού ότι φορούσαν στολές…τεράτων και τραγουδούσαν με απόκοσμους βρυχηθμούς. Ακόμη κι ο Ρουσόπουλος είχε φοβηθεί τότε να τους παραδώσει το βραβείο και προτίμησε να κρυφτεί στα καμαρίνια μη τυχόν τα «τέρατα» του χώσουν καμία φιλική καρπαζιά.
Λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησαν οι Κοντσίτες, τα τραβεστί με τα μούσια, και κατάλαβα που πάει το πράγμα. Ότι εμετικό σκαρφίζεται η woke κουλτούρα στους διαδρόμους της Κομισιόν, πρέπει να το βλέπουμε και στις οθόνες μας. Προς εμπέδωση.
Είχε ψιλοπάρει το μάτι μου, δεν σας κρύβω και τα φετινά τέρατα, τους ψυχάκηδες, τους βρυκόλακες και τα φρικιά με κοινό χαρακτηριστικό τα μακριά γαμψά νύχια. Την Ιρλανδή μάγισσα, το ελβετικό…κοτόπουλο, γένους ουδετέρου και διάφορους άλλους εμφανώς διαταραγμένους.
Ορκίστηκα ότι δεν θα ανοίξω το χαζοκούτι, αλλά γυρνώντας στο σπίτι έπειτα από ένα δείπνο με φίλους υπέκυψα στο πειρασμό, χωρίς να υποψιάζομαι ότι θα δυσκολευθώ να κοιμηθώ μετά. Μιλάμε για κανονική ταινία τρόμου. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι είναι δυνατόν να μαζεύονται τόσοι ψυχανώμαλοι μαζί για να εκφράσουν τις σύγχρονες τάσεις κανιβαλισμού στην ευρωπαική μουσική σκηνή.
Οι καλλιτέχνες έχουν ασφαλώς δικαίωμα να προκαλούν. Αλλά όχι ως αυτοσκοπό της παρουσίας τους. Ακόμη και οι Sex Pistols, συγκροτηματάρα της εποχής μου, που έφτυναν το ακροατήριο και είχαν μηδέν μουσική παιδεία, αλλά αστείρευτο ταλέντο, περνούσαν ένα κοινωνικοπολιτικό μήνυμα. Το “God save the Queen she ain΄t no human being” είχε μία αξία.
Μεθαύριο, να είστε βέβαιοι, η Ιρλανδή μάγισσα θα μασάει και έντομα επί σκηνής. Επειδή αυτά θα αποτελούν ευρωπαική συνταγή διατροφής της Ουρσουλας φον ντεν Λάιεν. Πάει πολύ όμως αυτό το πράγμα που δυστυχώς γράφει και τηλεθέαση μάλλον με κάτι ξενύχτηδες μαζόχες σαν εμένα.
Αφού λοιπόν έχει έσοδα συμφωνώ με την πρόταση Βελόπουλου. Τουλάχιστον να μην το πληρώνουμε εμείς. Ας αναλάβει όλη τη παραγωγή ο ΣΚΑΙ με τον Ατζούν να τελειώνουμε. Ξέρουν από αυτά…
* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE