Τι μετράει ο δείκτης «γυάλινης οροφής» του Economist για τις συνθήκες εργασίας των γυναικών: Πρώτη η Ισλανδία – Στον αντίποδα, Νότια Κορέα, Τουρκία, Ιαπωνία

FILE PHOTO Protestors hold placards following a march for the rights and safety of women following International Women’s Day (IWD) at Hyde Park in Sydney, Australia, EPA, BIANCA DE MARCHI




Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, κάθε χρόνο το περιοδικό Economist αναλύει δέκα δείκτες που αφορούν  τις συνθήκες εργασίας για τις γυναίκες -από τη συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό και τους μισθούς έως την πληρωμένη γονική άδεια και την πολιτική εκπροσώπηση- για 29 κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ.

Πρόκειται για το λεγόμενο «δείκτη γυάλινης οροφής» (glass ceiling index).  Από τότε που ξεκίνησε η αποτύπωση το 2013, ο ρυθμός της αλλαγής είναι πολύ αργός, αλλά στις περισσότερες χώρες τα πράγματα κινούνται τουλάχιστον προς τη σωστή κατεύθυνση.

  • [Σημείωση: Ο όρος «γυάλινη οροφή» σημαίνει μεταφορικά το αόρατο εμπόδιο. Στις κοινωνικές επιστήμες και τα οικονομικά χρησιμοποιείται για να περιγράψει πιθανά εμπόδια που περιορίζουν συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες από το να αναρριχηθούν σε υψηλότερες θέσεις ευθύνης. Eν προκειμένω, ο δείκτης του Economist  (Glass Ceiling Index) συνδυάζει στατιστικά δεδομένα που αφορούν στο βαθμό εκπαίδευσης, τη συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό, τις αμοιβές, το κόστος ανατροφής των παιδιών, τα δικαιώματα μητρότητας και πατρότητας στον εργασιακό χώρο και την αντιπροσώπευση σε ανώτερα εργασιακά πόστα, προκειμένου να καταδείξει πιθανές αναισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών].

Βάσει των τελικών αποτελεσμάτων, η Ισλανδία ήρθε πρώτη για δεύτερη συνεχή χρονιά. Στην πραγματικότητα, οι σκανδιναβικές χώρες κυριαρχούσαν πάντα στην κορυφή του δείκτη, σημειώνοντας υψηλή βαθμολογία σε όλες τις μετρήσεις.

  • Στις τελευταίες θέσεις, είναι και πάλι οι γνωστές χώρες: οι γυναίκες στη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία και την Τουρκία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα εμπόδια στον εργασιακό χώρο. Η Αυστραλία και η Πολωνία είχαν τη μεγαλύτερη ανοδική αύξηση, και οι δύο ανέβηκαν πέντε θέσεις σε σχέση με πέρσι.

Αναφορικά με την εκπαίδευση και την επαγγελματική πορεία, επισημαίνεται ότι σχεδόν σε όλες τις χώρες μολονότι οι γυναίκες αποφοιτούν από το πανεπιστήμιο σε μεγαλύτερο αριθμό από τους άνδρες, τελικά αποτελούν μικρότερο μερίδιο του εργατικού δυναμικού σε όλους τους δείκτες.

Αυτό είναι πιο εμφανές στην Τουρκία, την Ελλάδα και την Ιταλία, όπου απασχολούνται λιγότερο από τα δύο τρίτα των ενήλικων γυναικών. Το χάσμα στα ποσοστά συμμετοχής στην εργασία σημαίνει ότι λιγότερες γυναίκες προάγονται σε υψηλότερες εταιρικές θέσεις, γεγονός που τροφοδοτεί το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων. Στον ΟΟΣΑ οι γυναίκες κερδίζουν περίπου 12% λιγότερο από τους άνδρες.

Αναφορικά με την πρόοδο των γυναικών στις επιχειρήσεις, η εκπροσώπηση των γυναικών σε ανώτερες διοικητικές θέσεις στον ΟΟΣΑ έφτασε το 34,2%, από 33,8% πέρσι. Η Σουηδία, η Αμερική και η Πολωνία είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές σε αυτόν τον δείκτη, με τις γυναίκες να κατέχουν πάνω από το 40% των θέσεων εργασίας υψηλού επιπέδου. Στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα το ποσοστό είναι απογοητευτικό 15% και 16%, αντίστοιχα.

Η δημιουργία οικογένειας μπορεί να δυσκολέψει πολλές γυναίκες να παραμείνουν στο εργατικό δυναμικό (ζήτημα που αποκαλείται “ποινή μητρότητας”). Δύο παράγοντες μπορούν να τις βοηθήσουν να κάνουν και τα δύο: η γενναιόδωρη γονική άδεια και η προσιτή φροντίδα των παιδιών. Η διάρκεια της άδειας μητρότητας μετ’ αποδοχών ποικίλλει ευρέως: η Ουγγαρία, η Ελλάδα, η Σλοβακία και οι Σκανδιναβικές χώρες είναι γενναιόδωρες […] Για να ενθαρρύνουν περισσότερες γυναίκες να εισέλθουν στο εργατικό δυναμικό, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα έχουν θεσπίσει τις πιο γενναιόδωρες πολιτικές άδειας πατρότητας στον ΟΟΣΑ. Ένα άλλο μέτρο για τους γονείς είναι το κόστος της παιδικής φροντίδας.

Η Fawcett Society, μια ομάδα εκστρατείας για την ισότητα των φύλων, υπολόγισε πρόσφατα ότι 250.000 βρετανίδες μητέρες με παιδιά κάτω των τεσσάρων ετών έχουν εγκαταλείψει την εργασία τους, λόγω του κόστους των παιδικών σταθμών και την έλλειψη ευελιξίας των εργοδοτών. Το κόστος φροντίδας παιδιών αντιστοιχεί περίπου το 25% του μέσου μισθού στη Βρετανία, σε σύγκριση με ένα μέσο όρο 14% στον ΟΟΣΑ.

Τέλος, όσον αφορά στην πολιτική, μελέτες έχουν δείξει ότι περισσότερες γυναίκες στην πολιτική ηγεσία συμβάλλουν στη μεγαλύτερη εστίαση στα δικαιώματα των γυναικών και στις οικογενειακές πολιτικές. Στην Ισλανδία, τη Σουηδία, τη Νορβηγία και τη Φινλανδία -τις τέσσερις πρώτες χώρες του δείκτη – οι γυναίκες κατέχουν τουλάχιστον το 45% των κοινοβουλευτικών εδρών. Στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, από την άλλη πλευρά, το μερίδιό τους είναι κάτω από 20%.

Συμπερασματικά, η φετινή μέση βαθμολογία είναι ελαφρώς υψηλότερη από την περσινή, αν και στους περισσότερους δείκτες ο ρυθμός βελτίωσης ήταν αργός. Στις περισσότερες χώρες οι γυναίκες εξακολουθούν να αγωνίζονται για να σπάσουν ‘το γυάλινο ταβάνι’.

Economist [The Economist’s glass-ceiling index]

Υποτονικό κλίμα στο άνοιγμα των συναλλαγών στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια: Επιφυλακτικοί οι επενδυτές λόγω των στοιχείων για ευρωζώνη και ΗΠΑ

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: