Η παγκοσμιοποίηση και η Κύπρος: Ξένοι και ντόπιοι οργανώνουν πολιτικά και οικονομικά την επιβολή μιας λύσης που δεν θα είναι λύση, αλλά προσωρινή ρύθμιση…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν στο Λονδίνο ενόψει της επίσκεψης Μητσοτάκη στην Άγκυρα

Στην Κύπρο την 1η Μαΐου η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν: Σημαντικό μήνυμα και για το Κυπριακό η παρουσία της, λέει ο ΠτΔ

Κρύβουμε την ΑΟΖ μας από τους Τούρκους; Προκαλεί εντύπωση η παντελώς αδικαιολόγητη αντίδραση της Άγκυρας για μία πρωτοβουλία, η οποία έχει μόνο περιβαλλοντικό χαρακτήρα

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ, Λευκωσία

Η παγκοσμιοποίηση είναι μια αντικειμενική διαδικασία η οποία προκλήθηκε από την ίδια την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, στις πιο προηγμένες τεχνοοικονομικά χώρες.

Η εφαρμογή της όμως κατά τρόπο βίαιο και ισοπεδωτικό είναι αποτέλεσμα επιλογής των οικονομικών και πολιτικών ελίτ (ολιγαρχία) των ισχυρών παγκοσμιοποιητικών δυνάμεων.

Για να προχωρήσει η παγκοσμιοποίηση με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα έπρεπε να σπάσουν σειρά αντιστάσεις.  Η αποτελεσματικότητα φυσικά όπως μετριέται από τη σκοπιά των παγκοσμιοποιητών.

Να σπάσουν μάλιστα οι αντιστάσεις με οποιονδήποτε τρόπο και οποιονδήποτε κόστος.  Να σπάσουν με τη χρησιμοποίηση και εκμετάλλευση ακόμα και των πιο αντιδραστικών και σκοταδιστικών δυνάμεων στον κόσμο, όπως π.χ. το Ισλαμικό Κράτος και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι.

• Μερικά χειροπιαστά παράγωγα της βίαιης και ισοπεδωτικής εφαρμογής της παγκοσμιοποίησης είναι η βίαιη αιματηρή διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και η Αραβική ΄Ανοιξη.  Είναι οι εισβολές σε Ιράκ, Συρία, Λιβύη και αλλού στο όνομα της δημοκρατίας, ελευθερίας κ.ο.κ.

Σε άλλες χώρες, ακόμα και μέλη της Ε.Ε. η βίαιη προώθηση της παγκοσμιοποίησης διοχετεύτηκε βασικά  μέσον οικονομικών πολιτικών και εργαλείων.  Κύρια μορφή υποταγής των χωρών των οποίων οι λαοί αντιστέκονταν σε διάφορες πτυχές της παγκοσμιοποίησης ήταν δύο κατά τη γνώμη μου.

Στους μεν λαούς κράτη π.χ. της Νότιας Ευρώπης επιβλήθηκαν μέσον του χρέους τους προς τους διάφορους μηχανισμούς της παγκοσμιοποίησης μετατρέποντας σε ορισμένα από αυτά τα κράτη σε αποικίες χρέους  μέχρι να υποκύψουν και σε άλλες χώρες όπου οι λαοί αντέδρασαν π.χ. εκεί και όπου στην Ευρώπη διεξήχθησαν δημοψηφίσματα, τους επέβαλαν τελικά τις πολιτικές της παγκοσμιοποίησης, στο όνομα της εθνικής ασφάλειας και άλλα συναφή.

Σκοπός μου σήμερα δεν είναι να επεκταθώ στο θέμα παγκοσμιοποίηση, στο οποίο θα επανέλθω άλλη φορά.  Σκοπός μου είναι να υποδείξω και αναδείξω ότι ούτε η Κύπρος έμεινε ανεπηρέαστη.  Ούτε οικονομικά, ούτε πολιτικά.  Να υπογραμμίσω επίσης ότι το σάρωμα των αντιστάσεων λαών και κρατών δεν περιορίστηκε μόνο στον οικονομικό και πολιτικό τομέα.

Αφορά και όλους τους άλλους τομείς.  Πολιτισμό, τρόπο ζωής, παράδοση, θρησκευτικές και ηθικές αντιλήψεις, αθλητισμό, περιβάλλον κ.ο.κ.  Βασικός στόχος η αφαίρεση, αν τα καταφέρουν, κάθε εθνικού και παραδοσιακού χαρακτηριστικού και  επιβολή ενός ομοιόμορφου τρόπου ζωής και συστήματος αντιλήψεων, που στο τέλος της ημέρας θα υπακούει τους νέους  θεούς.  Τους παγκοσμιοποιητές δισεκατομμυριούχους και τρισεκατομμυριούχους.

Η Κύπρος βίωσε και βιώνει αυτήν την προσέγγιση μέσον δύο δρόμων.  Του οικονομικού και πολιτικού.  Να προστρέξω βέβαια να υπογραμμίσω ότι, τόσον εμείς, όσον και άλλες χώρες, που δεχτήκαμε αυτήν την επίθεση, δώσαμε δυστυχώς ισχυρές αφορμές για να μας κτυπήσουν.

Στην περίπτωση της Κύπρου θεωρώ ότι ο κύριος λόγος που δεχτήκαμε τέτοιες συμπεριφορές είναι ο πολιτικός.  Δεν είναι το μέγεθος της οικονομίας μας όπως στην περίπτωση της Ιταλίας και Ισπανίας ή και σήμερα της Γαλλίας που έστω και αργά συγκλονίζεται από τα αρνητικά αποτελέσματα αυτής της βίαιης διαδικασίας.

Ούτε φυσικά οι σχεδόν ανύπαρκτοι πλουτοπαραγωγικοί μας πόροι συγκρινόμενοι π.χ. με Ιράκ, Λιβύη, Αφγανιστάν ή Βραζιλία, που επίσης δέχτηκαν φοβερά κτυπήματα, όπως και άλλα μεγάλα σε μέγεθος Κράτη της Ασίας, π.χ. Νότιος Κορέα ή Αφρική π.χ.  Κογκό.  Εμείς βασικά, μετά το 1974 τα όσα χτυπήματα δεχτήκαμε και δεχόμαστε έχουμε να κάνουν με τη γεωγραφική μας θέση.

• Αυτή η θέση είναι η αιτία των δεινών μας, αυτή η θέση είναι η αιτία και πολλών θετικών, αυτή η θέση είναι και η ελπίδα μας για σωτηρία, όσο είναι και ο πιθανός λόγος που θα προκληθούν και άλλα δεινά.

Με δεδομένο λοιπόν ότι οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης από όπου και αν προέρχονται θέλουν να ελέγχουν την Κύπρο, χωρίς όμως να αποτελεί το άλυτο κυπριακό, αγκάθι στις σχέσεις τους με την Τουρκία και πολύ περισσότερο, να μην αποτελέσει η λύση του αφορμή να χάσουν την Τουρκία οριστικά, οι μεν προς τη Δύση και οι δε προς την Ανατολή, επιδιώκουν μια λύση που δεν θα στηρίζεται στα όσα ευαγγελίζονται για σκοπούς εντυπώσεων.

Δεν μπορεί να δώσουν ως εκ τούτου στο πιάτο μια πρόταση λύσης στηριγμένη π.χ. στις αρχές και αποφάσεις του ΟΗΕ και της Ε.Ε.   Από την άλλη δεν μπορούν να μας επιβάλουν μια λύση αντίθετη προς αυτές τις αρχές και αποφάσεις γιατί θα αποτελέσει κακό προηγούμενο για πολλές άλλες περιπτώσεις.

Οπόταν τι κάνουν;  Οργανώνουν την επιβολή μιας λύσης που δεν θα είναι λύση, αλλά προσωρινή ρύθμιση, μέσα από την επιβολή αυτής τους της πρότασης με ειρηνικό τρόπο.  Δηλαδή, να μας πείσουν να υιοθετήσουμε από μόνοι μας οι κύπριοι, τη δική τους πρόταση, στο όνομα του δικού μας συμφέροντος.  Πως προωθούν την επιβολή της;  Οικονομικά και πολιτικά.

Από οικονομικής πλευράς εκμεταλλευόμενοι, λάθη, παραλείψεις και σοβαρότατα ατοπήματα από κατά καιρούς κυβερνήσεις, επέφεραν, μόνο στη μικρή Κύπρο το πρωτοφανές κούρεμα.  Η συνέχεια αυτού του πλήγματος κατέληξε στο να μην υπάρχει σήμερα Τράπεζα κυπριακών συμφερόντων στην Κύπρο.  Επέβαλαν πλήρη έλεγχο στους οικονομικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς κ.ο.κ.

Στο πολιτικό κομμάτι πιέζουν με παρεμβάσεις τους από έξω προς τα μέσα.  Επίσης αξιοποιούν εγχώριες δυνάμεις που για διάφορους λόγους, υιοθετούν το αφήγημα, αυτών των εκτός Κύπρου κύκλων, το οποίο λέει προσφέρεται ακόμα κάτι στον κατακτητή για να μη πάθετε χειρότερα.

• Και αυτό το κάτι σε κάθε στάδιο του κυπριακού μετά το 1974 ήταν συγκεκριμένο.  Τώρα αυτό το κάτι ακούει στο όνομα «ολίγη κυριαρχία».  Αλλά δεν υπάρχει ολίγη κυριαρχία.  Η κυριαρχία είναι μία και μόνη.

Όποιος λοιπόν κύπριος από τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας έως ένα απλό πολίτη, από μια ομάδα ανθρώπων έως οργανωμένα σύνολα αντικρούει αυτήν την προσέγγιση δέχεται πόλεμο από διάφορες κατευθύνσεις και σε πολλά και διάφορα επίπεδα.

Απλά γιατί αυτό που εξυπηρετεί τους φορείς της μονόπλευρης, ισοπεδωτικής και βίαιης παγκοσμιοποίησης είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που εξυπηρετεί το σύνολο του κυπριακού λαού.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η τροχαία, η ασφάλεια και ορισμένοι προβληματισμοί: Μια χώρα όπου το αυτοκίνητο έχει εξελιχθεί σε τρόπο ζωής και χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία σε έργα υποδομής…