Η απάντηση στη διχοτόμηση και στα “δύο κράτη” που ζητά ο Ερντογάν είναι μία: Η Κύπρος πρέπει να είναι ένα κράτος, ένας λαός, μία κυριαρχία, τελεία και παύλα…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Κύπρος έχει καταστεί κόμβος αλληλεγγύης για την ΕΕ και όλο τον κόσμο διαμηνύει η φον ντερ Λάιεν- Η ΕΕ είναι το βασικό μας στήριγμα δηλώνει ο Χριστοδουλίδης [video]

Έκτακτο: Κατατέθηκε στο αμερικανικό Κογκρέσο νομοσχέδιο για την άρση του εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Πολιτειών εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας (Video)

Το σενάριο που «τρέχει» η ιταλική ΕΝΙ για το φυσικό αέριο της Κύπρου, αποκαλύπτει ο Φιλελεύθερος: Πρώτες βοήθειες στο αιγυπτιακό Ζορ με το αέριο του Κρόνου

Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Φιλελεύθερος

Το λένε και το ξαναλένε. Με διάφορες παραλλαγές. «Η επανέναρξη των συνομιλιών για μια πολιτική διευθέτηση θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο εάν η κυριαρχική ισότητα των Τουρκοκυπρίων αναγνωριζόταν εκ των προτέρων».

Έτσι το έλεγε ο Τατάρ προχτές, μετά που συνάντησε την Ολγκίν. Και «ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός για μια επιτυχημένη επίλυση του Κυπριακού… (είναι) ένα νέο μοντέλο και αυτό το νέο μοντέλο είναι μια λύση δύο κρατών».

Πώς απαντούμε εμείς; Στήνοντας σενάρια για να αποδείξουμε ότι οι συνομιλίες δεν ξαναρχίζουν διότι ο Χριστοδουλίδης δεν είναι ειλικρινής και πρέπει να πείσει τη διεθνή κοινότητα, διότι έχασε την ευκαιρία ο Αναστασιάδης στον Κραν Μοντάνα, διότι έχασαν την ευκαιρία οι Ελληνοκύπριοι το 2004.

• Κάνουμε πως δεν ακούμε τους όρους των συνομιλητών μας; Ή τους ακούμε και θέλουμε να βρεθεί κάποιος να τους δεχτεί; Πριν ο Αναστασιάδης και τώρα ο Χριστοδουλίδης. Διότι και προηγουμένως ίδιους όρους είχαν. Με τη διαφορά ότι δεν τους έθεταν εκ των προτέρων, τους έθεταν στο τραπέζι των συνομιλιών.

Αυτοί που καλούν τώρα τον Χριστοδουλίδη να αποδείξει ότι θέλει διαπραγμάτευση και λύση τι του ζητούν ακριβώς να κάνει; Διάβαζα χτες έναν αρθρογράφο, που του υποδείκνυε να μιμηθεί την Αννίτα Δημητρίου η οποία μίλησε στην Ολγκίν για επανέναρξη διαπραγματεύσεων από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντάνα, στη βάση των παραμέτρων του πλαισίου Γκουτέρες και όλων των συγκλίσεων…

Φαίνεται πια τόσο εξωπραγματικό το σκηνικό, που αναρωτιέμαι αν απλώς αποφάσισαν (δημοσιογράφοι και πολιτικοί) ότι δεν έχουμε σωτηρία, και λένε αμπελοφιλοσοφίες να περνά ο καιρός. Όταν βρουν το θάρρος μπορεί και να αποκαλύψουν ότι αυτό που πραγματικά επιθυμούν είναι να δεχτεί ο Χριστοδουλίδης (ή ο επόμενος) αυτό που ζητούν οι Τούρκοι. Αλλά, αν πιστεύουν πράγματι ότι θα έρθει η λύση με αυτό τον τρόπο ας το συζητήσουν κι αυτό.

Ας πούμε, δηλαδή, ότι αποδεχόμαστε εκ των προτέρων την «κυριαρχική ισότητα» και πάμε σε διαπραγμάτευση. Τι θα διαπραγματευτούμε; Τις σχέσεις καλής γειτονίας. Πριν από τις σχέσεις καλής γειτονίας, θα πρέπει να συζητήσουμε τι ρόλο θα παίζει η Τουρκία στην Κύπρο. Ή να μην το συζητήσουμε ούτε αυτό;

Διότι, ο επόμενος όρος του Τατάρ και των Τουρκοκυπρίων (δεξιών κι αριστερών), είναι ότι ο κατοχικός στρατός και οι τουρκικές εγγυήσεις είναι κόκκινη γραμμή. Δηλαδή, ακόμα κι αν δεχτούμε (που δεν πρέπει να δεχτούμε ποτέ), τη λύση δυο κρατών, θα πρέπει ταυτόχρονα να δεχτούμε ότι στη γραμμή αντιπαράταξης, που θα μετατραπεί σε σύνορο, θα συνεχίσουν να είναι παραταγμένοι οι Τούρκοι στρατιώτες.

Έστω, όμως, ότι το ξεπερνούμε κι αυτό με μια συμφωνία για περιορισμένο αριθμό στρατιωτών σε βάθος χρόνου. Έστω και ότι οι τουρκικές εγγυήσεις θα είναι για την «τδβκ» και όχι για όλη την Κύπρο, όπως θέλει η Τουρκία. Θα είναι εγγυήσεις και στρατός απέναντι σε ποιους; Δηλαδή, η Τουρκία θα προστατεύει τους Τουρκοκύπριους απέναντι στους Ελληνοκύπριους και οι Ελληνοκύπριοι θα νιώθουν ασφαλείς για να το δεχτούν;

Θα συζητήσουμε, μήπως, το ότι το ένα κράτος της Κύπρου θα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άλλο θα είναι μέλος του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης; Διότι, αν δεν θα είναι στην ΕΕ το τουρκοκυπριακό κρατίδιο, τι θα γίνει με τους Τουρκοκύπριους; Θα ακυρωθούν αυτομάτως τα ευρωπαϊκά τους διαβατήρια;

• Αν θα είναι στην ΕΕ, τότε μπαίνουν άλλα ζητήματα, που δεν τα σηκώνει ο οργανισμός των «γειτόνων». Το ότι, ας πούμε, θα δικαιούνται οι Ελληνοκύπριοι να αγοράζουν περιουσίες και να δραστηριοποιούνται σε όλη την Κύπρο χωρίς όρους. Αλλά, το πιο σημαντικό: Η ΕΕ θα δεχθεί να είναι μέλη δύο κυπριακά κράτη; Ή, μήπως, θα μπει ζήτημα εξόδου και για την Κυπριακή Δημοκρατία;

Για να εξηγούμαστε, λοιπόν και να μην μένουμε στις αμπελοφιλοσοφίες. Η αλήθεια είναι ότι με αυτούς τους ανθρώπους ούτε με τα δύο κράτη θα βρεθεί λύση. Διότι, το επόμενο βήμα θα είναι να θέλουν όλη την Κύπρο!

«Ας είμαστε δημιουργικοί», έλεγε προχτές στο «Ανατολού» ο Τατάρ. «Αν μπορέσουμε να το πετύχουμε αυτό, η Κύπρος μπορεί να γίνει ένα ευημερές νησί, πιθανότατα πιο ευημερές από το Ντουμπάι». Ίσιαλλα. Αλλά, για να γίνει η Κύπρος «πιο ευημερούσα από το Ντουμπάι», πρέπει να είναι ένα κράτος, ένας λαός, μία κυριαρχία. Τελεία και παύλα.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η ακροδεξιά είναι εφιαλτικά παρούσα στην Κύπρο: Το «ιερό» σκάνδαλο, οι πολιτικές προεκτάσεις και ο μεγάλος κίνδυνος ενόψει των Ευρωεκλογών