Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης τέλεσε τα εγκαίνια χώρου πρασίνου προς τιμή του Στρατηγού Κατσάνη, που έπεσε μαχόμενος για την Κύπρο. Φωτογραφία ΓΤΠ, PIO
Της ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΑΒΒΙΔΟΥ*, Λευκωσία
Η πολύ σημαντική πρωτοβουλία της κυπριακής κυβέρνησης για τη δημιουργία θαλάσσιου διαδρόμου με σκοπό την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα αναδεικνύει το γεωστρατηγικό ρόλο της Κύπρου, ενός σταθερού, προβλέψιμου και αξιόπιστου εταίρου για την Ευρώπη και τη Δύση ευρύτερα.
Η επιχείρηση «Αμάλθεια» ενισχύει τις συντονιστικές δυνατότητες της Κύπρου και ως εκ τούτου, αποτελεί μια ιστορική ήττα για την Τουρκία, η οποία διακαώς αναζητούσε τους τρόπους να αναλάβει την παροχή της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα.
Εν τέλει, ο θαλάσσιος αποκλεισμός της Γάζας αίρεται δια μέσου της Κύπρου. Επιπρόσθετα, η επιχείρηση εμπλέκει την Ευρωπαϊκή Ένωση στη διαχείριση της κρίσης στη Μέση Ανατολή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) αποκτά λόγο και ρόλο σε μια περιφερειακή κρίση με διεθνές αποτύπωμα δια μέσου της κυπριακής πρωτοβουλίας.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσον ο νέος ρόλος που αναλαμβάνει η Κύπρος κεφαλαιοποιείται προς το συμφέρον της χώρας. Όντως, η Κύπρος απέκτησε μια θετική δημοσιότητα και ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης έλαβε τα εύσημα από την ΕΕ, ενώ, μια τέτοια προσπάθεια εμπλέκει όλους τους δρώντες στην περιοχή.
Ιδιαίτερα σε μια γειτονιά, η οποία χαρακτηρίζεται από συνεχείς συγκρούσεις και αέναους ανταγωνισμούς είναι σημαντικό να ενισχύονται οι συμμαχίες και μαζί τους το κύρος και η αξιοπιστία της χώρας. Ωστόσο, η Κύπρος παρέχει υπηρεσίες συντονισμού και διαμεσολάβησης υπό την αντίληψη ενός πρόθυμου διευκολυντή.
Με δεδομένη την αβέβαιη χρονική διάρκεια του πολέμου, οι προσπάθειες για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας θα εντατικοποιηθούν τη στιγμή μάλιστα που ο θαλάσσιος διάδρομος αποτελεί τη μόνη ασφαλή δίοδο. Η Κύπρος θα μπορούσε να διεκδικήσει τη συμπερίληψη της «Αμάλθεια» στο πλαίσιο της κοινής ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής.
Τα άρθρα 28Β και 28Γ της Συνθήκης της Λισαβόνας προβλέπουν την ανάληψη κοινών δράσεων εκ μέρους ομάδας κρατών – μελών σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής κατόπιν απόφασης του Συμβουλίου. Αδιαμφισβήτητα, η Κύπρος θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν ηγετικό ρόλο σε μια τέτοια προσπάθεια.
Διότι, είναι σημαντικό να αντιληφθούμε πως η δημιουργία του θαλάσσιου διαδρόμου μαρτυρεί την απροθυμία κυρίως του Ισραήλ να συμβάλει στη διάνοιξη χερσαίων διόδων. Η πείνα και ο εκτοπισμός αποτελούν εργαλεία του πολέμου. Το Ισραήλ δεν μπορεί πλέον να υποστηρίξει τον ηθικό του αγώνα.
Εν μέσω ενός βδελυρού και αιμοβόρου γεγονότος, η Κύπρος στέκεται τρόπον τινά τυχερή, αναλαμβάνει τα ινία και την πρωτοβουλία μιας επιχείρησης, η οποία είναι αποτέλεσμα και προϊόν της απροθυμίας άλλων κρατών να αναλάβουν τη διαχείριση της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Επομένως, χρειάζεται περισσότερη αυτοπεποίθηση και συστηματικότερη προσπάθεια, έτσι ώστε οι σημαντικές διαμεσολαβητικές πρωτοβουλίες, τις οποίες αναλαμβάνει η Κύπρος σε περιόδους σοβαρών κρίσεων στην περιοχή, να κεφαλαιοποιούνται υπέρ της εθνικής εξωτερικής της πολιτικής.
* Ειρήνη Σαββίδου
Πολιτικός Επιστήμων, Ερευνήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Επικεφαλής της IS Pegasus Coaching & Consulting Ltd.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE