Μια Κεντρική Επιτροπή στα όρια του τσίρκου: Η τοξική εσωκομματική αμφισβήτηση σε έναν αρχηγό λίγων εβδομάδων προκαλεί ευθέως τον κόσμο που τον ψήφισε!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Oι έξι υποψήφιοι του ΑΚΕΛ για τις Ευρωεκλογές: Η Κεντρική Επιτροπή αποφάσισε ποιοι θα διεκδικήσουν την ψήφο των πολιτών, τρεις γυναίκες

Η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει τα κείμενα θέσεων για το συνέδριο του Φεβρουαρίου

Η πρώτη μεγάλη κρίση του «καθαρού» ΣΥΡΙΖΑ και η επίσκεψη Κασσελάκη στον Αρχιεπίσκοπο: Μέσα στο χάος, συνεδριάζει και η κεντρική επιτροπή [βίντεο]

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ*, Αθήνα

Δεν ξέρω τι είδους ανθρωποφαγία είχε συναντήσει ο Στέφανος Κασελλάκης στους διαδρόμους και τα γραφεία της Goldman Sachs, νομίζω όμως ότι αυτή η κανιβαλική ατμόσφαιρα οχλοβοής φοιτητικού αμφιθεάτρου που έζησε το περασμένο Σάββατο στην αίθουσα της Κεντρικής Επιτροπής θα του μείνει αξέχαστη.

Οι ανθρωποφάγοι, αυτή τη φορά αντί για κουστούμια και γραβάτες, ή ταγέρ με γόβες, φορούσαν ξεχειλωμένα μπλουζάκια πόλο, τζιν σακάκια, εμπριμέ πουκαμίσες και κακόγουστες πασμίνες. Πάλι καλά που είχαν ξεχάσει στη ντουλάπα τα στρατιωτικά αμπέχωνα και τα ταγάρια της δεκαετίας του ΄80…

Η ελληνική αριστερά λοιπόν στα χειρότερα της. Πραγματική απελπισία. Καμαρίλα, ιδιοτέλεια, φραξιονισμός, τραμπουκισμοί, αλλά και…κατινιές από αυτές που παραπέμπουν περισσότερο σε μαλλιοτραβήγματα αστέρων πρωινάδικου παρά σε ιδεολογική αντιπαράθεση «συντρόφων».

• Ξεφτιλίκι και χαράς ευαγγέλια για τα κανάλια της διαπλοκής που έψαχναν τροφή για να στήσουν το…αρνητικό κοντράστ με την θριαμβευτική επίσκεψη του Μωυσή στο σούπερ μάρκετ.

Ας έρθουμε όμως στα συγκαλά μας. Γι αυτό το κατάντημα ευθύνεται ο νέος αρχηγός; Λοιπόν, όσο και να αντιπαθεί κάποιος τον κύριο Κασελλάκη, αν θέλει να είναι στοιχειωδώς αντικειμενικός, οφείλει να ομολογήσει ότι η προσπάθεια αμφισβήτησης με το «καλημέρα» της εκλογής του, μιας εκλογής μάλιστα άμεσης από τους ανώνυμους ψηφοφόρους του Σύριζα, ήταν πράξη κατ’ εξοχήν αντιδημοκρατική.

Επιπρόσθετα αποτέλεσε ευθεία προσβολή για τον απλό κόσμο που έσπευσε στις κάλπες, δίνοντας ένεση ζωής σε ένα κόμμα που χαροπαλεύει.

Σε εκείνη την αναμέτρηση δεν ψηφίστηκε ο Στέφανος Κασελλάκης. Μέσα στην απελπισία τους απλώς οι οπαδοί του Σύριζα (και όχι μόνον) μαύρισαν όλες εκείνες τις εναλλακτικές που θα αποτελούσαν εγγύηση για την παραμονή του οικογενειοκρατικού καθεστώτος Μητσοτάκη στην εξουσία!

Με πρώτη και καλύτερη την κυρία Αχτσιόγλου που με ύφος πληγωμένης φαμ φατάλ, αντιπολιτεύεται τον νέο πρόεδρο τοξικά, λες και της άρπαξε τη μπουκιά από το στόμα.

Για τους υπόλοιπους που υποτίθεται ότι αποτελούσαν και την εσωκομματική αντιπολίτευση στον Τσίπρα δεν συντρέχει λόγος ούτε απλής αναφοράς. Γιατί δεν αποτελούν αξιομνημόνευτη συνιστώσα. Εμετρήθησαν, εζυγίσθησαν και ευρέθησαν…αυτοί και ο εαυτός τους. Μπορούν να πάρουν το σακίδιο τους και να αποχωρήσουν, έστω και με πολεμικές ιαχές, όπως το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου.

Αν υποθέσουμε ότι αρχηγός τους είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, που ήδη «χαιρέτισε», δυσκολεύομαι να αντιληφθώ την ακριβή ιδεολογική τους απόχρωση στον παρδαλό καμβά της αριστεράς του Σύριζα.

Νοικοκύρης των δημόσιων οικονομικών με…μνηνονιακή συνταγή λιτότητας και υπερφορολόγησης, προσηνής συνομιλητής των δανειστών, φιλαράκος του Στουρνάρα, απολογητής ακόμη και του αισχρού εξωδικαστικού συμβιβασμού με την Ζήμενς, τι δουλειά έχει ο Τσακαλώτος με την «ριζοσπαστική αριστερά»; Α! Ξέχασα. Τον ενώνει με τον Φίλη, τον Σκουρλέτη, τον Βούτση και τους υπόλοιπους ο εθνομηδενισμός και η συμπάθεια στους μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων.

• Ε, ας πάνε όλοι μαζί στο καλό να αναζητήσουν την τύχη τους σε ένα άλλο σχήμα κι αν ποτέ ξεπεράσουν τα ποσοστά της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ, το ξανασυζητάμε. Το κόμμα με τον Κασσελάκη δεν τους χωράει, να τον ρίξουν δεν μπορούν και η πιο τίμια στάση είναι αυτή του συντρόφου Τζουμάκα που εξ’ αρχής, ο δόλιος, ξεκαθάρισε την θέση του.

Ξαναγυρνάω λοιπόν στην μοναδική επίδοξη «δελφίνο», την Εφη Αχτσιόγλου. Ξεκίνησα να διαβάζω προχθές τη δήλωση…μανιφέστο στη Κεντρική Επιτροπή, ένα από αυτά τα απίθανα σεντόνια ανακυκλούμενης μπουρδολογίας που αποτελούν την καλύτερη συνταγή για την θεραπεία της αυπνίας.

Στην πρώτη κιόλας παράγραφο όμως έμεινα εμβρόντητος: «Οι μεγάλες προσδοκίες των σαρωτικών αλλαγών και της εντυπωσιακής ανάκαμψης που είχε καλλιεργήσει ο σημερινός Πρόεδρος δεν επιβεβαιώθηκαν στη πραγματική ζωή»! Τι λες βρε Εφούλα μου; Ο Κασελλάκης εξελέγη στις 24 Σεπτεμβρίου. Σήμερα έχουμε 13 Νοεμβρίου.

Τι έπρεπε δηλαδή να έχει κάνει σε επτά εβδομάδες; Να έχει καταλάβει τα χειμερινά ανάκτορα του Μητσοτάκη; Η να επιστρατεύσει τον Φαναρά για να τον δείχνει πρώτο στις δημοσκοπήσεις; Τι είδους «εντυπωσιακή ανάκαμψη» θα μπορούσε να πετύχει σε δύο μήνες ένας αρχηγός που στην κυριολεξία…προσγειώθηκε από το πουθενά και ψηφίστηκε ως «διέξοδος ελπίδας», όχι ως επιλογή σιγουριάς.

Δεν πρόλαβε ο άνθρωπος να κάτσει στην καρέκλα του, να μυρίσει λίγο την ατμόσφαιρα στη Κουμουνδούρου, να πάει τρεις βόλτες στη βουλή, να σφίξει τα χέρια πολιτών στους δρόμους και υπήρχε η απαίτηση να τριπλασιάσει τα ποσοστά ενός κόμματος…σμπαραλιασμένου σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Δυστυχώς αυτή δεν είναι απαίτηση λογικής, αλλά ένδειξη παθολογικής ανυπομονησίας: Να τον διώξουμε γρήγορα και να αναλάβουμε εμείς…

Το «εμείς» της Εφούλας πάλι δεν είμαι σε θέση να το προσδιορίσω. Υπάρχουν στο επιτελείο και στο στενό της κύκλο αρκετοί πυροβολημένοι, υπάρχουν και κάποιοι κατά γενική ομολογία σοβαροί.  Διάσπαρτοι κυκλοφορούν ανάμεσα στα στρατόπεδα και μερικοί που σήμερα είναι και αύριο…δεν είναι.  Οι λεγόμενοι «ισαποστάκηδες».

• Αν ρωτήσεις δηλαδή τι σκέφτεται ο Ραγκούσης, η Γεροβασίλη, οΤεμπονέρας δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι θα βγάλεις άκρη. Την μία μέρα με τον Στέφανο, νομιμόφρονες «προεδρικοί», την άλλη με το «6+6»,  την τρίτη αντάρτες κατά του δημοψηφίσματος. Ακροβατούν εκ του ασφαλούς μέχρι να δουν που θα κάτσει η μπίλια.

Σίγουρα ο Κασελλάκης δεν μπορεί να στηριχθεί σε τέτοιους. Αν επικρατήσει θα σπεύσουν να τον αγκαλιάσουν, αλλά είναι βέβαιο ότι θα δίνουν διαπιστευτήρια κι αλλού. Όχι μόνο στην Ατσιόγλου.

Την ώρα που έκλεινα αυτό το κείμενο διάβασα και την νέα ανακοίνωση της Εφης. Δυστυχώς δεν μπορεί να συγκρατήσει το μένος της για το νέο πρόεδρο. Οι δηλώσεις της αποπνέουν οργή, για να μην πω μίσος. Γι αυτό θα είναι καλύτερο και για τους δύο να χωρίσουν εγκαίρως.

Αν χρειαστεί ας μείνει μόνος του ο Κασελλάκης με τον Πολάκη, τον ναύαρχο και την Αυγέρη να ξαναστήσει το μαγαζί από την αρχή. Εφόσον καταφέρει να βρει κόσμο για να το γεμίσει δεν έχει ανάγκη κανέναν. Κι ας του φάνε τις μισές έδρες αύριο. Αν πάλι δεν τα καταφέρει ας γυρίσει στο Μαιάμι.

Επιμύθιον:  Παρότι προς στιγμήν συνασπίστηκαν οι πάντες («ομπρελίνοι», «εφουλάκηδες» και «ισαποστάκηδες»)σε ένα κομματικό όργανο όπου οι ισορροπίες φαίνονταν αμφίρροπες δεν κατάφεραν να ρίξουν τον Κασελλάκη. Ο μικρός ίσως αποδειχτεί ικανός θηριοδαμαστής. Μόνο που το τσίρκο του Σύριζα δεν χρειάζεται θηριοδαμαστή. Απολυμαντή χρειάζεται για να φύγουν τα τσιμπούρια, οι αράχνες και οι κοριοί που πράγματι (θέλοντας ή μη) λειτουργούν ως «Πέμπτη Φάλαγγα» για λογαριασμό του Μητσοτάκη…

* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου  «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Αντέχει η Ελλάδα άλλους μετανάστες και πρόσφυγες; Να αναλάβουν τις ευθύνες τους οι χώρες που με την ιδιοτελή πολιτική τους προκάλεσαν συγκρούσεις και τους υποχρέωσαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους