Οι ακραίες δίαιτες με ξύδι που σκότωσαν τον Λόρδο Βύρωνα: Οι αμφίβολες μέθοδοι θεραπείας που τον ταλαιπώρησαν επί χρόνια

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ομιλία Δένδια στο Cambridge για τα 200 έτη από τον θάνατο του Λόρδου Βύρωνα: Η Ελλάδα τον θυμάται και πάντοτε θα τον τιμά

Σαν αύριο ο Λόρδος Βύρων πέθαινε στο Μεσολόγγι: Ο Observer αποκαλύπτει την επιταγή του για την Επανάσταση στην Ελλάδα [photo]

Η ηρωική Έξοδος του Μεσολογγίου: Τα διδάγματα για την Κύπρο και την Ελλάδα του 2021

Ο ρομαντικός ποιητής Λόρδος Μπάιρον -διάσημος για την πλούσια και εκφραστική απεικόνιση του τοπίου και των ανθρώπινων συναισθημάτων- θεωρείται μια από τις βασικές προσωπικότητες της αγγλικής λογοτεχνίας.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ωστόσο, υπέφερε από πολλά προβλήματα υγείας, που κυμαίνονταν από ίλιγγο, ραιβοποδία, γονόρροια, ελονοσία, ακόμη και βουλιμία και ανορεξία.

Οι αμφίβολες μέθοδοι θεραπείας της εποχής καταγράφηκαν στα γραπτά του, συμπεριλαμβανομένου του γνωστού μπουρλέσκ επικού ποιήματος Don Juan. Εδώ αναφέρει την κατανάλωση αλάτων Epsom, τα οποία χρησιμοποιούνταν ως καθαρτικό ή ως μυοχαλαρωτικό όταν διαλύονταν στο νερό του μπάνιου. Συνδυάστηκαν επίσης με άλλα ισχυρά διουρητικά και καθαρτικά για να καθαρίσουν το σώμα και να προκαλέσουν εμετό.

Απαιτητικές δίαιτες

Στα νιάτα του, ο Βύρων ακολουθούσε αυστηρές δίαιτες για να αποφύγει τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η μητέρα του ως συνέπεια του υπερβολικού βάρους. Κάποια στιγμή, πειραματίστηκε καταναλώνοντας μόνο ένα τέταρτο της λίβρας (113 γραμμάρια) κρέατος την ημέρα μαζί με μικρές ποσότητες κρασιού.

Στα τελευταία του χρόνια στράφηκε στο ξύδι, πιστεύοντας ότι το ξινό υγρό θα μπορούσε να μειώσει την όρεξή του. Η απώλεια βάρους που προέκυψε ήταν δραματικά επιτυχής, αλλά είχε και σοβαρές συνέπειες: τα οδοντικά προβλήματα, οι έμετοι και η διάρροια έγιναν σταθερά χαρακτηριστικά της ζωής του. Το κατάπινε μόνο με νερό και ρύζι, καθώς πίστευε ότι αυτό θα ενίσχυε τα καθαρτικά του αποτελέσματα.

Ως αποτέλεσμα αυτής και άλλων ακραίων δίαιτων, ο συγγραφέας κατάφερε να μειώσει τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) από 29,7 σε 22,1 kg/m² τουλάχιστον δύο φορές στη ζωή του, το 1806 και το 1822 . Ενώ βρισκόταν στη Βενετία, πριν από τη δεύτερη σημαντική απώλεια βάρους του, ο δικηγόρος του ανέφερε ότι ενοχλήθηκε από τη χλωμή, φουσκωμένη και άρρωστη εμφάνισή του .

Άλλα θύματα του ξιδιού

Ο Βύρων δεν ήταν μόνος που χρησιμοποιούσε το ξύδι για σκοπούς αδυνατίσματος στην εποχή του, όπως δείχνουν διάφορα τραγικά γεγονότα.

Μία από τις πρώτες δημοσιευμένες περιπτώσεις αφορούσε μια Γαλλίδα που ονομαζόταν Mademoiselle Lapaneterie το 1773. Ανήσυχη για τη σωματική της διάπλαση και το κόκκινο χρώμα του δέρματός της, ακολούθησε τη συμβουλή του γείτονά της να πίνει ένα μικρό φλιτζάνι ξύδι την ημέρα για να χάσει βάρος και να πετύχει πιο ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα.

Όπως ανέφερε ο γιατρός Pierre Desault, η Lapaneterie ακολούθησε αυτή τη σύσταση για περισσότερο από ένα μήνα. Είδε το βάρος της να μειώνεται και η ζωηρή της επιδερμίδα –που θεωρούνταν ανεπιθύμητη για τις γυναίκες εκείνη την εποχή– έγινε πιο χλωμή.

Ωστόσο, σύντομα εμφάνισε βήχα, νυχτερινές εφιδρώσεις, ναυτία, πρησμένα πόδια και πόδια και διάρροια και τελικά πέθανε.

Ένα δεύτερο κρούσμα αναφέρθηκε το 1826, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Λόρδου Βύρωνα. Η Λουίζ, μια νεαρή γυναίκα από τη Ντιζόν, άρχισε να πίνει ξύδι γιατί «οι νέοι όπου ζούσε την κορόιδευαν». Η δίαιτα την οδήγησε και στον πρόωρο τάφο.

Παρά τις περιπτώσεις όπως αυτές, το συνηθισμένο μαγειρικό συστατικό αποτέλεσε τη βάση των δίαιτων αδυνατίσματος σε όλη την Ευρώπη -ειδικά στη Γαλλία- καθ’ όλη τη διάρκεια του 18ου αιώνα και παρέμεινε δημοφιλές μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα.

Οι σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία

Το 1998, μια ομάδα ερευνητών στο Τμήμα Εσωτερικής Ιατρικής στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ (Αυστρία) παρατήρησε ότι η υψηλή κατανάλωση ξιδιού μπορεί να έχει τρεις κύριες επιβλαβείς συνέπειες:

• Υπασβεστιαιμία: Χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στον ορό του αίματος, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν μυϊκούς σπασμούς.
• Υπερρενιναιμία: Υπερβολικά επίπεδα ρενίνης (μιας ορμόνης που παράγεται από τα νεφρά) στο αίμα. Η ομοιοστατική απόκριση του οργανισμού σε αυτό έχει ως αποτέλεσμα υψηλή αρτηριακή πίεση και νεφρική ανεπάρκεια.
• Οστεοπόρωση: Μια κατάσταση που αποδυναμώνει τα οστά, καθιστώντας τα εύθραυστα και πιο επιρρεπή σε σπασίματα ή κατάγματα.

Οι επιπτώσεις του ξιδιού στα δόντια

Το 2012, δημοσιεύτηκε μια κλινική έκθεση ενός 15χρονου κοριτσιού που υπέφερε από διαβρωμένα δόντια που προκλήθηκαν από την κατανάλωση ενός ποτηριού ξίδι μηλίτη κάθε μέρα.

Περιέργως, ο Βύρων ενοχλήθηκε επίσης από τα δόντια του . Μασούσε και κάπνιζε καπνό με την πεποίθηση ότι θα διατηρούσε την υγεία των δοντιών του και, στα μετέπειτα χρόνια, θα αποτρέψει την πείνα. Στο τέλος της ζωής του, του είχαν απομείνει μερικά λευκά δόντια, αλλά είχαν χαλαρώσει κάπως.

Τουλάχιστον μία μελέτη έδειξε ότι το λευκό ξύδι, το ξίδι μηλίτη και το υπεροξείδιο του υδρογόνου μπορούν να λευκαίνουν και να αποδυναμώνουν τα δόντια. Επιπλέον, το 2016 παρατηρήθηκε ότι το λευκό ξύδι μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερα επίπεδα βλάβης στη σκληρότητα και την ποιότητα του σμάλτου των δοντιών.

Ωστόσο, σύμφωνα με μια μελέτη με επικεφαλής τον Philipp Kanzow , η παρουσία και η σοβαρότητα αυτών των διαβρωτικών ελαττωμάτων εξαρτώνται επίσης από διάφορους παράγοντες, όπως η διατροφή, η σύνθεση του σάλιου, η ασθένεια και το τραχύ στρες.

Κατασταλτικό της όρεξης

Το αδυνατιστικό αποτέλεσμα που απέδωσε ο Μπάιρον στο ξύδι πιθανότατα προήλθε από την ικανότητά του να καταστέλλει την όρεξη. Το 1998 αποδείχθηκε ότι το οξικό οξύ – η χημική ουσία που δίνει στο ξύδι τη χαρακτηριστική γεύση και οσμή του – μειώνει σημαντικά την απόκριση γλυκόζης και ινσουλίνης μετά το φαγητό, ίσως λόγω του μειωμένου ρυθμού πέψης.

Αυτό υποδηλώνει ότι η αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα μετά από ένα γεύμα μπορεί να μειωθεί με την κατανάλωση ξιδιού. Αυτό συμβαίνει επειδή κάνει το σώμα να χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αφομοιώσει την τροφή, που σημαίνει ότι οι υδατάνθρακες διασπώνται πιο αργά.

Η μελέτη μας δείχνει ότι η δίαιτα του Λόρδου Μπάιρον τον βοήθησε να χάσει βάρος και να του χαρίσει πιο χλωμή επιδερμίδα. Ωστόσο, η μακροχρόνια κατανάλωσή του μπορεί να συνέβαλε σημαντικά στη νευρική ανορεξία -που περιπλέκεται από επεισόδια βουλιμίας- από την οποία υπέφερε.

Πηγή: The Conversation

Beaujolais nouveau: Η ανέλπιστη επιτυχία ενός ταπεινού γαλλικού κρασιού που έγινε παγκοσμίως σύμβολο αισιοδοξίας* Πιστό στο ραντεβού του κάθε τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου [videos]