Έλβις Πρίσλεϊ, Εντσο Φεράρι, Λέοναρντ Μπερνστάιν: Μεγάλοι μύθοι «ζωντανεύουν» σε βιογραφικές ταινίες στη Μόστρα της Βενετίας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το φαινόμενο Μάικλ Τζάκσον στην κορυφή ακόμη και 15 χρόνια μετά το θάνατό του: Στο $1,5 δισ. αποτιμάται ο κατάλογος των τραγουδιών του [videos]

Παγκόσμια πρεμιέρα για την ταινία «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας [trailer]

Στο Μέμφις του Τενεσί, αρχίζει το ετήσιο προσκύνημα: Κόσμος συρρέει για να τιμήσει τα 46 χρόνια από το θάνατο του βασιλιά του Rock n’ Roll, Ελβις Πρίσλεϊ [videos]

Έλβις Πρίσλεϊ, Εντσο Φεράρι και Λέοναρντ Μπερνστάιν. Οι βιογραφίες έχουν την τιμητική τους στη φετινή Μόστρα, αφού τρεις μεγάλες προσωπικότητες που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα, εμφανίστηκαν στις οθόνες του 80ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας συγκεντρώνοντας θετικές, αλλά και αρκετές αρνητικές, κριτικές.

Ο Εντσο Φεράρι, ο θρυλικός ιδρυτής της ομώνυμης ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας ενσαρκώθηκε από τον ‘Ανταμ Ντράιβερ στην ταινία «Ferrari» του Μάικλ Μαν.

Οι αγώνες ταχύτητας που λάτρευε, το εργοστάσιο του, το ψυχικό βάρος της πρόωρης απώλειας του γιου του, Ντίνο, αλλά και η θυελλώδης ερωτική του ζωή (ζούσε παράλληλα σε δύο σπίτια με δύο διαφορετικές γυναίκες) αποτυπώνονται στην ταινία του Μαν η οποία σε γενικές γραμμές εκθειάστηκε για την αφηγηματική της δύναμη και τις ερμηνείες του Ντράιβερ και της Πενέλοπε Κρουζ η οποία υποδύεται την γυναίκα του.

Δεν ισχύει όμως το ίδιο για την βιογραφία του Λέοναρντ Μπερνστάιν, «Μαέστρο», που σκηνοθέτησε ο Μπράντλεϊ Κούπερ κρατώντας για τον εαυτό του τον ρόλο του εμβληματικού σύνθετη και διευθυντή ορχήστρας.

Η ταινία δυστυχώς φωτίζει ελάχιστα το πλούσιο μουσικό έργο του Μπερνστάιν, και επικεντρώνεται στις σχέσεις με τη γυναίκα του και τους κρυφούς εραστές του.

• Μάλιστα, περισσότερες αντιδράσεις έχει προκαλέσει η προσθετική μύτη του πρωταγωνιστή για τις ανάγκες της ταινίας προκειμένου να μοιάζει περισσότερο με τον διάσημο διευθυντή της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης, παρά η ερμηνεία του. Με τους επικριτές να κάνουν λόγο για προσβλητικά εβραϊκά στερεότυπα, καθώς ο Μπερνστάιν ήταν Εβραίος.

Ωστόσο, ο Κούπερ έχει την υποστήριξη των παιδιών του συνθέτη, που έχουν εκφράσει την ικανοποίησή τους για τη κινηματογραφική μεταφορά της ζωής του πατέρα τους.

Μέτρια ήταν τα σχόλια και για την «Πρισίλα» της Σοφία Κόπολα η οποία είναι βασισμένη στο βιβλίο της Πρισίλα Πρίσλεϊ «Ο Έλβις και εγώ» που κυκλοφόρησε το 1985 και καταγράφει αποσπασματικά επεισόδια της κοινής ζωής του Έλβις και της Πρισίλα Πρίσλεϊ.

Σε αληθινά πρόσωπα βασίζονται και οι ταινίες «Comandante» του Ιταλού Εντοάρντο ντε ‘Αντζελις με πρωταγωνιστή τον Πιερφρανσέσκο Φαβίνο που άνοιξε και τη φετινή διοργάνωση και «Promised Land» του Δανού Νικολάι Αρσέλ.

Η πρώτη αφηγείται την αληθινή ιστορία του Σαλβατόρε Τοντάρο, διοικητή υποβρυχίου στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος ύστερα από σκληρή ναυμαχία με βελγικό πλεούμενο αποφασίζει όχι απλώς να σώσει το εχθρικό πλήρωμα αλλά και να το οδηγήσει σε ασφαλές λιμάνι.

Στη δεύτερη που προβλήθηκε τις πρώτες μέρες του επετειακού Φεστιβάλ, ο Μαντς Μίκελσεν συνεργάζεται και πάλι με τον Αρσέλ («Ο Έρωτας της Βασίλισσας» ) και ενσαρκώνει ένα πραγματικό πρόσωπο του 18ου αιώνα, τον Λούντβιχ Κάλεν: έναν μοναχικό λοχαγό ταπεινής καταγωγής, που είναι αποφασισμένος να κυνηγήσει το όνειρό του με κάθε κόστος.

Ζητά την άδεια του Βασιλιά, ώστε να καλλιεργήσει τον αφιλόξενο χερσότοπο της Γιουτλάνδης και να δημιουργήσει εκεί μια βασιλική αποικία, με αντάλλαγμα να του δοθεί ένας τίτλος ευγενείας.

Ο Μίκελσεν στη δανέζικη αυτή υπερπαραγωγή εποχής, έκλεψε τις εντυπώσεις με την ερμηνεία του προσελκύοντας τα φώτα της δημοσιότητας.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ