«Τρομακτικά» ερωτήματα: Οι τραγικές σκηνές από τη Γαλλία θα γίνουν και δικές μας… προσεχώς; Θυμίζει το κέντρο της Αθήνας κάτι μεταξύ Χαρτούμ, Ντακάρ, και Ισλαμαμπάντ;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Περιττή και αχρείαστη η έλευση του Αλβανού Έντι Ράμα στην Ελλάδα, δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης: Έχουμε ζητήματα με τις ελληνοαλβανικές σχέσειςεις

Δεν πρέπει να αναβληθεί η επίσκεψη στην Τουρκία, λέει ο Μητσοτάκης: Θα εκφράσω την εντονότατη δυσαρέσκειά μου στον Ερντογάν για τη μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί [video]

Θα θέσω στον Ερντογάν το θέμα της Μονής της Χώρας, είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρόεδρο της Δημοκρατίας: «Διάλογος και όταν διαφωνούμε»

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ*, Αθήνα

Τι δεν υπάρχει στην Ελλάδα απ΄όσα συναντάμε σήμερα στη Γαλλία; Όλα τα έχουμε. Στρατιές αφροασιατών που έχουν οικειοποιηθεί συνοικίες και οικοδομικά τετράγωνα, τριτοκοσμικά γκέτο στο κέντρο και τα περίχωρα, παραβατικές μειονότητες με βαρύ οπλισμό, μια έξαλλη φωνασκούσα Αριστερά -έστω και προσωρινά ακέφαλη- καθώς και μπόλικους «αλληλέγγυους» για τους πάσης φύσεως «εξεγερμένους».

Στην εξουσία υπάρχει επίσης μια κάστα ευρωλάγνων «ακροκεντρώων» και ένας πρωθυπουργός, ορκισμένος οπαδός της «Μεγάλης Επανεκκίνησης», που έχει ως πρότυπο-ποιόν λέτε;-τον …μακράν νυχτωμένο Εμανουέλ Μακρόν.

Στην Ελλάδα έχουμε ακόμη μια εξαθλιωμένη μάζα εργαζόμενων των 700 ευρώ κι ένα πολύχρωμο «πρεκαριάτο» που δεν έχει να χάσει πολλά ρισκάροντας ακόμη και να βρεθεί στη φυλακή.

Εκεί τους σπρώχνει η μοδάτη αποθέωση της παραβατικής κουλτούρας, της «αντεργκραουντ» περιθωριοποίησης και της ροπής προς αλητεία που ενισχύεται από σύγχρονα (ο θεός να τα κάνει…) μουσικά ρεύματα.

• Η ελληνική «τράπ» είναι απλώς η …γκρεκορομά εκδοχή του αμερικανικού hip-hop που στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μονοπώλησε τα γούστα των συμμοριών ναρκωτικών στις νότιες και δυτικές πολιτείες.

Όλα τα χουμε λοιπόν. Μαζί με μέσα ενημέρωσης «εξαιρετικά ευαίσθητα» στα δικαιώματα των μεταναστών. Πολωνές μπορεί να βιάζονται και να κατακρεουργούνται, αλλά μην αγγίξετε τρίχα από το μαλλί του Καρίμ, του Ομάρ και του Αμπντουλάχ. Ετσι λέει το νέο σαβουάρ βιβρ φιλοξενίας προς απρόσκλητους μουσαφιραίους…

Είμαστε επομένως στην ίδια μοίρα με την φλεγόμενη, παραδομένη και παρακμάζουσα Γαλλία, αλλά με μία εξαιρετικά σημαντική διαφορά: Εμείς δεν προκαλέσαμε την τύχη μας!

Σε όλη τη νεότερη ιστορία μας αγωνιζόμασταν να αποτινάξουμε τον ζυγό του Τούρκου. Δεν κατσικωθήκαμε στη πλάτη άλλων λαών. Ούτε αρμέξαμε τρίτες χώρες όπως η Γαλλία με την διαβόητη αποικιοκρατική της πολιτική.

Εδώ καλά-καλά ούτε τις μειονότητες μας δεν μπορέσαμε να προστατεύσουμε και τις αφήνουμε μέχρι και σήμερα έρμαιο αναιδών γειτόνων, όπως η Αλβανία του Ράμα.

Γιατί επομένως να λουστούμε κι εμείς τα επίχειρα όπως οι Γάλλοι που αντιμετωπίζουν τον ξεσηκωμό των νεαρών Αφρικανών μουσουλμάνων μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς από τις αποικίες του Μαγκρέμπ; Αυτών που δυστυχώς δεν…ενσωματώθηκαν;

Η απάντηση είναι απλή και σκληρή: Γιατί είμαστε κατώτεροι των περιστάσεων και ψηφίζουμε αγύρτες πολιτικούς. Αυτούς που μας έφεραν τους Καρίμ, Ομάρ και Αμπντουλάχ, χωρίς ποτέ να τους έχουμε …αρμέξει.

Δεν έφτανε στην Ελλάδα η βαλκανική μετανάστευση, δεν έφταναν οι Αλβανοί μαφιόζοι και οι συμμορίες των Ρομά, οι πολιτικοί μας άνοιξαν τα σύνορα και για τα φυντάνια του τρίτου κόσμου.

Χωρίς ποτέ να ερωτηθούμε, χωρίς ποτέ να υπάρξει πειστική δικαιολογία αναγκαιότητας, χωρίς την παραμικρή συνάφεια με τους εισαγόμενους πληθυσμούς, έστω και παλαιότερης αποικιακής συνύπαρξης (που αν μη τι άλλο παρακάμπτει το θέμα της γλώσσας), έξαφνα γίναμε τόπος υποδοχής μπουκαδόρων Αφροασιατών. Με το κέντρο της Αθήνας να θυμίζει κάτι μεταξύ Χαρτούμ, Ντακάρ, και Ισλαμαμπάντ.

• Οι πολιτικοί μας ξεπούλησαν έναντι της (ακριβοπληρωμένης με τα μνημόνια) «ευρωπαικής» μας υπόστασης και το ισχυρότερο χαρτί αυτού του τόπου: την εθνική ομοιογένεια! Γι αυτό είμαστε σήμερα στην ίδια μοίρα με πρώην αποικιακές δυνάμεις όπως η Γαλλία.

Μα θα μου πείτε, εμείς τόσους πολλούς έχουμε; Η απάντηση μου είναι «δεν ξέρω». Γιατί κανείς δεν ξέρει. Και αν κρίνω από τα καθημερινά τροχαία δυστυχήματα με λαθροδιακινητές, σίγουρα πολλαπλάσιους από όσους δηλώνονται.

Η άλλη διαφορά μας με την Γαλλία είναι ότι εκεί η κοινωνία έχει ξυπνήσει-έστω και αργά. Στρατιωτικοί και αστυνομικοί, δημοσιογράφοι, ακόμη και κορυφαίοι διανοούμενοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και χρόνια. Η εκλογή της Λεπέν είναι δεδομένη.

Στην Ελλάδα… άκρα του τάφου σιωπή. Αν εξαιρέσει κανείς τον Κυριάκο Βελόπουλο, πιθανόν και τους new comers της βουλής στα …έξω δεξιά της ΝΔ, όπως και μερικούς συνειδητοποιημένους πολίτες στα social, κανείς δεν προειδοποιεί για αυτό που νομοτελειακά έρχεται.

Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, ακόμη και τα πιο…αστικά, παπαγαλίζουν την ατζέντα της Υπατης Αρμοστείας και του ΔΟΜ για το δικαίωμα στη μετανάστευση και αφήνουν την χώρα να μπουκώνει από αλλόθρησκους και αλλογενείς. Γι αυτό πληθαίνουν και οι «αλληλέγγυοι» του σαλονιού.

Αυτοί που βλέπουν τα επεισόδια στη τηλεόραση και αναφωνούν κατάρες για την γαλλική αστυνομική βία, θεωρώντας βέβαιο ότι οι κανίβαλοι με τα λεηλατημένα καλάσνικοφ δεν θα έρθουν ποτέ έξω από την πόρτα τους. Κάνουν λάθος. Σκηνές από τα προσεχώς στον …παράδεισο του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αυτά που βλέπουμε. Απλά προσδεθείτε…

* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου  «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Ποιοι πήγαν για μπάνιο την περασμένη Κυριακή; Μια διαφορετική ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος και της νίκης του Κυριάκου Μητσοτάκη