Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά “στρατηγική διάσωσης” των μεταναστών στη Μεσόγειο: “Για το 2023, ο αριθμός έχει ήδη φτάσει τους 1.875 νεκρούς ή αγνοούμενους”
Roberta METSOLA, EP President meets with Werner HOYER, President of the European Investment Bank. EP-154081A, Photographer: DAINA LE LARDIC, Copyright: ©European Union 2023 – Source : EP
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μετά το θανατηφόρο ναυάγιο στις 14 Ιουνίου στα ανοικτά των ακτών της Ελλάδας, στο οποίο θεωρείται ότι έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 600 άνθρωποι, οι ευρωβουλευτές ζήτησαν χθες την ανάπτυξη μιας “αξιόπιστης και μόνιμης στρατηγικής έρευνας και διάσωσης” για τους μετανάστες στη Μεσόγειο, αναφέρει η εφημερίδα Liberation (μέσω του AFP).
Το έκαναν με ένα μη δεσμευτικό, διακομματικό ψήφισμα, με το οποίο καλούν τις Βρυξέλλες να παράσχουν στα κράτη μέλη της ΕΕ “υλική, οικονομική και επιχειρησιακή στήριξη” για την ενίσχυση των δυνατοτήτων τους για διάσωση στη θάλασσα.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα οι ευρωβουλευτές επικαλούνται στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, σύμφωνα με τα οποία περισσότεροι από 27.600 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στη Μεσόγειο από το 2014.
“Για το 2023, ο αριθμός έχει ήδη φτάσει τους 1.875 νεκρούς ή αγνοούμενους“, επισημαίνουν, ζητώντας “όλα τα ναυάγια” να αποτελέσουν αντικείμενο “ταχείας και ανεξάρτητης έρευνας“.
Υπενθυμίζουν επίσης την υποχρέωση, “σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, της παροχής βοήθειας σε άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο” και εκφράζουν τη λύπη τους για το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει “καμία προληπτική δράση” από τα κράτη στην έρευνα και διάσωση στην κεντρική Μεσόγειο “από το τέλος της επιχείρησης Mare Nostrum” τον Οκτώβριο του 2014.
Στο ψήφισμά τους, οι ευρωβουλευτές καλούν, ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη, καθώς και την ευρωπαϊκή υπηρεσία φύλαξης των συνόρων Frontex, να “ενισχύσουν” αυτές τις επιχειρήσεις και να αφιερώσουν ειδικούς ανθρώπινους και υλικούς πόρους σε αυτές, υποστηρίζοντας ότι τα σκάφη των ΜΚΟ “δεν πρέπει να αντικαταστήσουν” τη δράση των κρατών μελών και της ΕΕ.
Ζητούν ωστόσο να παραμείνουν τα λιμάνια “ανοικτά για τα πλοία των ΜΚΟ” και να μην ποινικοποιούνται “όσοι διασώζουν μετανάστες που βρίσκονται σε κίνδυνο“.
Στη Γαλλία, αναφέρεται, έχει προκύψει νέα νομολογία, που καταδικάζει ανθρώπους με το σκεπτικό ότι βοήθησαν μετανάστες που βρίσκονταν παράνομα σε γαλλικό έδαφος και βρίσκονταν σε μεγάλη δυσχέρεια.
Η νομολογία αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την τιμωρία νέων περιπτώσεων αλληλεγγύης, παρόλο που το γράμμα του νόμου δεν προβλέπει “αδίκημα αλληλεγγύης”.
Οι ευρωβουλευτές ζητούν επίσης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ελέγξει κατά πόσον τα μέτρα που λαμβάνουν ορισμένα κράτη για να εμποδίσουν τα σκάφη διάσωσης να εισέλθουν στα χωρικά τους ύδατα είναι “σύμφωνα” με το διεθνές δίκαιο.
Την Πέμπτη, πέντε ΜΚΟ (Oxfam Italy, MSF, SOS Humanity, Association Etudes Juridiques sur l‘Immigration και Emergency) ανακοίνωσαν ότι κατέθεσαν καταγγελία στις Βρυξέλλες κατά ενός ιταλικού νόμου που απαιτεί από ένα πλοίο να επιστρέψει χωρίς καθυστέρηση σε ένα καθορισμένο λιμάνι μετά από μια επιχείρηση διάσωσης, καθιστώντας αδύνατη την άμεση παροχή βοήθειας “σε άλλα πλοία που βρίσκονται σε κίνδυνο“.
Σύμφωνα με τις ΜΚΟ, η εν λόγω νομοθεσία “επιδεινώνεται” από την πρακτική των ιταλικών αρχών να ορίζουν “λιμάνια μακριά από την περιοχή όπου έλαβε χώρα η διάσωση“.
“Αντί να παρεμποδίζουν το έργο των ΜΚΟ, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) θα πρέπει να τις εμπλέξουν στη δημιουργία ενός κατάλληλου συστήματος για τις δραστηριότητες έρευνας και διάσωσης“, υποστηρίζουν.
Εν προκειμένω, υπενθυμίζεται, μια ετοιμόρροπη και υπερφορτωμένη μηχανότρατα από τη Λιβύη βυθίστηκε στα ανοικτά των ακτών της Ελλάδας τη νύχτα της 13ης προς 14η Ιουνίου. Διασώθηκαν μόνο 104 εξόριστοι, αν και το σκάφος μετέφερε περίπου 750 άτομα, επισημαίνουν οι ευρωβουλευτές. Ογδόντα δύο σοροί έχουν ανασυρθεί, αλλά οι υπόλοιποι ναυαγοί θεωρούνται νεκροί.
Η επίλυση της κρίσης υποδοχής μεταναστών στην Ευρώπη απαιτεί αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος κράτη πρώτης γραμμής, όπως η Ιταλία και η Ελλάδα, να βρεθούν να διαχειρίζονται μόνα τους τις αφίξεις μεταναστών και τις αιτήσεις ασύλου. Από το τέλος της επιχείρησης διάσωσης Mare Nostrum το 2014, υπήρξε έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών.
Πέρα από το αποτέλεσμα της ανακοίνωσης, το ψήφισμα αυτό αντανακλά την επιθυμία των ευρωβουλευτών να δουν την ΕΕ να αναλαμβάνει την ευθύνη της υποδοχής των μεταναστών, συνοψίζει το δημοσίευμα.
Επισημαίνει ότι αν και δεν είναι δεσμευτικό, αποτελεί πρόκληση τόσο για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και για τις κυβερνήσεις των 27 κρατών μελών, οι οποίες μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν μόνο σε μια κατασταλτική προσέγγιση της μεταναστευτικής πολιτικής.
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE