Οι πρώτες επισημάνσεις μετά την ήττα και το συνέδριο του ΔΗΣΥ: Επιρρίπτουν τις ευθύνες σε όλους τους άλλους, εκτός των εαυτών τους…
Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αννίτα Δημητρίου ψηφίζει… Φωτογραφία via ΔΗΣΥ, Annita Demetriou, @AnnitaDemetriou
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ, Λευκωσία
Είναι γεγονός ότι μέσα από το τελευταίο Συνέδριο του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗ.ΣΥ.) αναδεικνύεται αξιοσημείωτος αριθμός θεμάτων. Ορισμένα από αυτά αποτέλεσαν και αντικείμενο σχολιασμού και επισημάνσεων και από τους ιδίους τους ομιλητές.
Όπως π.χ. η αναφορά ότι «για τους πολίτες κυβέρνηση και κόμμα ήταν ένα» όπως και «ότι κάθε κυβέρνηση που δεν ελέγχεται από μια ισχυρή και σοβαρή αντιπολίτευση αναπτύσσει τάσεις αυταρχισμού, νεποτισμού και διαφθοράς». Δεν θα σχολιάσω αυτά τα σημεία, γιατί είναι ξεκάθαρα. Θα σχολιάσω όμως δύο άλλα ζητήματα πολιτικής.
Πρώτη θέση που χρήζει αναφοράς είναι ότι «Κι΄ όμως δεν χάσαμε από τα μεγάλα, χάσαμε από τα μικρά». Το οποίο ερμηνεύεται ότι δεν χάσαμε γιατί ήταν λάθος οι πολιτικές μας αλλά από άλλα ήσσονος σημασίας θέματα.
Σοβαρά μεν αλλά όχι καθοριστικά όπως π.χ. «Παρ΄ όλα αυτά, τους πολίτες πλήγωσαν στάσεις και συμπεριφορές». Δηλαδή παρ΄ όλες τις ορθές πολιτικές, οι συμπεριφορές, οι στάσεις και τα επι μέρους λάθη και αδυναμίες οδήγησαν στο «μη επιθυμητό αποτέλεσμα».
- Αυτή η προσέγγιση είναι αξιοπρόσεκτη για το πώς η ηγεσία του ΔΗ.ΣΥ ερμηνεύει την «ήττα» αλλά και γιατί υπάρχει ως τάση τα τελευταία αρκετά χρόνια, σχεδόν σε όλα τα κόμματα. Ενώ αναγνωρίζουν λάθη, αδυναμίες κλπ., τη ίδια ώρα επιμένουν ότι οι πολιτικές ήταν ορθές.
Το ότι δεν εγκρίθηκαν από τους ψηφοφόρους αποδίδονται στους αντιπάλους, σε εσωτερικές αδυναμίες, ατομικές συμπεριφορές, εχθρική αντιμετώπιση και σειρά άλλους παράγοντες, όπως αδύναμη και αναποτελεσματική επικοινωνία κλπ., αλλά ΠΟΤΕ στις πολιτικές. Για του λόγου το αληθές παραθέτω το εξής απόσπασμα από τη βασική ομιλία στο Συνέδριο του ΔΗ.ΣΥ, που λέει:
«Ως ΔΗ.ΣΥ, καταθέσαμε πλήρη και τεκμηριωμένη πολιτική πρόταση προς τους συμπολίτες μας. Η πραγματικότητα όμως είναι μία. Δεν καταφέραμε να εξηγήσουμε, να πείσουμε γιατί η επιλογή μας αποτελούσε τη καταλληλότερη επιλογή για κάθε «Κύπριο πολίτη».
Πέραν του ότι προκύπτει το ερώτημα ποιοί δεν κατάφεραν να πείσουν; Οι ηγέτες, ο υποψήφιος, οι επικοινωνιολόγοι, τα οργανωτικά στελέχη κ.ο.κ., το βασικό συμπέρασμα που εξάγεται από τη σχετική αναφορά ουσιαστικά είναι το εξής: Είχαμε τις ορθές πολιτικές προτάσεις, τον καλύτερο υποψήφιο αλλά δεν πείσαμε.
Αρα λοιπόν η όλη ευθύνη είναι σε αυτούς που είχαν το καθήκον να πείσουν και αυτοί σε κανένα Κόμμα δεν είναι 5-10 άτομα μόνο. Είναι ο πυρήνας των στελεχών στα οποία φυσικά οι ευθύνες κατανέμονται ιεραρχικά. Στην πράξη ήταν το ακροατήριο του Συνεδρίου. Αν δεν είναι αυτωνών η ευθύνη τότε είναι στους αντιπάλους. Οι οποίοι προφανώς ήταν πιο πειστικοί.
Και μάλιστα έχοντας, σύμφωνα με την πιο πάνω αναφορά, χειρότερες προτάσεις και χειρότερους υποψηφίους. ΄Η φταίει ο λαός, οι ψηφοφόροι που δεν κατάλαβαν. Πάντως όχι η πολιτική πρόταση του ΔΗ.ΣΥ. Ασχέτως αν στο οικονομικό της σκέλος ήταν ετεροβαρής έναντι ορισμένων κοινωνικών στρωμάτων, ενώ στο κυπριακό δεν μπορούσες να καταλάβεις αν όντως συμφωνούσαν ή όχι με τους χειρισμούς και την φιλοσοφία της δικής τους κυβέρνησης και Προεδρίας.
Αυτή η αναφορά μας οδηγεί στο επόμενο μείζων θέμα το οποίο προκύπτει κατά τη γνώμη μου. «Δεν θα γίνει αποδεκτό να χρησιμοποιηθεί η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση ως άλλοθι για περαιτέρω αδράνεια. Ως πρόσχημα για τη μονιμοποίηση της κατοχής. Δεν θα γίνει αποδεκτό να επιχειρήσουμε, ή να δώσουμε την εντύπωση ότι επιχειρούμε, να υποβαθμίσουμε τον πρωταρχικό ρόλο του ΟΗΕ στην διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού ή να εκφύγουμε του πλαισίου που έχει συμφωνηθεί».
- Ενώ αναγνωρίζει ότι η ευθύνη για το αδιέξοδο ανήκει στην τουρκική πλευρά δηλώνει σαφώς ότι ο νυν Πρόεδρος τουλάχιστον ερωτοτροπεί, με την ιδέα να χρησιμοποιηθεί η Ε.Ε. ως άλλοθι για περαιτέρω αδράνεια. Το 2004 το «ΟΧΙ» στο Σχέδιο Ανάν από τα πλείστα Κόμματα, θεωρήθηκε από ορισμένους ως αποφυγή της λύσης.
Το ναυάγιο στο Κρανς Μοντανά επίσης θεωρήθηκε εγκατάλειψη, ενώ όλοι αναγνωρίζουν ότι κυρίαρχος παράγοντας για το άλυτο κυπριακό είναι η τουρκική αδιαλλαξία. Και από τη στιγμή που οι βασικοί υποψήφιοι στις πρόσφατες εκλογές συμφωνούσαν για την ευθύνη της Τουρκίας για το αδιέξοδο και ενώ όλοι συμφωνούσαν και συμφωνούν στη βάση, το πλαίσιο και τη διαδικασία επίλυσης του κυπριακού και στον πρωταρχικό ρόλο του ΟΗΕ, προς τι αυτή η αναφορά;
Μήπως η Ε.Ε. και ο ρόλος της έχουν καταστεί αδύναμοι ή αχρείαστοι; Μήπως η Ε.Ε. θα έλθει σε ρήξη με τον ΟΗΕ; Μήπως η ως προχθές διαχρονική θέση του ΔΗ.ΣΥ για το ρόλο της Ε.Ε. στο κυπριακό και ειδικά του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (δες πρόσφατη ομιλία της κυρίας Δημητρίου στη Σύνοδο του ΕΛΚ) άλλαξε;
Αν τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει τότε ένα απομένει. Εκτιμούν ότι ο νέος Πρόεδρος θα ξεγελάσει ολόκληρη Ε.Ε., κράτη όπως η Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία κλπ. και θα τα παρασύρει να χρησιμοποιηθούν «ως άλλοθι για περαιτέρω αδράνεια»!! Και όταν λέει η ηγεσία του ΔΗ.ΣΥ για περαιτέρω αδράνεια εννοεί τους πρώτους δύο μήνες της παρούσης διακυβέρνησης ή κάτι άλλο!
Το πιο σοβαρό όμως που προκύπτει είναι: Τι προτείνει η ηγεσία του ΔΗ.ΣΥ να γίνει, για να αποτραπεί η χρησιμοποίηση της Ε.Ε. ως «άλλοθι για περαιτέρω αδράνεια». Αν η πρωτοβουλία αξιοποίησης του ευρωπαϊκού χαρτιού εγκυμονεί κινδύνους, αν η επανάληψη της θέσης για λύση εντός των παραμέτρων του ΟΗΕ δεν πείθει, τότε τι; Ας εξηγήσει τι η ίδια εννοεί ως πρωτοβουλίες. Συγκεκριμένα όμως.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE