Το περιοδικό Foreign Policy κατηγορεί τον Αλέξη Τσίπρα: Είναι ένθερμος υποστηρικτής του Πεκίνου, έδωσε το λιμάνι του Πειραιά στην COSCO

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ανεβαίνει η ένταση στη Σινική Θάλασσα: Εμπλοκή με την κινέζικη ακτοφυλακή, το Πεκίνο καλεί τη Μανίλα να σταματήσει τις «προκλήσεις»

Ο πρόεδρος της Κίνας «κατεβαίνει» στα Βαλκάνια: Θα επισκεφθεί τη Σερβία την 25η επέτειο της επίθεσης του NATO στην πρεσβεία της χώρας του

Στο Ντουμπάι η έδρα του ευρωπαϊκού οργανωμένου εγκλήματος, σύμφωνα με τη Europol: Αλβανοί στην κεντρική Ευρώπη, Τούρκοι και Ουκρανοί σε όλες τις υπόλοιπες

Άρθρο γνώμης της Andreea Brinza στο περιοδικό Foreign Policy, αναφέρει ότι το 2010 πολλές χώρες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης ανταγωνίζονταν προκειμένου να καταστούν «η πύλη της Κίνας προς την Ευρώπη». Σήμερα κανένας δεν διεκδικεί αυτό τον τίτλο.

Η Andreea Brinza είναι Αντιπρόεδρος του Ρουμανικού Ινστιτούτου για τη Μελέτη της Ασίας και του Ειρηνικού

Αυτό συνέβη όχι μόνο γιατί το Πεκίνο δεν γνώριζε πως να διαχειριστεί σωστά τις σχέσεις με τις χώρες της εν λόγω περιοχής, αλλά κυρίως γιατί βασίστηκε στη στήριξη συγκεκριμένων πολιτικών, φίλα προσκείμενων προς την Κίνα, οι οποίοι βρέθηκαν εκτός εξουσίας.

Η Κίνα, κατά το άρθρο, απέτυχε να επηρεάσει βαθύτερα αυτές τις χώρες μέσω της άσκησης μίας βαθύτερης επιρροής στις ελίτ και το πολιτικό σύστημά τους, διασφαλίζοντας  έτσι την μακροχρόνια επιρροή της και μετά τις μελλοντικές κυβερνητικές αλλαγές.

Η προσέγγιση αυτή της Κίνας έφτασε στο απόγειό  της τη δεκαετία του 2010, με την πρωτοβουλία συνεργασίας και το μηχανισμό 16+1.  Το άρθρο ακολούθως αναφέρεται αναλυτικά στις περιπτώσεις της Τσεχίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας και της Σερβίας. Όσον αφορά την Ελλάδα, αναφέρει τα εξής:

«Στην Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας, Πρωθυπουργός από το 2015 έως το 2019, ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Πεκίνου. Το 2019, ο Τσίπρας, όντας από τους λίγους ευρωπαίους ηγέτες που συμμετείχαν στο δεύτερο φόρουμ Belt and Road, οραματίστηκε την Ελλάδα ως «γέφυρα» μεταξύ Δύσης και Ανατολής, επιθυμώντας πολύ να αναπτύξει στενότερες σχέσεις με την Κίνα.

Την ίδια χρονιά, η Ελλάδα εντάχθηκε στον τότε μηχανισμό 16+1, ο οποίος στη συνέχεια έγινε μηχανισμός 17+1. Το 2016, η ναυτιλιακή εταιρεία COSCO εξαγόρασε το 67% των μετοχών της προβλήτας I του λιμανιού του Πειραιά, ενώ την ίδια χρονιά, η Ελλάδα, επέλεξε να μην υπογράψει κοινή δήλωση της Ε.Ε. σχετικά με τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, λαμβάνοντας την ίδια θέση με την Ουγγαρία.

Ωστόσο, η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν ήταν τόσο πρόθυμη να εμπλακεί με την Κίνα. Για παράδειγμα, το 2021, η Ελλάδα αρνήθηκε να φιλοξενήσει τη σύνοδο κορυφής του 2022 για το 17+1, επικαλούμενη μια σειρά από δικαιολογίες, παρόλο που οι υπάρχοντες οικονομικοί δεσμοί, όπως το λιμάνι του Πειραιά, απέτρεψαν μια βαθύτερη ρήξη».

Χρόνο με το χρόνο, το πολιτικό τοπίο στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη αλλάζει, όπως και η θέση της Κίνας στην περιοχή. Από τους 16 φίλους στην περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης τους οποίους φαινόταν να έχει το 2012, η Κίνα κινδυνεύει να μείνει μια μέρα χωρίς σχεδόν καμία χώρα που να μπορεί να αποκαλεί φίλη, καταλήγει το άρθρο.

ΠΗΓΗ: Foreign Policy – China Keeps Betting on the Wrong Politicians

Ένας απαίσιος ισχυρισμός των Τούρκων: “Τρομοκράτισσα” και “δολοφόνος” του PKK ενημέρωσε τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ