Τί θα γίνει αν χάσει ο Ερντογάν την εξουσία; Τώρα είναι η ευκαιρία για την Ελλάδα! Το θέμα είναι αν θα επιλέξουμε να την αρπάξουμε…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ζημίες πρώτου τριμήνου $327 εκατ. για τη μιντιακή εταιρεία του Τραμπ, με τζίρο μόλις $770.000: Πολλά χαμένα δισ. και στη Wall Street – Κατηγορεί τους κερδοσκόπους

Ανόητες, αλλά επικίνδυνες, ιδέες για την Κύπρο: Η Ελλάδα δεν μπορεί να απωλέσει τη Μεγαλόνησο, διότι θα είναι η αρχή του τέλους για το Αιγαίο και τη Θράκη… (video)

Η βοηθός του δημάρχου της Νέας Υόρκης συνεργάζεται με πράκτορες του FBI: Δίνει πληροφορίες για τις σχέσεις του Έρικ Άνταμς με αξιωματούχους της τουρκικής κυβέρνησης

Του ΜΑΝΩΛΗ ΓΙΑΝΝΑΡΑΚΗ*

Η ημερομηνία των εκλογών στην Τουρκία έχει ανακοινωθεί. Στις 14 Μαίου ο τουρκικός λαός θα κληθεί να αποφασίσει για το τι μέλλει γενέσθαι με την Τουρκία. Οι δημοσκοπήσεις φαίνεται να προκαλούν πονοκέφαλο στον Σουλτάνο, αφού τον θέλουν χαμένο όποιος κι αν είναι τελικά ο αντίπαλος του.

Η ενωμένη αντιπολίτευση δεν έχει ανακοινώσει ακόμα τον υποψήφιο της, αλλά όλα δείχνουν πως θα υπάρξει συμφωνία στο πρόσωπο του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.

Αν τελικά ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χάσει την εξουσία, θα αλλάξουν τα πάντα. Η αυτοκτονική συμπεριφορά που έχει ακολουθήσει τα τελευταία χρόνια θα τερματιστεί και θα δούμε μια εντελώς διαφορετική Τουρκία. Δυστυχώς όμως, αυτό δεν θα συνεπάγεται και αποκλιμάκωση της έντασης σε σχέση με την Ελλάδα.

Η πρώτη κίνηση των Κεμαλικών θα είναι η εσωτερική εκκαθάριση. Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου δήλωσε πρόσφατα απευθυνόμενος στους «κοντινούς» του Ερντογάν: «Είμαι ο Κεμάλ και έρχομαι». Νομίζω ότι ο συμβολισμός είναι ξεκάθαρος. Οι Κεμαλικοί έχουν αποδείξει και στο παρελθόν ότι δεν αστειεύονται.

• Μιλάμε για μια ιδεολογία/μόρφωμα που έχει εμφανείς συγγένειες με εκείνες του Φασισμού και του Ναζισμού. Ποιος θα μπορούσε άλλωστε να ξεχάσει τον πρώην πρόεδρο της Τουρκίας, Αντνάν Μεντερές και την κατάληξη του; Οι Κεμαλικοί θα «καθαρίσουν» το κράτος από τους ανθρώπους του Ερντογάν. Και η φυλακή, θα είναι η καλύτερη δυνατή κατάληξη όσων θεωρηθούν «άνθρωποι του Ερντογάν»…

Όσον αφορά την εξωτερική της πολιτική, θα δούμε μια βίαιη στροφή προς την Δύση. Οι Κεμαλικοί σε πρώτη φάση, θα επιχειρήσουν μια επαναπροσέγγιση με τις ΗΠΑ. Ως δείγμα καλής θελήσεως θα υποβαθμίσουν πρώτα τις σχέσεις τους με την Ρωσία και θα παγώσουν οποιαδήποτε ενέργεια και πρακτική που αποτελεί κόκκινη σημαία για τους Αμερικάνους.

Στα της θρησκείας, τα πράγματα επίσης θα αλλάξουν. Θα μπει τέλος σε όλη αυτή την ισλαμιστική παράκουση που έχει προκαλέσει ο Ερντογάν την τελευταία δεκαετία και θα επιβάλουν ακόμα και με την βία το λεγόμενο «Κοσμικό Ισλάμ». Το έχουν ξανακάνει άλλωστε και στο παρελθόν. Το Ιράν έτσι, θα ξαναπεράσει στο αντίπαλο στρατόπεδο με ο,τι αυτό συνεπάγεται για τις σχέσεις Τουρκίας – ΗΠΑ.

Η Τουρκία σε βάθος χρόνου θα γίνει ξανά το μέλος του ΝΑΤΟ που δεν θα διστάζει να αναλαμβάνει την «βρώμικη δουλειά» της συμμαχίας και πάντως, θα πάψει να αποτελεί τον Δούρειο Ίππο της Ρωσίας, μπλοκάροντας συνεχώς κάθε νέο σχέδιο των Δυτικών. Με άλλα λόγια, οι Κεμαλικοί παραδοσιακά έπαιζαν και παίζουν σωστά το γεωπολιτικό παιχνίδι της περιοχής μας. Και το παιχνίδι αυτό, είναι το παιχνίδι των Αμερικάνων. Θα δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για να γίνουν ξανά το χαϊδεμένο τους…

Η αντιπολίτευση στην Τουρκία και ειδικά η «λύκαινα», Μεράλ Ακσενέρ, έχει πιάσει τον παλμό των Αμερικάνων σχετικά με την συζήτηση που διεξάγεται το τελευταίο διάστημα για τον ανταγωνισμό των δημοκρατιών και των αυταρχικών καθεστώτων. Προσπαθεί να δείξει πως αυτή είναι που εκπροσωπεί την δημοκρατική Τουρκία και μάχεται εναντίον του αυταρχισμού του Σουλτάνου. Προφανώς, ο σκοπός είναι η αντιπολίτευση να κερδίσει την εύνοια των Αμερικάνων.

Η προσωπική μου άποψη είναι πως την εύνοια αυτή, η κεμαλική αντιπολίτευση ήδη την έχει. Όχι γιατί κόπτονται ιδιαίτερα οι Αμερικάνοι για την Δημοκρατία στην Τουρκία, αλλά γιατί ξέρουν πως με τους Κεμαλικούς η Τουρκία θα επιστρέψει στην γεωπολιτική «ορθοδοξία».

Η ευκαιρία που έχει εμφανιστεί μπροστά μας είναι τεράστια. Κάνουμε όμως μεγάλο λάθος που νομίζουμε πως θα είναι εδώ για πάντα. Τώρα που η Τουρκία δυσαρεστεί τους Αμερικάνους, τώρα που η Τουρκία αποτελεί πονοκέφαλο για όλη την Δημοκρατική Δύση, τώρα που το βαθύ κράτος των ΗΠΑ σκέφτεται «πως ίσως θα πρέπει να διαλυθεί το ΝΑΤΟ και να ανασυσταθεί χωρίς την Τουρκία», όπως δήλωσε και ο Τζον Μπόλτον, είναι η ευκαιρία η Ελλάδα να αναβαθμίσει την θέση της και να πλασαριστεί ως η «άλλη λύση», ως η απάντηση στο ερώτημα «Αν όχι η Τουρκία, τότε ποιός;».

• Μετά το χάος που έχει προκληθεί από τον σεισμό, τα πάντα είναι ρευστά στο εσωτερικό της γείτονος. Μπορεί η ημερομηνία των εκλογών να έχει οριστεί, όπως αναφέραμε και στην αρχή, αλλά οι φήμες για την αναβολή τους πληθαίνουν μέρα με την μέρα.

Το πρόσθετο πολιτικό κόστος αυτής της βιβλικής καταστροφής σε συνδυασμό με το ήδη δυσμενές κλίμα για τον Ερντογάν, ίσως τον σπρώξουν στην εκτροπή γρηγορότερα. Η ευκαιρία λοιπόν της Ελλάδας, προς το παρόν, παραμένει εδώ. Το θέμα είναι αν θα επιλέξουμε να την αρπάξουμε…

*Ο Μανώλης Γιανναράκης είναι φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά. Τον απασχολούν ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και διεθνούς ασφάλειας. Μέσα από την αρθρογραφία ευελπιστεί να μάθει καλύτερα το αντικείμενο των σπουδών του και να βελτιώσει την επιχειρηματολογία του.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η κυβέρνηση να μην κάνει πίσω στο Ουκρανικό και να εκθέσει περαιτέρω την Τουρκία.