ΣΧΟΛΙΑ-ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
#Tags:
CIAWilliam BurnsΛιβύηMITΤρίποληΓουίλιαμ ΜπερνςΕμείς κάνουμε κουμάντο εδώΑγά μουΗ CIA, η MIT και άλλοι στην Τρίπολη… Τι θέλουν οι επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών από τη Λιβύη; “Εμείς κάνουμε κουμάντο εδώ, Αγά μου!”
President Abdel Fattah El-Sisi received the Director of the CIA, Mr. William Burns, in the presence of Head of the General Intelligence, Major General Abbas Kamel. Photo via Presidency of Egypt
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών σηκώνουν σκόνη στη Λιβύη- είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Ο Abbas Kamil, επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Αιγύπτου, πιέζει τους Λίβυους να βρουν λύση στο Κάιρο για το χάος της Λιβύης.
Το Κάιρο είναι το νέο επίκεντρο στην αναζήτηση συμφιλίωσης. Πρόσφατα, στις 5 Ιανουαρίου, ο ηγέτης του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) Khalifa Haftar, ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Akile Saleh και ο πρόεδρος του Ανώτατου Συμβουλίου του Κράτους Khaled Mishri βρέθηκαν στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα.
Τα παραπάνω αναφέρει σε άρθρο ανάλυσης του, ο εξειδικευμένος δημοσιογράφος σε θέματα Μέσης Ανατολικής Fehim Taştekin στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα Gazeteduvar, όπου, μεταξύ άλλων υποστηρίζει:
Ενώ οι Αμερικανοί ήταν απασχολημένοι στην Ουκρανία, το γεγονός ότι ο διευθυντής της CIA Γουίλιαμ Μπερνς (William Burns) βρήκε χρόνο για τη Λιβύη στις 12 Ιανουαρίου ήταν το πιο περίεργο από όλα.
Προφανώς, οι Αμερικανοί επιστρέφουν στην υπόθεση της Λιβύης. Αλλά από ποια πλευρά; Συνεχίζοντας τη συνεργασία τους με την Τουρκία ή προσαρμόζοντας και τους Τούρκους;
Λίγες ημέρες μετά τον Burns, ο Χακάν Φιντάν (Hakan Fidan), ο επικεφαλής της Τουρκικής Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (MIT), βρέθηκε στην Τρίπολη με το ύφος «Εμείς κάνουμε κουμάντο εδώ, Αγά μου!».
Συναντήθηκε ξεχωριστά με τον Dibeybe και τον Mishri, καθώς και με τον πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου Mohammed al-Menfi. Αργότερα, με τη συμμετοχή του στρατηγού Othman Itaj, είχε συνάντηση με τον Mishri, τον Dibeybe, τον αναπληρωτή του Menfi, Abdullah Lafi και τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Siddiq Kabir. Ένα φλιτζάνι τσάι στο χέρι, γέλιο και χαρά.
Ο Menfi δεν ανέλυσε τις λεπτομέρειες της συνάντησης, ενώ ο Dibeybe δήλωσε ότι συζήτησαν τοπικά, περιφερειακά και διεθνή θέματα. Από την πλευρά του, ο Mishri τόνισε το βάθος των ιστορικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών και τη σημασία της συνεργασίας σε όλους τους τομείς.
Το σημειωματάριο του Mishri, το οποίο ανοίγει χώρο για το παιχνίδι της Αιγύπτου, κάνει την Άγκυρα να φοβάται ότι θα χάσει ένα δεύτερο πρόσωπο-κλειδί μετά τον Fathi Bashagha, ο οποίος είναι επικεφαλής του αντίπαλου υπουργικού συμβουλίου με την ονομασία «Κυβέρνηση Εθνικής Σταθερότητας».
Όταν η Ρωσία μπήκε στην εξίσωση στο πλευρό του Haftar με την ιδιωτική πολεμική εταιρεία Wagner, δημιουργήθηκαν φόβοι ότι «η νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ απειλείται». Αυτό οδήγησε στην αμερικανική υποστήριξη της επέμβασης της Τουρκίας στη Λιβύη υπέρ της Τρίπολης το 2019.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ παρέμειναν στην αντίθετη πλευρά της εξίσωσης που η Άγκυρα προσπαθούσε να οικοδομήσει στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της Λιβύης.
Παρά την εκ παραλλήλου αναγνώρισή της νομιμότητας του Dibeybe, οι Αμερικανοί εμφανίζονται δυσαρεστημένοι με τις κινήσεις της Τουρκίας για τη μεγιστοποίηση των δικών της συμφερόντων. Αλλά η Ουκρανία είναι πλέον ένας κινητήριος παράγοντας στην πολιτική της στενής παρακολούθησης της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Η ανατολική πλευρά της Λιβύης θα επηρεαστεί καθώς η κυβέρνηση Biden ετοιμάζεται να χαρακτηρίσει τη Wagner ως διεθνή εγκληματική οργάνωση. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για την επίσκεψη του Burns.
Σύμφωνα με τοπικές πηγές, έστειλε μήνυμα στον Haftar να «απολύσει τους ανθρώπους που συνδέονται με τον Wagner». Όλοι, συμπεριλαμβανομένων των Αμερικανών, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο τουρκικός στρατός δεν θα φύγει μέχρι να φύγει η Wagner, και η Wagner δεν θα φύγει μέχρι να φύγει ο τουρκικός στρατός. Η συμφωνία ταυτόχρονης αποχώρησης που επιτεύχθηκε κατά τη Διάσκεψη του Βερολίνου τον Ιούνιο του 2021 δεν λειτούργησε επίσης.
Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό δίκτυο Al-Raed που υποστηρίζει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, ο Burns ζήτησε από τον Dibeybe να μην επιτρέψει την επαναλειτουργία της ρωσικής πρεσβείας. Το συμπέρασμα είναι ότι για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια μοναδική ευκαιρία να επιτεθούν στις ρωσικές σφαίρες επιρροής.
Στη στρατηγική αποκλεισμού της Ρωσίας, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ο εφοδιασμός με πετρέλαιο. Σε αυτό το σημείο, η Λιβύη είναι ένας πόρος που πρέπει να υπολογίζεται. Στη Βόρεια Αφρική, είναι το νούμερο ένα σε πετρέλαιο, το νούμερο δύο σε φυσικό αέριο μετά την Αλγερία.
Ειδικά για τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν πάρει το μάθημά τους από τη στάση του ΟΠΕΚ+, ο οποίος αντιστέκεται στην πίεση για αύξηση της παραγωγής, είναι εύκολο να διατάξουν τη Λιβύη λόγω της ευπάθειάς της. Οι ΗΠΑ αισθάνονται επίσης άβολα με τη ρωσική επιρροή στη Λιβυκή Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου.
Σύμφωνα με την al-Marsad, ο Burns προειδοποίησε τον Haftar σχετικά με τη ροή του πετρελαίου και την ασφάλεια των λιμανιών. Ζήτησε από τον Haftar δύο πράγματα: Πρώτον, να επιτραπεί στην κυβέρνηση του Dibeybe να λειτουργήσει στα ανατολικά. Το δεύτερο είναι η δημιουργία κοινής εξουσίας.
Οι Αμερικανοί έχουν ένα άλλο μέλημα: τον αποκλεισμό του γιου του Gaddafi, Sayfulislam, ο οποίος έχει αναδειχθεί ως ο Ρώσος υποψήφιος για την ηγεσία της Λιβύης. Έτσι, δεν έχουν την πολυτέλεια να βάλουν όλα τα αυγά τους σε ένα μόνο καλάθι εν μέσω μιας μπάλας αντιφάσεων.
Η πτέρυγα της Τρίπολης βλέπει την επίσκεψη του Burns ως επιβεβαίωση της νομιμότητας του Dibeybe. Αλλά το σκέλος της επίσκεψης στη Βεγγάζη τονίζει επίσης ότι ο Haftar δεν παραγνωρίζεται.
Ο Burns δεν συναντήθηκε με τον Fethi Başağa, τον επικεφαλής της Κυβέρνησης Εθνικής Σταθερότητας, την οποία η Βουλή των Αντιπροσώπων εγκαθίδρυσε δηλώνοντας ότι η Κυβέρνηση Ενότητας είχε χάσει τη νομιμοποίησή της. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να τάσσονται στο πλευρό της κυβέρνησης της Τρίπολης.
Ο Fidan, από την άλλη πλευρά, επιβεβαίωσε την πίστη της κυβέρνησης Dibeybe στις συνομιλίες τους. Προσπάθησε επίσης να προσαρμοστεί στον Mishri, ο οποίος είχε αυξήσει τις επαφές του με τον Saleh υπό αιγυπτιακή μεσολάβηση και είχε γυρίσει την πλάτη στον Dibeybe.
Σύμφωνα με τον Λίβυο αρθρογράφο Abdurrahim al-Burki, ο Fidan έλυσε το πρόβλημα μεταξύ των δύο. Είναι άγνωστο πώς. Υπάρχει όμως ένα πράγμα που τραβάει την προσοχή: η θετική ατμόσφαιρα που είχε αποτυπωθεί στο Κάιρο έχει διαλυθεί. Στο Κάιρο, ανακοινώθηκε ότι ο Mishri και ο Saleh πλησίαζαν ο ένας τον άλλον στο θέμα του εκλογικού νόμου που κολλάει στην υποψηφιότητα των στρατιωτών και όσων έχουν διπλή υπηκοότητα.
Στη συνέχεια ο Mishri εξέπεμψε μηνύματα που έδειχναν ότι παρέμενε σε αντιπαράθεση με τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Παρόλο που η Τουρκία προσπαθεί να γυρίσει τη σελίδα των εχθροπραξιών με τον Saleh και τον Haftar για να διασφαλίσει της θαλάσσιες δικαιοδοσίες της, τη στρατιωτική συνεργασία και της συμφωνίες εξερεύνησης πετρελαίου με την Τρίπολη, το έδαφος εξακολουθεί να είναι ολισθηρό.
Πριν από δύο εβδομάδες, η απόφαση του Εφετείου να σταματήσει την εφαρμογή της συμφωνίας για την εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου ήταν μια σαφής ένδειξη αυτού.
Όπως επισήμανε ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Antonio Tajani, η υπέρβαση της κρίσης όσον αφορά τις εκλογές, οι οποίες δεν μπορούν να διεξαχθούν, εξαρτάται από τη συμφιλίωση Καΐρου-Αγκυρας. Η προσπάθεια της Άγκυρας να τερματίσει τη ρήξη με την προσθήκη του Bashagha στο υπουργικό συμβούλιο του Dibeybe απέτυχε.
Η Αίγυπτος, από την άλλη πλευρά, έχει διαγράψει εντελώς το Dibeybe. Με δύο κοινοβούλια, δύο κυβερνήσεις, αντίπαλους στρατούς, διαιρεμένους κυρίαρχους θεσμούς και πολιτοφυλακές να μοιράζουν πόλεις, η Λιβύη είναι ένας ασθενής στο χειρουργικό τραπέζι. Όλοι κουνάνε το νυστέρι σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα.
ΠΗΓΗ: Άρθρο ανάλυσης στην Gazeteduvar του δημοσιογράφου Fehim Taştekin
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE