Διεφθαρμένοι επιχειρηματίες και πολιτικοί εξαγοράζουν συνειδήσεις: Η Κύπρος δεν είναι το “νησί των Αγίων” που ξέραμε…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Για εμάς δεν υπάρχει τίποτε άλλο από μια ακόμη ισχυρότερη Ευρώπη, δήλωσε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας: Μήνυμα ειρήνης και συνεργασίας στους Τουρκοκύπριους

«Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί κάποιος δεν επιθυμεί ούτε απλά να συζητήσει» δηλώνει ο Νίκος Χριστοδουλίδης για την αδιαλλαξία του κατοχικού ηγέτη Τατάρ

Σκηνικό αδιεξόδου στις εξελίξεις για το Κυπριακό: Η αδιαλλαξία Τατάρ δυναμιτίζει την προσέγγιση, κρίσιμη η 13η Μαΐου, ημέρα της συνάντησης του Πρωθυπουργού με τον Ερντογάν

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal

Στην Κύπρο φωνάζουμε, σκούζουμε, αλλά στο τέλος, δυστυχώς, ξεχνάμε. Και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, διότι οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες μας θεωρούν δεδομένους. Και εντελώς βλάκες, θα πρόσθετα. Βασικά πρέπει να ντρεπόμαστε για τη συμπεριφορά μας.

Θα μπορούσα να αναφέρω μύρια παραδείγματα με πιο κραυγαλέο ότι έγινε ένα πραξικόπημα και οι υπεύθυνοι δεν τιμωρήθηκαν. Αντίθετα, μερικοί εξ αυτών αναδείχθηκαν σε παράγοντες του τόπου, σε νταήδες και με την έννοια της λέξης, σε μαφιόζους.

Από τη στιγμή, λοιπόν, που αθωώθηκαν αυτοί που πρόδωσαν το νησί, όλα τα υπόλοιπα σε αυτόν τον έρμο τον τόπο συγχωρούνται. Με αποτέλεσμα να φτάσει η Κύπρος να είναι μία εκ των πλέον διεφθαρμένων χωρών και αυτό να θεωρείται κανονικότητα.

Το «κομμουνιστικό» κόμμα της Κύπρου, το ΑΚΕΛ, το οποίο κουβαλεί ένα σωρό αμαρτίες, κάλεσε τα μέλη του να κατέβουν στους δρόμους εναντίον της διαφθοράς. Όχι, δεν είναι αστείο. Ναι, το ΑΚΕΛ… Ως να μην είναι και το ίδιο μέρος του συστήματος.

• Και τι κατάφερε; Να γελοιοποιηθεί. Το εν λόγω κόμμα κέρδισε ένα 20% στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, που θεωρητικά σημαίνει ότι θα έπρεπε να επηρεάζει το ένα πέμπτο της Κύπρου. Ομιλούμε για χιλιάδες πολίτες…

Πόσοι κατέβηκαν στους δρόμους; Το ΑΚΕΛ κατάντησε ανέκδοτο και θα έλεγα ότι κατέστρεψε και την τελευταία ελπίδα που είχαμε να ξυπνήσει ο λαός και να διαμαρτυρηθεί. Όταν ένας βουλευτής του και χρηματοδότης του κόμματος πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη, γιατί οι πολίτες να το ακολουθήσουν.

Βεβαίως, η Κύπρος έχει την ατυχία να διαθέτει πολλά κόμματα. Πολεμούν τη διαφθορά στη θεωρία. Μέχρι εκεί. Εκδίδουν πύρινες ανακοινώσεις αλλά στο δια ταύτα πάσχουν. Διότι δεν πείθουν τους πολίτες. Δεν είναι ειλικρινείς οι πολιτικοί του νησιού, είναι μέρος του βρώμικου συστήματος. Και στο σημείο αυτό αναδεικνύονται και οι ευθύνες των πολιτών. Δεν σηκώνονται από τις πολυθρόνες τους με τίποτα. Φοβάμαι ούτε και όταν βρεθούμε ενώπιον του τραγικού διλήμματος, που θα αφορά την τουρκοποίηση της Κύπρου.

Τι πρέπει να γίνει με τη διαφθορά; Μα το αυτονόητο. Πρέπει να ξεσηκωθούν οι πολίτες. Και αυτό θα συμβεί, ίσως, εάν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παίξουν το ρόλο τους και σταματήσουν να μετατρέπονται σε …Ταλιμπάν τους συστήματος. Περισσότερο σήμερα απευθύνομαι στους συναδέλφους.

• Δεν νοιώθουν άραγε ντροπή να συναγελάζονται με τους πολιτικούς και τους οικονομικούς παράγοντες και να τους καλύπτουν; Πέραν κάποιων ισχυρών φωνών μέσα από αυτή την εφημερίδα, η πλειοψηφία σκύβει το κεφάλι στους ισχυρούς του νησιού. Είναι τραγική η κατάσταση και εξευτελιστική για το λειτούργημα της δημοσιογραφίας.

Όταν βρισκόμαστε γύρω από ένα τραπέζι και συζητούμε, ενθουσιαζόμαστε. Αλλά δεν μιμούμαστε τους ξένους δημοσιογράφους. Τους θαυμάζουμε όταν αποκαλύπτουν τα οικονομικά σκάνδαλα της Πατρίδας μας. Και δεν κοιτούμε την απίστευτη τραγωδία μας. Ότι απουσιάζουμε από τις αποκαλύψεις. Ενώ έπρεπε να είναι έργο δικό μας.

Υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν υπό καθεστώς ανωνυμίας, αλλά την ίδια στιγμή φοβούνται να βγουν στο φως. Βλέπετε, οι θεσμοί του κράτους δεν τους προσφέρουν προστασία, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες. Επειδή το κράτος είναι πρώτο στη διαφθορά. Οπότε προστατεύει τους διεφθαρμένους και όχι αυτούς που καταγγέλλουν τη διαφθορά.

Λέγαμε, με καλούς φίλους και συναδέλφους, ότι δεν πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να γίνουμε …Μάλτα. Και δεν εννοώ στη διαφθορά διότι την έχουμε ξεπεράσει. Αναφερόμασταν στη θυσία -διότι περί θυσίας πρόκειται- της ατρόμητης δημοσιογράφου Δάφνης Καρουάνα Γκαλιζία, η οποία δολοφονήθηκε από μία συμμορία πολιτικών και επιχειρηματιών, επειδή ανακάλυψε τη διαφθορά τους. Την εκτέλεσαν με άνανδρο τρόπο. Όμως, η δολοφονία της έσπασε το σπυρί και οι διεφθαρμένοι κατέληξαν στη φυλακή.

• Δεν είναι η μόνη δημοσιογράφος που δολοφονήθηκε ακόμα και σε μη αυταρχικές χώρες. Αλλά οι θυσίες τους δεν πήγαν χαμένες.
• Όχι, δεν πρέπει να φτάσουμε εκεί. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να καταπολεμηθεί η διαφθορά.

Αλήθεια, πόσοι στην Κύπρο θυμούνται το σκάνδαλο των «χρυσών διαβατηρίων»; Πάει, ξεχάστηκε. Και όσοι το θυμόμαστε καταντήσαμε γραφικοί, αντί να συμβαίνει το ακριβώς ανάποδο. Να ανοίξουν στόματα, εννοώ.

Και ερχόμαστε στο μείζον θέμα της ανεξαρτησίας των μέσων ενημέρωσης. Η τηλεόραση, που έχει μεγαλύτερη επιρροή στους πολίτες, έχει καταντήσει να γεμίσει με εκπομπές-σκουπίδια και στα δελτία ειδήσεων να γίνεται διεκπεραίωση των γραπτών ανακοινώσεων της κυβέρνησης και των κομμάτων. Απουσιάζει εντελώς η έρευνα. Και από όσες εφημερίδες απέμειναν.

Στον Φιλελεύθερο, ευτυχώς, έχουμε ελευθερία και ανεξαρτησία να γράψουμε την άποψη μας και να εκφραστούμε χωρίς φόβο και πάθος. Μετά ακολουθεί το χάος.

Οι φήμες που κυκλοφορούν για εξαγορά συνειδήσεων από διεφθαρμένους επιχειρηματίες έχουν φτάσει και στο καφενείο του πιο μικρού χωριού. Οι πολίτες θα χάσουν εντελώς την εμπιστοσύνη τους. Και αναρωτήθηκα τις προάλλες με καλούς συναδέλφους: Πως θα κερδίσουμε τη χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας; Και πως θα βοηθήσουμε να εξαλειφθεί η διαφθορά;

Μου ήρθε τις προάλλες στη σκέψη αυτό το «κοπέλλι» που την είδε πολέμιος της διαφθοράς. Κατηγόρησε συλλήβδην επώνυμους πολιτικούς, αλλά αποδείχθηκαν άσφαιρα τα πυρά. Έγινε και αυτός παιδί του συστήματος… Και όπως λένε οι σοφοί: Άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, ούλοι οι σκύλοι μια γενιά…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η σκέψη και μόνο ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Χριστοδουλίδης μπορεί να είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, προκαλεί λιποθυμία στους πιθανούς αντιπάλους του, εντός και εκτός του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ). Οι δηλώσεις του πρώην υπουργού Οικονομικών, Χάρη Γεωργιάδη δείχνει βασικά τον εκνευρισμό του προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος πήρε τα όρη και βουνά και μαζεύει …καρπούζια. Προφανώς δεν γνωρίζει ότι το φρούτο ευδοκιμεί στην πεδιάδα. Η Κύπρος χρειάζεται ένα καθαρό υποψήφιο που θα την οδηγήσει σε άλλα επίπεδα και θα καταπολεμήσει τη διαφθορά που μαστίζει το νησί. Ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών, που έχει επιτύχει στο πόστο που του εμπιστεύθηκε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, πάνω απ’ όλα, ΔΕΝ είναι διεφθαρμένος. Και αυτό δεν αρέσει στο αισχρό διεφθαρμένο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο. Έφτασε η ώρα να εκλέξουν οι πολίτες ένα Άνθρωπο που δεν ανήκει στο κατεστημένο. Όποιος και αν είναι. Φτάνει να μην είναι διεφθαρμένος. Διότι οι διεφθαρμένοι πολιτικοί είναι ακραία επικίνδυνοι για το μέλλον του νησιού.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ και τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

Ήθελε “κότσια” για να τα βάλει κανείς με τους δυνατούς: Η υπόθεση των F-35 πρέπει να γίνει μάθημα…