Έχουν πολύ δρόμο μπροστά τους η Ουάσιγκτον και η Άγκυρα: Για “να τα βρουν”… Η ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου στο Open
Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και η Πρώτη Κυρία Jill Biden αποβιβάζονται από το Marine One, στο Λευκό Οίκο. EPA, Stefani Reynolds, POOL
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Εξήντα χρόνια από το πογκρόμ της Πόλης, καταπατώντας κάθε συνθήκη: Οι απελάσεις των Ρωμιών από τους Τούρκους, μια ανοιχτή πληγή στο σώμα του Ελληνισμού [βίντεο]
«Η έλευση του τουρκικού στολίσκου στη Γάζα θα αποτελέσει πρόκληση», επιμένει ο αρχηγός των Ε.Δ. του Ισραήλ: Παρασκηνιακές συνεννοήσεις Ισραήλ-Τουρκίας μέσω της Αιγύπτου
Τα πράγματα για την Τουρκία δεν είναι καθόλου εύκολα τώρα, και δεν θα είναι καθόλου εύκολα στο μέλλον, όσον αφορά τις σχέσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκτός αν επιστρέψει κανονικά στη Δύση και σταματήσει να δημιουργεί προβλήματα.
Για το θέμα αυτό αναφέρθηκε στην ανταπόκριση του ο Μιχάλης Ιγνατίου στο δελτίο ειδήσεων του OPEN με τη Νίκη Λυμπεράκη. Σημείωσε και τα εξής:
Οι αντιτουρκικές δυνάμεις στην Ουάσιγκτον είναι πιο ισχυρές παρά ποτέ. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις δυνάμεις της Ομογένειας. Αλλά σε δυνάμεις βαθιά ριζωμένες στο αμερικανικό σύστημα. Μερικοί δυστυχώς ξεχνούν ότι οι αποφάσεις για την Τουρκία λαμβάνονται με συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή και τη Γερουσία. Έχουν λόγο το Εβραϊκό Λόμπι, το Αρμενικό Λόμπι και το λόμπι των χριστιανικών οργανώσεων.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
- Πρώτο δεδομένο που έχουμε είναι ότι η γραφειοκρατία επιθυμεί διακαώς να κερδίσει ξανά την Τουρκία.
- Και το δεύτερο δεδομένο είναι ότι την ίδια στιγμή δεν δείχνει διάθεση η ίδια γραφειοκρατία να τα δώσει όλα στην Τουρκία για να πάρει γουρούνι στο σακί. Διότι στην πραγματικότητα αυτό θα πάρει.
Στα δύο αυτά δεδομένα πρέπει να προσθέσουμε και ένα τρίτο: ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν έχει καθόλου, μα καθόλου, την παραμικρή εμπιστοσύνη στον Ταγίπ Ερντογάν. Και πως να του έχει εμπιστοσύνη; Ο ίδιος τον θεωρεί αυταρχικό, ενώ ο Τούρκος ηγέτης τον κατηγόρησε ότι είχε σχέση με το σικέ πραξικόπημα του 2016.
Οπότε, και ο ένας και ο άλλος γνωρίζουν ότι δεν θα γίνουν ποτέ φίλοι, αλλά την ίδια στιγμή είναι καταδικασμένοι να συνυπάρξουν, για όσο είναι πρόεδροι της Αμερικής και της Τουρκίας.
Ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται στο έπακρον την ανάγκη των Αμερικανών, να βρουν μία λύση για το αεροδρόμιο της Καμπούλ, μετά την αποχώρησή τους. Πρόσφερε να αναλάβει την ασφάλεια του αεροδρομίου αλλά έναντι σοβαρών ανταλλαγμάτων. Ζητά και οικονομική και στρατιωτική βοήθεια.
Εδώ το βίντεο της ανταπόκρισης του αρθρογράφου της Hellas Journal:
Ο κ. Μπάιντεν δέχθηκε το αίτημα του Ερντογάν, το οποίο έθεσε στις Βρυξέλλες, αλλά μέχρι να υπάρξει συμφωνία, θα περάσει ένα διάστημα. Στο Κογκρέσο κρατάνε μικρό καλάθι. Και να σημειώσουμε στο σημείο αυτό, ότι η κυβέρνηση του κ. Μπάιντεν θα χρειαστεί να δουλέψει πολύ για να πείσει τους δικούς της γερουσιαστές και βουλευτές που ασχολούνται με τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.
- Πρώτος απ’ όλους πρέπει να πειστεί ο γερουσιαστής Μενέντεζ και απ’ ότι αντιλαμβάνομαι οι θέσεις του για τον Ερντογάν είναι ακόμα πιο έντονες και σκληρές.
Τα μηνύματα που εκπέμπουν σοβαροί Αμερικανοί νομοθέτες στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι στο στυλ τραβήξτε τα χαλινάρια. Αυτό που ζητούν από την κυβέρνηση είναι να μην βιαστεί και πριν προχωρήσει σε οτιδήποτε με την Τουρκία, να λύσει το θέμα των S-400. Με τα σημερινά δεδομένα και με τον Ερντογάν που γνωρίζουμε, αποκλείεται το Κογκρέσο να κάνει έστω και ένα πόντο πίσω.
Μέχρι και αυτή τη στιγμή, η αμερικανική θέση παραμένει η ίδια. Οι S-400 πρέπει να εγκαταλείψουν το τουρκικό έδαφος το συντομότερο δυνατόν.
Οπότε, όπως τα βλέπουμε τα πράγματα από τις ΗΠΑ, έχουν πολύ δρόμο η Αμερική και η Τουρκία. Ο Μπάιντεν δεν είναι Τραμπ…