Χαμένοι και κερδισμένοι από τις εκλογές στην Κύπρο: Πώς και από ποιον μπορεί να επέλθει η αλλαγή;
FILE PHOTO: Στιγμιότυπο από την ψηφοφορία για τις βουλευτικές εκλογές σε εκλογικό τμήμα της Λευκωσίας, 30 Μαϊου 2021. Φωτογραφία Aρχείου HellasJournal
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Απέραντη διαφθορά, αλλά μείναμε να ενοχλούμαστε οι …γραφικοί: Το «τετράγωνο της απόλυτης παρανομίας» στο κέντρο της Αθήνας, η σύγκρουση κορυφής στη Λευκωσία
Ο «κομματικός πατριωτισμός» και… οι ανάλαφρες μετακομίσεις! Γιατί καλπάζουν στην Κύπρο (και στην Ευρώπη) η ακροδεξιά απειλή και ο φασισμός ενόψει των ευρωεκλογών;
Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ* – Νέα Υόρκη
Την περασμένη εβδομάδα, και λίγο πριν τις εκλογές, από αυτήν εδώ την στήλη είχα αναλύσει γιατί οι Κύπριοι κομματάρχες (θα) βρίσκονται σε αναπνευστήρα, εξηγώντας ότι η αλλαγή ήδη επήλθε και απομένει να δούμε ποιος θα υλοποιήσει την αλλαγή! Το σχετικό άρθρο ΕΔΩ.
Μια βδομάδα μετά, και αφού οι βουλευτικές εκλογές της 30ης Μαϊου είναι πλέον στην ιστορία, θα γίνει μια προσπάθεια σύντομης σκιαγράφησης του που βρέθηκε το κάθε κόμμα.
Με την βουλή να είναι πλέον επτακομματική, η αλλαγή είναι ήδη μεγάλη. Παράλληλα, αξιοσημείωτη είναι η πραγματική αποχή, η οποία είναι σχεδόν 1 στους 2. Γιατί δεν είναι μόνο όσοι δεν πήγαν να ψηφίσουν αλλά και όσοι δεν ενεγράφησαν στους εκλογικούς καταλόγους.
Ας πάμε βήμα-βήμα:
Πρόεδρος: Ο Πρόεδρος έχασε την αρχική επαφή που είχε με τον κόσμο. Τόσο η (λανθασμένη) πίεση που δέχεται από το ΑΚΕΛ στο Κυπριακό, όσο και η απογοήτευση του με το ναυάγιο του Γκραν Μοντανά, μάλλον τον αποθάρρυναν και τον αδρανοποίησαν σε μεγάλο βαθμό.
Παράλληλα, τα κτυπήματα από τη διαφθορά επίσης είχαν αρνητικό αντίκτυπο στην όλη απόδοση του. Εντούτοις, η παρέμβαση του ως γνήσιου Συναγερμικού λίγο πριν τις εκλογές, φαίνεται ότι συσπείρωσε το ΔΗΣΥ σε μεγάλο βαθμό, σώζοντας το γόητρο της πρωτιάς του ΔΗΣΥ.
ΔΗΣΥ: Κτυπήθηκε μεν από σκάνδαλα αλλά η στείρα κριτική της αντιπολίτευσης το κράτησαν ζωντανό, συγκρατώντας αναλογικά τα ποσοστά του.
- Παρ’ όλα αυτά, ο ΔΗΣΥ πρέπει να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητα του.
Η κίνηση του για στήριξη της πρώτης γυναίκας ως Προέδρου της Βουλής αποτελεί μια αξιαίπενη, πρωτοποριακή κίνηση. Παράλληλα όμως, καταφέρνει να αποπροσανατολίσει (έστω και προσωρινά) το βλέμμα από τα πραγματικά προβλήματα, μεγαλώνοντας τον πονοκέφαλο των άλλων κομμάτων.
ΑΚΕΛ: Πεπαλαιωμένες μορφές επικοινωνίας, αμφισβήτηση των θέσεων του ειδικά σε σχέση με το Κυπριακό, ακόμη και από τη βάση του, που πάντα συγκρατούσε, και η οποία πλέον έχει αντιδράσει.
Επιδόθηκε σε στείρα, αναποτελεσματική – αντιπολιτευτική κριτική, χωρίς να καταφέρνει να προβάλει θέσεις και εναλλακτικές λύσεις.
Κυριαρχεί μια συγκεντρωτική και όχι αποκεντρωμένη διοίκηση.
Σίγουρα πρόκειται για μια μεγάλη εκλογική υποχώρηση που πληγώνει τον κόσμο της Αριστεράς. Παρ’ όλο που και το 2016 μίλησε για ανάληψη ευθύνης, τίποτε δεν άλλαξε στο ενδιάμεσο.
Είναι στα υπέρ του Άντρου Κυπριανού η έμπρακτη ανάληψη της δικής του ευθύνης. Όμως, κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν θα επέλθει στο μεγαλύτερο αντιπολιτευτικό κόμμα της Κύπρου αν δεν υπάρξουν ριζικές αλλαγές και τομές με άμεσο επαναπροσδιορισμό ταυτότητας (ακόμη και που στέκει ιδεολογικά), επανατοποθέτηση των λανθασμένων του θέσεων στο Κυπριακό, που όχι μόνον δεν αποφέρουν αποτέλεσμα αλλά προκαλούν σε μεγάλο βαθμό την κοινή γνώμη και ζημιώνουν όλη την πατρίδα μας. Και κυρίως, υιοθέτηση σύγχρονων μεθόδων επικοινωνίας για να «μιλήσει» αποτελεσματικά, τόσο με τη βάση του, όσο και με το ευρύτερο κοινό της Κύπρου.
ΔΗΚΟ: Επίσης, εδώ και πολλά χρόνια, και παρ’ όλα τα μηνύματα που έλαβε, το ΔΗΚΟ επέμεινε σε στείρα, αναποτελεσματική κριτική χωρίς να καταφέρνει να προβάλει θέσεις και εναλλακτικές λύσεις. Επέδειξε αδυναμία να προβάλει ρυθμιστικό ρόλο, ειδικά στο Κυπριακό. Κάτι που πληγώνει τον αγνό κεντρώο και δημιουργεί μεγάλη ανησυχία μιας και τα τετελεσμένα «βρίσκουν» τις πόρτες ανοικτές.
Επίσης, η αδυναμία της ηγεσίας να προβάλει μια “ενωτική” εικόνα (επίσης πάσχει από συγκεντρωτική και όχι αποκεντρωμένη διοίκηση), στοιχείο που στοίχισε σημαντικά ποσοστά και προκάλεσε μεγαλύτερη αμφισβήτηση στο μεγαλύτερο κόμμα του κέντρου.
- Πλέον, ο κίνδυνος να απολέσει την τρίτη θέση, την οποία κρατά σταθερά μέσα από τις δεκαετίες είναι ορατός. Τόσο από τη ΔΗΠΑ, όσο και από το ΕΛΑΜ.
ΕΔΕΚ: Η ΕΔΕΚ δεν πήρε το «μάθημα» της στις πρόσφατες Ευρωεκλογές.
Τρέχοντας για ακόμη μια φορά την τελευταία στιγμή για να συσπειρώσει και προσελκύσει ψήφους με την «απειλή» να μην το προσπεράσει το ΕΛΑΜ!
Αυτή τη φορά όμως, το ΕΛΑΜ το προσπέρασε. Και παρ’ όλο που όλοι λένε ότι συγκράτησε τα ποσοστά του ή ακόμη κέρδισε μισή μονάδα, αυτό δεν είναι η πραγματικότητα. Δεν κέρδισε 0.5% αλλά έχασε 5.5% μιας και είχε συνεργαστεί με τη Συμμαχία Πολιτών.
- Η ΕΔΕΚ αιωρείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, δείχνοντας ότι προσπαθεί να πιαστεί από “χέρια” εξουσίας, χάνοντας και αυτή την ταυτότητα της και την ενότητα της.
ΔΗΠΑ: Αναμφίβολα, η ΔΗΠΑ κέρδισε. Κράτησε χαμηλούς τόνους, χωρίς να προκαλεί, χωρίς να βάζει λάδι στη φωτιά και εργάστηκε αθόρυβα με την οργανωτική δουλειά των στελεχών της. Στοιχεία που απέδωσαν και την επιβράβευσαν με την πρώτη της είσοδο στο κοινοβούλιο.
- Το κατά πόσο αυτό θα αντέξει, μόνο ο χρόνος και οι κινήσεις της θα το δείξουν. Γιατί, αν λάβουμε υπόψιν τις φήμες περί «συμφωνίας» Κάρογιαν-Βότση για να λάβει ο δεύτερος την έδρα (και να παραιτηθεί ο πρώτος ως πρόεδρος), τέτοια περιστατικά δεν θα μπορούν να «κρυφτούν» στο μέλλον, ακόμη κι αν τώρα μείνουν να σιγοβράζουν σε κλειστές πόρτες.
Το ίδιο και με ένα άλλο σημαντικό (παραδοσιακό Δηκοϊκό) στέλεχος, που άντλησε μεγάλη μερίδα ψήφων, του Γιώργου Προκοπίου.
Φυσικά, έρχονται και Δημαρχιακές και ίσως μια υποψηφιότητα του (με τη στήριξη ΔΗΣΥ), να μετριάσει τα παράπονα! Όμως και πάλι, ο χρόνος θα δείξει αν η ΔΗΠΑ έχει αποβάλει σύνδρομα του παρελθόντος.
ΕΛΑΜ: Όλοι οι πιο πάνω και οι αδυναμίες τους, δούλεψαν προς όφελος του ΕΛΑΜ.
Το ΕΛΑΜ φαίνεται ότι άγγιξε αυτά που απώλεσε ο ΔΗΣΥ σε σχέση με το Κυπριακό αλλά και μια μερίδα του Κέντρου, που μπούκτισε με όσα βλέπει (όπως διαφθορά και συνεχή οπισθοχώριση στο Κυπριακό).
Σίγουρα, δεν είναι όλοι απαραίτητα ακροδεξιοί. Υπάρχουν και κεντρώοι που επαναστάτησαν αλλά και νέοι ψηφοφόροι που διαμαρτύρονται για το αβέβαιο μέλλον τους: π.χ. άνεργοι, αντίθετοι με τις προτεινόμενες λύσεις για το Κυπριακό, σκάνδαλα, κ.ο.κ. Όλοι αυτοί, σπρώχτηκαν στο ΕΛΑΜ. Και το ΑΚΕΛ, με τη συνεχή κριτική – πρόκληση βοήθησε προς την κατεύθυνση αυτή. Ακόμη και με τη λήξη των εκλογών, αυτό συνέβη.
- Πολλοί με ρωτάνε ποια η λύση στα πιο πάνω. Παρ’ όλο που δεν μπορώ να απαντήσω σε όλα τα πιο πάνω τόσο απλά (κάτι τέτοιο θέλει μήνες ανάλυσης και σοβαρής προεργασίας), εν’ τούτοις, μπορώ να αναφέρω σε γενικές γραμμές ότι:
1) Η στείρα κριτική δεν επιφέρει πλεόν κανένα όφελος σε αυτόν που την ασκεί, Αυτό επιβεβαιώνεται από διεθνείς μελέτες. Ο κόσμος δεν κόπτεται για το τι έκανε λάθος ή το τι δεν έκανε ο πολιτικός αντίπαλος. Ο κόσμος νοιάζεται για άμεσες λύσεις στα πραγματικά του προβλήματα.
2) Πώς θα μπορούσαν τα κόμματα, η κυβέρνηση, οι πολιτικοί να λύσουν προβλήματα και να επικοινωνήσουν επικοδομοιτικά με το λαό;
To 2019, σε συνέδριο στο Πανεπιστήμιο Greenwich του Λονδίνου, κρατώντας στο ένα χέρι μια “ασυσκεύαστη” σοκολάτα και στο άλλο μια “συσκευασμένη” σοκολάτα ρώτησα το ακροατήριο ποιαν θα αγοράζανε. Η φυσιολογική απάντηση ήταν «αυτή που ήταν συσκευασμένη». Έδειξα στο κοινό του Συνεδρίου την πίσω πλευρά της συσκευασμένης σοκολάτας σημειώνοντας πως μετά την παραγωγή-δημιουργία της ιδέας πρέπει να ακολουθήσει η ορθή και επαρκής “πληροφόρηση.”
Το μοντέλο αυτό (The CIS Model*) βασίζεται σε τρεις πυλώνες. Δημιουργία, ενημέρωση, υποστήριξη και μετρά όλα τα δημόσια προβλήματα της κάθε χώρας βοηθώντας την κάθε κυβέρνηση, κόμμα ή πολιτικό να καταλάβουν και διορθώσουν τα κενά τους.
Μέχρι στιγμής, το μοντέλο αυτό έχει μετρήσει την απόδοση της Αμερικανικής Κυβέρνησης σε σχέση με τον COVID και την κλιματική αλλαγή, και την απόδοση κυβερνήσεων σε ΗΠΑ, Ευρώπη, Ασία και Αφρική σε διάφορα άλλα προβλήματα (όπως οικονομία, υγεία, κ.λπ.).”
Κατ’ επέκταση, το κλειδί για να μειωθεί το χάσμα μεταξύ Πολίτη-Πολιτικού, βρίσκεται στο τρίπτυχο (1) δημιουργία προτάσεων για απάμβλυνση των προβλημάτων του λαού, (2) επαρκής και συνεχής ενημέρωση σε σχέση με αυτές τις προτάσεις, και (3) υποστήριξη, δηλαδή ορθή και σοβαρή επικοινωνία στα διάφορα κανάλια επικοινωνίας.
*Το μοντέλο CIS (Create, Inform, and Support) αναπτύχθηκε από τον Δρ. Νίκο Αντωνιάδη και παρουσιάστηκε και βραβεύτηκε στο 7ο Διεθνές Συνέδριο Διοίκησης, Εκπαίδευσης και Καινοτομίας στο Πανεπιστήμιο Greenwich του Λονδίνου (Απρίλιος 2019).
- Ο Δρ. Νίκος Αντωνιάδης είναι Επίκουρος Καθηγητής Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s της Νέας Υόρκης και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com, L.A. Voice και HellasJournal.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.