Ο “καλός” Ερντογάν και ο “κακός” Πούτιν: Η Ουκρανία δοκιμάζει τη στρατηγική σχέση των δύο αυταρχικών ηγετών
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν σε συνομιλία με ηγετικά στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας, σε περιοχή έξω από τη Μόσχα. EPA, ALEXEI DRUZHININ, SPUTNIK, KREMLIN POOL
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Υποστηρίζοντας την Ουκρανία, αγαπημένη της Δύσης, ο Ταγίπ Ερντογάν το παίζει καλός στα μάτια της νέας Διοίκησης των ΗΠΑ, αφήνοντας καιροσκοπικά τη Ρωσία να παίξει τον κακό, σημειώνει ο εκ των κορυφαίων αρθρογράφων της εφημερίδας Le Figaro, Renaud Girard.
Επισημαίνει την αντί-δυτική συνεργασία τους, την αγνόηση από τους δύο των εντολών της Δύσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το μοίρασμα της Λιβύης σε δύο ζώνες επιρροής, την οικοδόμηση με το Ιράν του άξονα της Αστάνα, την κατανόηση από τον Βλαντιμίρ Πούτιν στο εθνικιστικό αντί-κουρδικό παιχνίδι του Erdogan, αλλά και τη σιωπή του Ρώσου προέδρου, όταν η Αγία Σοφία μετατράπηκε από μουσείο σε τζαμί, παρόλο που, όπως σημειώνει, ενδόμυχα ο ίδιος πιστεύει, ότι η Αγία Ρωσία ενσωματώνει ιστορικά την τρίτη Ρώμη.
Να όμως, που ο Poutine εγκαταλείφθηκε «βάναυσα» από τον φίλο του Erdogan, υποδεχόμενος θερμά στην Κωνσταντινούπολη, το χειρότερο σήμερα εχθρό του, τον Ουκρανό Πρόεδρο Zelensky, και συμφώνησε να του πουλήσει νέα αεροσκάφη Bayraktar TB2 και επιπλέον να κατασκευάσουν μαζί drones (θυμηθείτε, ότι τα διάσημα αεροσκάφη Antonov της σοβιετικής εποχής χτίστηκαν στο Κίεβο), αναφέρει ο αρθρογράφος.
Υπογραμμίζει την καταγγελία από το «νέο-Οθωμανό σουλτάνο» της «κατοχής» της Κριμαίας από τη Ρωσία, σημειώνει, ότι ο Erdogan θυμάται, ότι πριν από την κατάκτησή της από τη Μεγάλη Αικατερίνη, η χερσόνησος ήταν για πάνω από δύο αιώνες επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Κατά τη γνώμη του, ο Τούρκος πρόεδρος, ανήσυχος να επεκτείνει την αυτοκρατορία του στη Μαύρη Θάλασσα, θα προτιμούσε μια Κριμαία, που κυβερνάται από την αδύναμη Ουκρανία, παρά από την ισχυρή Ρωσία.
Εκτιμά, ότι ο Erdogan παίζει πολύ καλά το παιχνίδι του, δείχνοντας στον κόσμο την ανεξαρτησία του και την δύναμη της βιομηχανίας του όπλων, ενώ ταυτόχρονα συμφιλιώνεται με το ΝΑΤΟ και πλησιάζει τις ΗΠΑ, καθώς γνωρίζει, ότι η οικονομία του, ήδη πολύ αποδυναμωμένη, δεν θα μπορούσε να αντέξει κυρώσεις από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, τις οποίες, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, τις αφήνει στον πρώην φίλο του, τον Poutine.
Αναφερόμενος στην απαγόρευση από τον Joe Biden τα αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να αγοράζουν από τις 14 Ιουνίου, απευθείας στη Ρωσία ρωσικά κρατικά ομόλογα ή μετοχές του Ρωσικού Κυβερνητικού Ταμείου, εκτιμά, ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες, είναι τόσο τρομοκρατημένες από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, που πιθανότατα θα τα εγκαταλείψουν από μόνες τους, με αποτέλεσμα, η ρωσική χρηματοδότηση να βρεθεί σε ένα άβολο τετ α τετ με την κινεζική.
«Πώς θα εκδικηθεί η Ρωσία για την “προδοσία” του Erdogan; Το να μην του στείλει τουρίστες δεν θα είναι αρκετό για να ξεπλύνει την προσβολή. Θα επαναλάβει την υποστήριξή της προς τους νέο-κομμουνιστές Κούρδους του PKK; Θα ενταχθεί στον άξονα Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου, που καταπολεμά τον τουρκικό θαλάσσιο επεκτατισμό στην ανατολική Μεσόγειο», διερωτάται ο Renaud Girard.
Επισημαίνει την υπογραφείσα στις 18 Απριλίου εικοσαετή συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ, κατά τον ίδιον, «δύο χώρες αντικείμενα του μίσους του Σουλτάνου». Κατά την άποψή του, με ρίζες στην ιστορία και τη γεωγραφία, ο παλιός στρατηγικός αγώνας Ρωσίας-Τουρκίας ξανάρχισε και δεν πρόκειται να τελειώσει.
ΠΗΓΗ: Le Figaro – Renaud Girard: «Le premier revers stratégique de Poutine»
Βαρβαρότητα: Στην Τουρκία μετατρέπουν ελληνικά αρχαία σε αυτοσχέδια γήπεδα τένις [εικόνες]