Ποιος μιλά… Ο νεοσουλτάνος Ερντογάν ειρωνεύτηκε τις ΗΠΑ για την εισβολή στο Καπιτώλιο: “Ξέχασε” τις μαύρες κηλίδες της Τουρκίας

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ – Η δική μου άποψη για τους φανατικούς Έλληνες Τραμπιστές είναι ότι δεν έχουν καταλάβει πως, ό,τι αξίες έχει είναι για τον εαυτό του πρώτα και για την χώρα του μετά… Και το βασικό είναι ότι ένας “ακροδεξιός” μίας χώρας μπορεί να συμμερίζεται κάποιες διεθνείς αξίες αλλά τις αντιλαμβάνεται διαφορετικά…(βιωματικά ….)




Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ακραίος φανατισμός και η ψεύτικη προπαγάνδα οδηγούν στη βία και σε απάνθρωπες συμπεριφορές. Και ανέκαθεν, λαϊκιστές ηγέτες και αυταρχικά καθεστώτα (πάσης ιδεολογικής απόχρωσης) βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να ανέλθουν στην εξουσία. Δεν προκύπτουν από το πουθενά.

Η αιματηρή εισβολή στο Καπιτώλιο από οπαδούς του προέδρου Τραμπ είναι ακόμη μια χαρακτηριστική περίπτωση στη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας όπου επιβεβαιώνεται ότι και στις πιο ισχυρές Δημοκρατίες οι ακραίες φωνές και συμπεριφορές αποτελούν προπομπό πολλών κακών.

Βασικός κανόνας της Δημοκρατίας είναι η διασφάλιση της ανεκτικότητας και της ελευθερίας του λόγου και βασική εγγύηση για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι ο σωστά ενημερωμένος πολίτης. Τα οποιασδήποτε μορφής άκρα οδηγούν αναπόφευκτα, αργά ή γρήγορα, σε επικίνδυνα αδιέξοδα και σε βίαιες ενέργειες.

  • Όπως και στο διεθνές δίκαιο καταγράφεται η απαγόρευση χρήσης και απειλής χρήσης βίας, με βάση τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, για τη διατήρηση της ειρήνης και ασφάλειας μέσω της λήψης αποτελεσματικών συλλογικών μέτρων, έτσι και στο κράτος δικαίου, το οποίο αποτελεί τη βάση κάθε σύγχρονης συνταγματικής δημοκρατίας, η χρήση και η απειλή χρήσης βίας είναι παράνομη.

Κάθε γνώμη και κάθε πράξη που υποθάλπει και υποκινεί τη βία δεν μπορεί να ενταχθεί στο δημοκρατικό πλαίσιο ανοχής της «άλλης άποψης».

Επειδή η Γερμανία και μαζί της όλος ο κόσμος πλήρωσε πολύ ακριβά την ανοχή που επιδείχθηκε απέναντι στον Χίτλερ, η ιστοσελίδα του γερμανικού δικτύου ZDF, σχολιάζοντας τα θλιβερά γεγονότα στο Καπιτώλιο, σημείωσε πολύ εύστοχα ότι «η Δημοκρατία μπορεί να καταστραφεί και εκ των έσω. Εμείς οι Γερμανοί το βιώσαμε αυτό το 1933. Το γεγονός ότι ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες ένας πρόεδρος θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα του στο χείλος του γκρεμού μετατρέπει την Ιστορία σε πικρό, προειδοποιητικό παρόν».

Τις περισσότερες φορές λοιπόν διαφαίνεται από νωρίς περί τίνος πρόκειται. Η πιο επικίνδυνη πλευρά αυτής της πραγματικότητας είναι όταν τα γεγονότα κραυγάζουν ότι οι η καλλιέργεια μίσους και διχασμού από εκλεγμένους ή διορισμένους αξιωματούχους του κράτους δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Στα κράτη με δημοκρατικά πολιτεύματα και ειδικότερα στο κράτος που θεωρείται το σύμβολο της σύγχρονης δημοκρατίας είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζεται το ζήτημα της προστασίας των δημοκρατικών θεσμών με κομματικά ή προσωπικά ή οικονομικά κίνητρα.

  • Το ίδιο ισχύει και για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες η διεθνής κοινότητα στηρίζει ή επιδεικνύει ανοχή σε δικτάτορες και αυταρχικά καθεστώτα που έχουν καταλύσει το κράτος δικαίου και κατέχουν ξένα εδάφη.
  • Και τέτοιου είδους πρόσωπα και καθεστώτα (Κίνας, Ρωσίας, Τουρκίας, Ιράν, Σαουδικής Αραβίας και άλλων χωρών) ήταν από τα πρώτα που με περισσή χαρά σχολίασαν τα όσα συνέβησαν στο Καπιτώλιο, επιχειρώντας μάλιστα να δώσουν και μαθήματα δημοκρατίας.

Ο Ταγίπ Ερντογάν ειρωνεύτηκε το «λίκνο της Δημοκρατίας». Αλλά, δυστυχώς, για τέσσερα χρόνια, ο νεοσουλτάνος της Άγκυρας είχε πλήρη υποστήριξη από τον Αμερικανό ηγέτη Ντόναλντ Τραμπ.

«Ήταν μια μαύρη κηλίδα στο πρόσωπο της Δημοκρατίας» δήλωσε ο Ερντογάν. Συμφωνούμε μαζί του, αλλά γιατί δεν μιλάει και για τις πολλαπλές μαύρες κηλίδες στο πρόσωπο της Τουρκίας;

Το θράσος του όμως να εμφανιστεί και ως υπέρμαχος της Δημοκρατίας πηγάζει από την στήριξη και την ανοχή που είχε όλα αυτά τα χρόνια από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Κανένας ηγέτης ισχυρής χώρας δεν βρέθηκε να του πει για τις κηλίδες ντροπής που ο ίδιος προκαλεί στην χώρα του.

Μπορεί οι ΗΠΑ να διέρχονται μια πρωτόγνωρη κρίση, με μια κοινωνία βαθιά διχασμένη και με έντονες ανησυχίες για το τι μέλλει γενέσθαι, μπορεί να υπάρχουν κίνδυνοι για την αμερικανική δημοκρατία, αλλά την ίδια στιγμή αποδείχθηκε ότι είναι ανθεκτική και το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει γερά θεμέλια.

Δεν είχε περάσει αρκετή ώρα από τα θλιβερά επεισόδια και με τη σύμφωνη γνώμη του Ρεπουμπλικανού αντιπροέδρου και των ηγετών των δυο κομμάτων σε Βουλή και Γερουσία, το Κογκρέσο συνέχισε και ολοκλήρωσε τη συνεδρίαση για την επικύρωση της εκλογής Τζο Μπάιντεν. Η βία δεν κατάφερε να αναστείλει την αμερικανική δημοκρατία.

Οι τελευταίοι που δικαιούνται να κρίνουν και να επικρίνουν τη Δημοκρατία στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πάσης φύσεως δικτάτορες και αυταρχικά καθεστώτα.

Ο ισλαμοφασίστας Ερντογάν έχει μετατρέψει την Τουρκία σε μια απέραντη φυλακή και έχει το θράσος να ειρωνευτεί την αμερικανική δημοκρατία, όπως και οι όμοιοί του σε Πεκίνο και Μόσχα.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

Ο ΟΗΕ, ο ΠΟΥ και τα αυταρχικά καθεστώτα Κίνας-Τουρκίας: Ας γίνει η πανδημία ελπίδα για έναν κόσμο που θα φωνάξει: Φτάνει πια!

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: