Ο ΟΗΕ, ο ΠΟΥ και τα αυταρχικά καθεστώτα Κίνας-Τουρκίας: Ας γίνει η πανδημία ελπίδα για έναν κόσμο που θα φωνάξει: Φτάνει πια!
Ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, οι κατοικοι της Γουάν βγήκαν την Πρωτοχρονιά στους δρόμους να εορτάσουν. EPA, ROMAN PILIPEY
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
“Ξύπνησε” και ο Γ.Γ. του ΟΗΕ: Ο Γκουτέρες καλεί το Ισραήλ και τη Χαμάς να κάνουν μια επιπλέον προσπάθεια για την επίτευξη κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα
Μάλιστα… Ομιλούν όλοι, ομιλεί και ο Ερντογάν: Ο ισλαμιστής πρόεδρος καλεί το Ισραήλ να δεχτεί την κατάπαυση πυρός όπως η …Χαμάς, έσπευσε να μιλήσει με τον Χανίγε
Οι περισσότερες μικρές και μεγάλες τραγωδίες, από πολέμους έως ακραία καιρικά φαινόμενα, έχουν ως «πηγή του κακού» την ανθρώπινη συμπεριφορά και απληστία. Δεν χρειάζονται πολλοί για να προκληθεί ασύλληπτος πόνος και να επέλθει τεράστια καταστροφή. Αρκεί μονάχα ένας ανισόρροπος και νάρκισσος ηγέτης ή ένα αυταρχικό καθεστώς.
Συνήθως βρίσκουν πρόσφορο έδαφος είτε μέσα σε συνθήκες απογοήτευσης πολιτών που νιώθουν εξαπατημένοι είτε λόγω των προκλητικών αδικιών και ανισοτήτων που μαστίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες. Και στις περισσότερες περιπτώσεις, όσοι εμφανίζονται ως σωτήρες και προστάτες των λαϊκών συμφερόντων είναι χειρότεροι και από «καταξιωμένους» διεφθαρμένους.
Ο κορωνοϊός αποκάλυψε έναν πλανήτη εντελώς απροετοίμαστο για μια πανδημία σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο, αλλά συνάμα άλλαξε πολλές εκφάνσεις του τρόπου ζωής και επικοινωνίας μας.
- Τα μαθήματα της πανδημίας είναι πολλά. Παρά την πηγαία ανάγκη να διαγράψουμε από τη μνήμη μας το 2020, άλλη τόση επιτακτική ανάγκη υπάρχει ώστε η χρονιά που αποχαιρετίσαμε να αποτελέσει ορόσημο και δύναμη αντίστασης σε συμπεριφορές και αποφάσεις που συνέτειναν στην εξάπλωση του ιού και στις δραματικές επιπτώσεις του σε όλους τους τομεί;.
Κατ’ αρχάς, το ιστορικό αυτό σημείο καμπής της ανθρωπότητας, με τόση απέραντη μοναξιά στη ζωή και το θάνατο, αναπόφευκτα ταρακουνάει συνειδήσεις (για όσα άτομα διαθέτουν) και αναδεικνύει αρκετά ερωτήματα για την παραπέρα πορεία της παγκοσμιοποίησης σε σχέση με την αυθαιρεσία που επικρατεί στον τρόπο λειτουργίας του διεθνούς πολιτικοοικονομικού συστήματος.
Για παράδειγμα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) είχε ανακοινώσει αρχικά τον περασμένο Απρίλιο και μετά τον Ιούνιο ότι θα έστελνε στην Κίνα ομάδα ερευνητών. «Το να γνωρίζεις την πηγή του ιού είναι πολύ σημαντικό» είχε αναφέρει ο επικεφαλής του Οργανισμού, Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους, επισημαίνοντας ότι «μπορούμε να εντοπίσουμε τον ιό καλύτερα όταν ξέρουμε τα πάντα για τον ιό, συμπεριλαμβανομένου πώς ξεκίνησε και τι μπορούμε να κάνουμε στο μέλλον για να προετοιμαστούμε».
Από τον Απρίλιο φτάσαμε στον Δεκέμβριο και, πριν δυο εβδομάδες, ο ΠΟΥ ανακοίνωσε ότι «η ομάδα των ειδικών αναμένεται να ταξιδέψει στην Κίνα κατά την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου».
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι παίχθηκε «βρώμικο παιχνίδι». Εάν από την αρχή υπήρχε πλήρης διαφάνεια για τον ιό, ώστε η επιστημονική κοινότητα και γενικότερα ο υπόλοιπος κόσμος να γνώριζε πολύ περισσότερα στοιχεία, ίσως η πανδημία να εξελισσόταν διαφορετικά. Ίσως οι θάνατοι και οι ασθενείς να ήταν κατά δεκάδες ή κατά εκατοντάδες χιλιάδες λιγότεροι και ίσως οι χώρες να μη έφταναν στο σημείο παράλυσης της οικονομίας τους (σ.σ. η μόνη οικονομία που ανέκαμψε ταχύτατα είναι της Κίνας).
Η ύπαρξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είναι απαραίτητη και χρήσιμη, αλλά φαίνεται ότι σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται έρμαιο σκοπιμοτήτων και συμφερόντων. Τα γεγονότα δείχνουν ότι είναι πολύ πιθανό ο ΠΟΥ να κάλυψε τυχόν ευθύνες της Κίνας για την πανδημία, όπως ο ΟΗΕ καλύπτει τα εγκλήματα της Τουρκίας.
Από την έναρξη της πανδημίας, το καθεστώς του Πεκίνου ήταν αντίθετο στη διεξαγωγή διεθνούς έρευνας για την προέλευση του νέου κορωνοϊού. Επομένως, μετά από ένα και πλέον χρόνο, το έργο των ερευνητών θα είναι πολύ πιο δύσκολο και περίπλοκο. Εάν πράγματι υπάρχουν κάποιες «σκοτεινές πτυχές» στην εμφάνιση και την εξάπλωση του ιού, ενδεχομένως πια να είναι αδύνατο να διαλευκανθούν.
Τον περασμένο Απρίλιο, η Άνγκελα Μέρκελ είχε πει ότι «όσο περισσότερο η Κίνα ενημερώσει κατά διαφανή τρόπο σχετικά με την γένεση του ιού, τόσο καλύτερα θα είναι για όλον τον κόσμο στον πλανήτη αυτόν, ώστε να αντληθούν τα διδάγματα». Ένα μήνα μετά, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο υποστήριξε ότι έχει «τεράστιες αποδείξεις» ότι «ο ιός διέρρευσε από εργαστήριο της Ουχάν».
Μπορεί ο συγκεκριμένος ισχυρισμός ή και αρκετοί άλλοι να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Όταν όμως επιβάλλεται συσκότιση και εμποδίζεται μια διεθνής έρευνα, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες για σκόπιμη απόκρυψη της αλήθειας. Και το ζητούμενο δεν είναι η απολογία ή η τιμωρία, αλλά η ανατροπή των κακώς εχόντων, η διευκόλυνση του επιστημονικού έργου και κυρίως η πρόληψη μελλοντικών πανδημιών.
- Η κ. Μέρκελ αντί να επιμείνει προς αυτή την κατεύθυνση και να προωθήσει μια συλλογική αντίδραση από μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπροστά στην «ύποπτη στάση» του Πεκίνου, τελικά κατέβαλε κάθε προσπάθεια εν μέσω πανδημίας για να υπάρξει επενδυτική συμφωνία της ΕΕ με την Κίνα.
Την ίδια τακτική ακολουθεί και με την Τουρκία. Υποβαθμίζει και παραμερίζει τις ισλαμοφασιστικές πρακτικές του Ερντογάν και τις τουρκικές προκλήσεις και παρανομίες για να εξυπηρετήσει τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας της εις βάρος του διεθνούς δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Πανομοιότυπη είναι και η στάση της αμερικανικής κυβέρνησης. Αντί να προωθήσει την στοιχειοθέτηση των κατηγοριών, σε πολιτικό και επιστημονικό επίπεδο, επιδιώκοντας διεθνή συνεργασία και δράση ώστε η Κίνα να βρεθεί αντιμέτωπη με έναν διεθνή συνασπισμό που θα απαιτεί πλήρη διαφάνεια για το πώς ξεκίνησε ο ιός, ο πρόεδρος Τραμπ το μόνο που βρήκε να κάνει ήταν να σταματήσει την χρηματοδότηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, υποστηρίζοντας ότι είναι μια «μαριονέτα της Κίνας».
Μα αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε με την απόφασή του στην ουσία παρέδωσε το ΠΟΥ στην Κίνα και συνέτεινε στην «αθώωσή» της, ενώ θα μπορούσε με τον καθοριστικό ρόλο των ΗΠΑ να δημιουργήσει διεθνές μέτωπο πίεσης στο Πεκίνο. Τελικά, έδειξε ότι τον «κινεζικό ιό» τον χρησιμοποιεί για εσωτερική κατανάλωση και όχι επειδή πασκίζει για να υπάρξει διαφάνεια για το ξεκίνημα, την πορεία και τη διαχείριση της πανδημίας.
Όσον αφορά τη στάση της Ρωσίας του Πούτιν απέναντι στην Κίνα για την πανδημία, θα μπορούσε να συμπυκνωθεί στη λαϊκή ρήση: «Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει».
Πέρα όμως απ’ όλα αυτά, το βασικό συμπέρασμα είναι ότι τα αυταρχικά καθεστώτα (πάσης φύσεως ιδεολογίας και εξουσίας), που φυλακίζουν δημοσιογράφους και καταργούν το κράτος δικαίου, αποτελούν διαρκή απειλή όχι μόνο για τους δικούς τους λαούς, αλλά για τη γειτονιά τους και πολλές φορές για όλο τον πλανήτη. Οι δικτάτορες και τα ανελεύθερα καθεστώτα αποτελούν πηγή πολλών κακών.
- Το 2020 θα πρέπει να μείνει στη ζωή μας και στη μνήμη μας όχι μόνο έως μια «χαμένη χρονιά», αλλά και ως μια χρόνια που άλλαξε πολλά, που έφερε περισσότερο θυμό και οργή για καθετί άδικο και επικίνδυνο.
Η όποια όμως ατομική και ομαδική αντίσταση σε αντιδημοκρατικές πολιτικές και σε άπονες εξουσίες θα πρέπει να στηρίζεται στη γνώση, την αλήθεια και σε πραγματικά γεγονότα και όχι σε αερολογίες, ανυπόστατους ισχυρισμούς και θεωρίες συνωμοσίας.
Και μεγάλες αλήθειες είναι ο κίνδυνος από αυταρχικά καθεστώτα (κάθε πολιτικής και θρησκευτικής απόχρωσης), είναι η κάθε μορφή ρατσισμού, είναι η ανεξέλεγκτη εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών (υγεία, παιδεία), είναι η διόγκωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων, είναι οι δραματικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και η καταστροφή των οικοσυστημάτων που συντείνει στη δημιουργία ή την «απελευθέρωση» θανατηφόρων ιών.
Όλη τούτη η ασχήμια, ο απέραντος πόνος και η ανασφάλεια ας γίνουν τουλάχιστον αιτίες, αφορμές και διδάγματα για να ενεργοποιηθούν εκατομμύρια πολίτες ενάντια σε καθεστώτα, ιδέες και πολιτικές που σκορπούν τρόμο και θάνατο.
Ας γίνει η πανδημία ελπίδα για έναν κόσμο που θα φωνάξει: Φτάνει πια!
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ