Κλειστά τα τζαμιά στην Τουρκία λόγω του κορωναϊού. Στη φωτογραφία το “Μπλε Τζαμί” στην Κωνσταντινούπολη. EPA, ERDEM SAHIN
Σε αυτές τις πρωτοφανείς συνθήκες πόνου, ανασφάλειας και τραγικών επιπτώσεων σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο που βιώνει ο κόσμος σε κάθε γωνιά του πλανήτη, υπάρχουν κάθε λογής αυταρχικά καθεστώτα και επικίνδυνοι ηγέτες που βρίσκουν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν την αποδυνάμωση του διεθνούς συστήματος.
Είτε για να καλύψουν τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες στην εξάπλωση του κορωνοϊού είτε για να προωθήσουν περαιτέρω τα σχέδιά τους, αποσκοπώντας στην κατάργηση του κράτους δικαίου και στην ενίσχυση των επεκτατικών βλέψεών τους.
Αντιπροσωπευτική περίπτωση ενός τέτοιου φαινομένου αποτελεί ο Ταγίπ Ερντογάν. Άλλωστε, με βάση την ιστορική εμπειρία, οι δικτάτορες και τα ολοκληρωτικά καθεστώτα συνηθίζουν να εκμεταλλεύονται περιόδους εθνικής και παγκόσμιας τραγωδίας, στηριζόμενοι σε εθνικιστικές αντιλήψεις και σε ιμπεριαλιστικές πρακτικές.
Βασικός στόχος τους είναι να παραπλανήσουν και να αποπροσανατολίσουν τους λαούς τους από τις πραγματικές διαστάσεις της κρίσης ή για να εκμεταλλευτούν τις ιδιαιτερότητες των κρίσιμων στιγμών και τα πιθανά κενά που δημιουργούνται σε ζητήματα ασφάλειας των αμυνομένων και αντίδρασης της διεθνούς κοινότητας.
Επιπλέον, ένα γεγονός που καταδεικνύει την ιδεολογική και καταπιεστική φύση του καθεστώτος Ερντογάν είναι και η απόφασή του να αποφυλακίσει δεκάδες χιλιάδες εγκληματίες, αλλά ούτε έναν πολιτικό κρατούμενο, ούτε έναν ακαδημαϊκό ή δημοσιογράφο που έχει καταδικασθεί για τις ιδέες του.
Ενώ λοιπόν η Αθήνα και η Λευκωσία δίνουν τη δική τους μάχη για τη διαχείριση των συνεπειών της πανδημίας, προσπαθώντας -επιτυχώς μέχρι στιγμής- να περιορίσουν την εξάπλωση του ιού ώστε να μην αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των θανάτων, την ίδια στιγμή έχουν να αντιμετωπίσουν τον τουρκικό επεκτατισμό.
Η ηγεσία της Τουρκίας δείχνει ξανά το απάνθρωπο πρόσωπό της, ακόμα και μέσα στις σημερινές συνθήκες πένθους και αβεβαιότητας για τον πλανήτη. Αλλά, τίποτα δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, γιατί όπως προαναφέραμε τέτοιες συνθήκες αποτελούν «χρυσές ευκαιρίες» για αυταρχικά καθεστώτα να αναπτύξουν κάθε μορφή παράνομης δραστηριότητας.
Επίσης, αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι οι τουρκικές κινήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, την Κύπρο, το Αιγαίο κι αλλού δεν καθορίζονται ούτε εξαρτώνται από χειρονομίες καλής θέλησης ή από υποχωρητικές επιλογές του Ελληνισμού. Τα όσα προβάλλονται κατά διαστήματα από ορισμένους κύκλους και εμπίπτουν μέσα στη γνωστή άποψη ότι «η Τουρκία αποθρασύνεται και προκαλεί λόγω της ελληνικής στάσης (ενεργειακό πρόγραμμα, Κυπριακό κλπ)» φαίνονται πλέον τόσο γελοία, γιατί απλούστατα διαπιστώνεται ξανά και ξανά μέσα από τα ίδια τα γεγονότα ότι δεν ισχύει ένα τέτοιο επιχείρημα.
Ο τουρκικός επεκτατισμός στηρίζεται σε διαχρονικές και ανελέητες επιδιώξεις. Δεν είναι τωρινές, αλλά ο Ερντογάν τις διεύρυνε και τις ενέταξε στην ακραία ισλαμιστική φιλοσοφία.
Κι αντί αυτές τις στιγμές της αγωνίας και της δοκιμασίας για όλη την ανθρωπότητα, να αφοσιωθεί στις πολύπλευρες συνέπειες της πανδημίας και να προστατέψει τους πολίτες της χώρας του, συνεχίζει σε χειρότερο βαθμό να δημιουργεί επικίνδυνες συνθήκες αποσταθεροποίησης.
Εκμεταλλεύεται την κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε όλο τον κόσμο λόγω του κορωνοϊού για να υλοποιήσει τα ύπουλα σχέδιά του σε Κύπρο, Ελλάδα, Συρία και Λιβύη. Υπό κανονικές συνθήκες, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η ΕΕ και η Κίνα δεν επέδειξαν καμία αποφασιστικότητα για να τον εμποδίσουν, ενώ μερικές φορές τον ενθάρρυναν. Επομένως, δεν πρόκειται να το πράξουν τώρα.
Εναπόκειται σε Ελλάδα και Κύπρο να αντιμετωπίσουν την τουρκική επιθετικότητα χωρίς κανένα εφησυχασμό. Όχι μόνο στο πλαίσιο του καθιερωμένου διπλωματικού και πολιτικού επιπέδου, αλλά επιδιώκοντας την κινητοποίηση και τη συσπείρωση χωρών και δυνάμεων της περιοχής που βλέπουν τον Ερντογάν ως μεγάλη απειλή για την ασφάλειά τους. Σε μια κοινή συντονισμένη προσπάθεια να του κόψουν τον βήχα…